Ο Χάζαρντ ήταν μέλος της πρώτης ομάδας του UCLA στο NCAA το 1964 και αργότερα διατέλεσε προπονητής της ίδιας ομάδας επί τέσσερις σεζόν στη δεκαετία του '80.
Ο Ουόλτ Χάζαρντ βρισκόταν σε ανάρρωση μετά από εγχείρηση καρδιάς στην οποία είχε υποβληθεί. Άφησε την τελευταία του πνοή στο "UCLA Ronald Reagan Medical Center" καθώς παρουσίασε επιπλοκές και είχε εισαχθεί εσπευσμένα στο νοσοκομείο. Το 1996 είχε υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο, αλλά παρέμεινε κοντά στην ομάδα μπάσκετ του UCLA για 15 χρόνια έκτοτε, από τη θέση του ειδικού συμβούλου.
Διατέλεσε αρχηγός της Εθνικής των ΗΠΑ το 1964, ομάδας που είχε κάνει το σερί των 30 νικών με προπονητή τον Τζον Γούντεν και κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκυο. Το ρεκόρ του με την εθνική ήταν 18,6 πόντοι, ενώ νωρίτερα αναδείχτηκε και πολυτιμότερος παίκτης της χρονιάς στο NCAA με 19,8 πόντους μέσο όρο. Το 1996, το UCLA απέσυρε προς τιμή του τη φανέλα με το Νο 42.
Στο ΝΒΑ αγωνίστηκε επί 10 σεζόν φορώντας τη φανέλα των Λέικερς, Σιατλ, Ατλάντα, Μπάφαλο και Γκόλντεν Στέιτ έχοντας μέσο όρο 12,5 πόντους και 4,9 ασίστ. Επί 6 σεζόν βρισκόταν στην πρώτη δεκάδα των παικτών με τις περισσότερες ασίστ. Το 1968 αγωνίστηκε στο All Star Game, χάρη στο μέσο όρο των 23,9 πόντων και 6,2 ανά αγώνα.
Όσο αγωνιζόταν στο ΝΒΑ αποφάσισε να ασπαστεί το Ισλάμ και άλλαξε το όνομά του σε Μαχντί Αμντούλ-Ραχμάν. Αισθανόμενος πως το νέο όνομα του στερούσε επαγγελματικές ευκαιρίες άρχισε να χρησιμοποιεί και πάλι το όνομα Ουόλτ Χάζαρντ, αν και παρέμεινε πιστός Μουσουλμάνος.