Και καθώς οι ζάπλουτοι ιδιοκτήτες των ομάδων του ΝΒΑ διόλου παράφρονες δεν είναι, περνούν το χρόνο τους καπνίζοντας πούρα και ποντάροντας μερικά από τα εκατομμύριά τους στην άμεση επιστροφή των ακριβοπληρωμένων υπαλλήλων τους στα παρκέ.

Τα πονταρίσματα το επόμενο δεκαήμερο είναι κοντά στη… φραγή, καθώς η προσθήκη της φράσης «λοκ άουτ» στο λεξιλόγιο των απανταχού φαν αποδεικνύει πως η αποχή των παικτών από τα γήπεδα είναι κάτι περισσότερο από συνήθης στο θεαματικότερο πρωτάθλημα του πλανήτη. Επομένως οι ιδιοκτήτες, λόγω πρότερης εμπειρίας, είναι βέβαιοι πως και πάλι οι παίκτες θα υποχωρήσουν.

Μήπως όμως αυτή τη φορά τα πράγματα είναι διαφορετικά και ήρθε η σειρά των «βασιλιάδων» των παρκέ να αποποιηθούν κάθε σχέση με τις ρήσεις του Αϊνστάιν και να θυσιάσουν τα υλικά αγαθά ή μέρος αυτών για ένα μέλλον με ίσως «αργυρά κουτάλια», αλλά ταυτόχρονα με μεγάλη δόση αξιοπρέπειας και αυτοεκτίμησης;

Εκατόν είκοσι μέρες χωρίς αγωνιστική δράση συμπληρώνονται σήμερα, με την αλληλεγγύη που έχουν επιδείξει οι παίκτες υπό την ηγεσία του προέδρου τους Ντέρεκ Φίσερ να είναι πρωτοφανής. Αν όμως οι πρώτοι τέσσερις μήνες είναι δύσκολοι, οι επόμενοι δέκα μοιάζουν ακατόρθωτοι. Γιατί το φετινό λοκ άουτ δεν έχει πια να κάνει με το μπάσκετ ως άθλημα. Οι ιδιοκτήτες έχουν αλλάξει τους όρους του παιχνιδιού, με τον αγώνα να εξελίσσεται σε ντέρμπι για γερά νεύρα μεταξύ εξουσίας και αρχών, της δικής τους εξουσίας έναντι των αρχών των παικτών.

Παραχωρήσεις, σημεία επαφής, διαφωνίες, διαπραγματεύσεις και όλα τα σχετικά έχουν αποδειχτεί ανούσια. Και αν οι εργοδότες συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν το ΝΒΑ ως παρτίδα σκακιού και τους παίκτες ως πιόνια, είναι πια η ώρα των τελευταίων να αποφασίσουν αν τέτοια θα παραμείνουν ή θα παλέψουν για την προαγωγή στα μάτια εκείνων που τους πληρώνουν, αλλά κυρίως όσων τους βλέπουν σαν λαμπερά πρότυπα.

Για τους χρυσοπληρωμένους αστέρες είναι η πιο κρίσιμη στιγμή, αυτή που θα κρίνει αν θα ορθώσουν το ανάστημά τους για κάτι που πραγματικά αξίζει ή θα πέσουν για το τίποτα. Είναι η στιγμή που αρχίζουν να συνειδητοποιούν πως οι ιδιοκτήτες θα τους επιτρέψουν να βρεθούν και πάλι στο φυσικό τους χώρο, το γήπεδο, μόνο υπό την προϋπόθεση να συνεχιστεί το ίδιο σύστημα, το πλούσιο μεν σε υλικά αγαθά μα πολύ φτωχό σε αρχές.

Οι παχυλότατες αμοιβές τους χάνονται μέρα με τη μέρα, το πολυπληθές κοινό του ΝΒΑ στην καλύτερη περίπτωση βρίσκεται σε εκνευρισμό και στη χειρότερη αρχίζει να χάνει το ενδιαφέρον του, όμως το λοκ άουτ έχει μέχρι στιγμής διδάξει ένα και μοναδικό πράγμα στους άεργους σταρ: πως μέχρι σήμερα δεν έχουν βάλει ούτε ένα τρίποντο και καμιά συμφωνία, όσο συμφέρουσα κι αν μοιάζει, δεν θα αλλάξει την αίσθηση των στρατηγών-ιδιοκτητών πως είναι τα πιόνια τους.

Η μόνη λύση; Οπως πιστεύουν όλο και περισσότεροι αρθρογράφοι, η ανταρσία. «Η αυτοθυσία είναι το αιώνιο μονοπάτι προς την αυτοεκτίμηση» γράφει στο άρθρο του ο Σκουπ Τζάκσον του «ESPN», καλώντας τους ταλαντούχους αστέρες να μην επιστρέψουν σε καμιά περίπτωση στα παρκέ αυτή τη σεζόν. «Ερχεται κάποια στιγμή στη ζωή και στην καριέρα που πρέπει να ληφθούν κρίσιμες έως καταστροφικές αποφάσεις. Πιο σπουδαία όλων αυτών: εάν η απώλεια του μισθού είναι πιο σημαντική από τη θέα του εαυτού σου το πρωί στον καθρέφτη, όπου αντικατοπτρίζεται στο είδωλό σου εμφανής η υπερηφάνεια».

Πηγή: Εξέδρα

NBA Μπάσκετ SPORTS