Ωραία το κάνατε το κομμάτι σας με τους NBAers αγαπητοί μου, αλλά πάει το λοκ-άουτ, ετελείωσε και κάθε κατεργάρης στον πάγκο του.

Εμένα δεν μου καίγεται καρφί αν θα φύγουν οι Κιριλένκο από την Ευρωλίγκα κι αν οι Ντερόν Ουίλιαμς θα συνεχίσουν το σόου τσίρκου σε κάτι ομαδούλες της σειράς τύπου Μπεσίκτας, όπου πήγαν για να κάνουν την αρπαχτή τους και να δείξουν στους κοινούς θνητούς πώς πηδάνε ως το ταβάνι και πώς κάνουν κολπάκια με την σπυριάρα.

Το έχω ξαναγράψει δεν μου άρεσαν ποτέ οι Χάρλεμς. Επίσης δεν με απασχολεί που θα αρχίσει το πρωτάθλημα του ΝΒΑ, γιατί δεν με συγκινεί το συγκεκριμένο μπασκετικό θέαμα.

Αρκετές ομάδες παίρνοντας δι' ολίγον παίκτες από τον (και καλά) μαγικό κόσμο δημιούργησαν ψεύτικες ελπίδες, χαλκευμένη αγωνιστική εικόνα και μια ''χημεία'' της πλάκας. Τώρα όμως τα ψέματα τελείωσαν και ο βασιλιάς θα αποκαλυφθεί γυμνός φίλε μου Γιόνας (και όχι μόνο). Τώρα να σας δω χωρίς τον Κιριλένκο. Του σπάσατε και τη μύτη του ανθρώπου.

Τρέχαμε όλοι οι ''απολίτιστοι'' μπασκετικά να δούμε για τρεις-τέσσερις αγώνες αυτούς που είναι παιδιά ενός άλλου μπασκετικού Θεού ξεχνώντας τα δικά μας αστέρια. Παρεμπιπτόντως, το ότι κάποια από τα δικά μας αστέρια έχουν επιλέξει να μην δοκιμάσουν στο ΝΒΑ, συνιστά μεγάλη τους μαγκιά κατά την ταπεινή μου άποψη. Τιμή και δόξα στον Δημήτρη Διαμαντίδη.

Τιμή και δόξα στον Ζέλικο Ομπράντοβιτς που δήλωσε κατηγορηματικά ότι δεν θέλει κανέναν από δαύτους. Πώς είναι δυνατόν ένας σοβαρός προπονητής να προσβάλει με αυτόν τον τρόπο την ομάδα του, τους παίκτες του, τον κόσμο για μερικά παιχνίδια ψεύτικης λάμψης που όταν σβήσει θα αφήσει πίσω της μια ομάδα μπουρδέλο;

Από την άλλη ο Ίβκοβιτς και οι Αγγελόπουλοι (επιρρεπείς γαρ) έπεσαν στην λούμπα και άρχισαν να συζητούν με τους Καλντερόν και έκλεισα τον Τζορτζ Χιλ, πιστεύοντας ότι ο Στερν και οι ιδιοκτήτες δεν θα τα βρούνε ποτέ με τους παίκτες. Λάθος. Για 24 ωρες δημιούργησαν ελπίδες, οι οποίες εξανεμίστηκαν ένα κρύο πρωϊνό Σαββάτου, τον Νοέμβριο του 2011. Τί κρίμα μωρέ; Ποιός θα διασχίζει τώρα σαν αιλουρος το ΣΕΦ; Ποιός θα φτάνει σε λέι-απ πηδώντας πάνω από τους αμυντικούς; Ποιός θα δώσει πρωτοσέλιδα σ' εμάς που χθες πανηγυρίζαμε;

Ωραίο το παραμυθάκι με τους ΝΒΑers λοιπόν, αλλά τέλειωσε νωρίς και είχε πολύ κακό τέλος. Θα αποδειχθεί χειρότερο στο τέλος της σεζόν, όταν θα έχει αφήσει ομάδες άτιτλες και με ωραιότατες τρύπες στο ταμείο. Νεόπλουτοι άφρονες θα διαπιστώσουν ότι έκαναν γκαφούλα. Εγώ πάντως δεν αναρωτιέμαι για τις δικές τους αποφάσεις. Μου κάνει εντύπωση πώς ένας προπονητής του μεγέθους του Ίβκοβιτς μπορεί να επέτρεψε τέτοια προσβολή. Δεν είναι διασυρμός να κάνεις μεταγραφή για 24 ώρες; Έστω κι αν δεν την ανακοινώσουν, έστω κι αν την διαψεύσουν.

Ας πάνε λοιπόν στο καλό οι λαμπεροί αστέρες για να μείνουμε εμείς εδώ με τα αστεράκια μας που με τις δικές τους δυνάμεις και μόνο παίζουν μπάσκετ. Το αληθινό μπάσκετ που διδάσκουν οι προπονητές της μεγάλης των Σέρβων σχολής. Για εμάς τους φτωχούς Ευρωπαίους αυτό είναι το ΝΒΑ μας. Και να σας πω την προσωπική μου αλήθεια, αυτό το μπάσκετ με συγκινεί.

Όχι αυτό το σόου που παίζουν στο ΝΒΑ. Εκεί όπου ο σκοπός του θεάματαος (αυτού που αφήνει με ανοιχτο το στόμα τα... αμερικανάκια) αγιάζει τα μέσα. Το μπάσκετ γεννήθηκε στην Αμερική, αλλά εξελίχθηκε σε κανονικό παιχνίδι στην Ευρώπη. Στην άλλη άκρη του Ατλαντικού πήρε άλλο δρόμο, πιο λαμπερό και πιο επικερδή, αλλά όχι μπασκετικό. Τουλάχιστον στα δικά μου μάτια.

Χωρίς βαρβάρους λοιπόν (που ήσαν μια κάποια λύσις για τους ανεπαρκείς του παρόντος) θα μετρηθούμε όλοι από μηδενική βάση.

Προσωπικώς θα συνεχίσω να βλέπω φανατικά Ευρωλίγκα και δεν θα ξυπνήσω ούτε ένα ξημέρωμα για να χαζέψω αυτούς που... ίπτανται. Είμαι υψοφοβικός και κομπλεξικός. Θέλω κάτι στα ανθρώπινα μέτρα. Με ανθρώπινες δυνάμεις.

Καλό σαββατοκύριακο σε όλους!

Πηγή: pamesports.gr

NBA