Η απόλυτη μονομαχία

Σικάγο 6 Φεβρουαρίου 1988. Οι δυο εκ των κορυφαίων dunkers όλων των εποχών διασταυρώνουν τα ξίφη τους στην μεγαλύτερη μονομαχία που έχει υπάρξει στην ιστορία του θεσμού προσφέροντας το απόλυτο θέαμα.

Οι Clyde Drexler (Portland Trail Blazers), Otis Smith (Golden State Warriors), Jerome Kersey (Portland Trail Blazers), Greg Anderson (San Antonio Spurs) και ο νικητής του διαγωνισμού το 1986 Spud Webb (Atlanta Hawks) απλά συμμετέχουν επειδή το απαιτούν οι κανονισμοί.

Η μάχη ανάμεσα στον “Air” και τον “Human Highlight Film” ξεκινάει από τον πρώτο κιόλας γύρο. Η βαθμολογία μετά από δυο καρφώματα γράφει Wilkins 96, Jordan 94. Στην επόμενη φάση ο κάθε παίκτης δικαιούται να κάνει τρία καρφώματα και το επίπεδο ανεβαίνει. Μόνο μεταξύ τους υπάρχει συναγωνισμός και περνάνε στον τελικό με τον οικοδεσπότη Michael Jordan να έχει 145 βαθμούς και τον Dominique Wilkins να ακολουθεί με 143.

Ο “Human Highlight Film” ξεκινάει με δυο 50άρια και ο “Air” απαντάει, όμως το δεύτερο του κάρφωμα βαθμολογείται με 47. Το κοινό απογοητεύεται και αρχίζει να αποδοκιμάζει. Με ένα ακόμα βροντερό κάρφωμα ο Wilkins ταρακουνάει τη μπασκέτα και περιμένει πως έχει “κλειδώσει” τη νίκη. Η κριτική επιτροπή τον αδικεί φανερά (κακά τα ψέματα) και του δίνει ένα 45άρι προκαλώντας την αντίδραση ακόμα και των ανθρώπων που μετέδιδαν τηλεοπτικά τον διαγωνισμό οι οποίοι βάζουν τα γέλια στον “αέρα” και σχολιάζουν αρνητικά τη βαθμολογία της.

Ο Jordan χρειάζεται 49 βαθμούς για να κερδίζει και αποφασίζει να επαναλάβει το κάρφωμα με το οποίο είχε κερδίσει τον διαγωνισμό της προηγούμενης χρονιάς και παίρνει φόρα για να απογειωθεί από τη γραμμή των βολών κάτι που είχε κάνει και στον δεύτερο γύρο. Η πτήση του μπορεί να μην είναι τόσο εντυπωσιακή όσο αυτή του 1987 όμως οι κριτές αποφασίζουν πως πρέπει να τον βαθμολογήσουν με 50.

Ο “Air” διατηρεί τον τίτλο του και την επόμενη μέρα κερδίζει και το βραβείο του MVP στο All Star Game. Ο “Human Highlight Film” μπορεί να έχασε στα σημεία, όμως πολλά χρόνια αργότερα ο Jordan παραδέχτηκε πως αυτός έπρεπε να είναι ο νικητής, αφού όπως είχε πει γελώντας εάν το All Star Game δεν γινόταν στο Σικάγο οι κριτές ίσως να μην ήταν τόσο ελαστικοί μαζί του.

ΠΗΓΗ: nba.com