Για τον Wade, που φέτος έχει μ.ο 23.1 πόντους, 4.8 ασίστ και 1.7 κλεψίματα, κάθε επίσκεψη στο Σικάγο είναι ξεχωριστή. Γέννημα θρέμμα της νότιας πλευράς της πόλης, όπου έμαθε μπάσκετ υπό την καθοδήγηση του πατέρα του, Dwyane του γηραιότερου. Η καταγωγή του από την Πόλη των Ανέμων, είναι η λογική εξήγηση για την παρουσία περίπου 50 ατόμων, γύρω του, στη ράμπα του United Center.

Συνεννοηθήκαμε πριν τον αγώνα του Μαϊάμι με τους Bulls, να βρεθούμε πριν το πάρκινγκ του United Center, 45 λεπτά μετά την λήξη του. Αν κάποιος δεν ξέρει τον Wade, θα έλεγε ότι ένας σούπερ σταρ, δεν θα θυμόταν σε καμία περίπτωση το ραντεβού που έκλεισε με δημοσιογράφο. Πόσο μάλιστα μετά από ήττα της ομάδας του. Ομως ο 30χρονος γκαρντ των Heat όχι απλά δεν το ξέχασε. Εστειλε τον υπεύθυνο δημοσίων σχέσεων του Μαϊάμι, να με βρει και να μου πει ότι θα αργήσει λίγο!

Η αλήθεια είναι ότι ο πρωταθλητής και MVP των τελικών του 2006, δεν άργησε καθόλου, παρ’ όλα αυτά ευγενέστατος, τείνει το χέρι του και μου λέει χαμογελαστός: “Σόρι αν άργησα, αλλά ξέρεις όποτε παίζουμε στο Σικάγο, είναι τρέλλα, γιατί κανονίζω κι έρχονται στο γήπεδο καμιά πενηνταριά συγγενείς και φίλοι από την παλιά γειτονιά”.

Ντυμένος μ’ ένα τζιν, λευκό πουλόβερ, ένα ζευγάρι Jordan Spiz’ike, έναν χρονογράφο Hublot με διαμάντια και γυαλιά οράσεως χωρίς κρύσταλλα (!), με αιφνιδιάζει με την επόμενη ατάκα του: “Πώς είναι τα πράγματα στην Ελλάδα; Ακούω ότι υπάρχουν οικονομικά προβλήματα”. Φυσικά δεν μπαίνω στη διαδικασία να του αναλύσω τα προβλήματα της χώρας μας γιατί ο χρόνος τρέχει και το πούλμαν που θα μεταφέρει τους παίκτες του Μαϊάμι στο αεροδρόμιο, ήδη έβαλε μπρος.

Κι αφού ξεκινήσαμε με Ελλάδα, συνεχίζουμε με αυτήν και τις αναμνήσεις του από τη χώρα μας, όπου την επισκέφθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004: “Περιττό να σου πω ότι νιώθω πολύ οικεία με την Ελλάδα, επειδή μεγαλώνοντας στο South Side του Σικάγο, είχαμε πολλούς Ελληνες εκεί. Και φίλε, όλοι οι Ελληνες μιλάνε με πολύ περηφάνεια για την πατρίδα τους. Οπότε ήταν σπουδαίο που την επισκέφθηκα το 2004.

Δυστυχώς, δεν πρόλαβα να δω πολλά πράγματα. Κάναμε ένα τουρ, αλλά γενικώς είμαστε κλεισμένοι σ’ ένα κρουαζιερόπλοιο. Αν γύριζα το χρόνο πίσω θα το άλλαζα αυτό και θα προτιμούσα να είχα περισσότερη ελευθερία. Ηταν τρελό όλο αυτό με τα μέτρα ασφαλείας. Θυμάμαι όμως ότι είχε υπέροχο καιρό, σαν του Μαϊάμι. Κατά τ’ άλλα ήταν εφιάλτης το ταξίδι γιατί πήραμε το χάλκινο μετάλλιο”.

Ο Wade το καλοκαίρι θα επιστρέψει στην Ευρώπη, για να παίξει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου και να κλείσει, μετά από 8 χρόνια τη διεθνή του καριέρα με τη φανέλα της Εθνικής των ΗΠΑ: “Θα παίξω στην τρίτη και τελευταία μου Ολυμπιάδα. Οταν το σκέφτομαι, μου μοιάζει τρελλό. Ειλικρινά όταν κερδίσαμε το χρυσό στο Πεκίνο, ένιωσα ότι είμαι στην κορυφή του κόσμου. Τελείως διαφορετικό συναίσθημα, σε σχέση με το πως ένιωσα όταν πήρα το πρωτάθλημα με το Μαϊάμι. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι τόσο μεγάλη υπόθεση…

Θέλω στο Λονδίνο να αποχαιρετήσω με ένα χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο. Δεν θα είναι εύκολο. Οπως δεν ήταν καθόλου εύκολα τα πράγματα με την Εθνική. Ομως εξελιχθήκαμε και από τα χάλκινα στην Αθήνα και στην Ιαπωνία, φτάσαμε στο χρυσό στο Πεκίνο και το άλλο χρυσό, όπου δεν ήμουν εγώ, στο παγκόσμιο το 2010”.

Ασφαλώς και θυμάται την ήττα από την Εθνική Ελλάδος στη Σαϊτάμα, το 2006 και λέει χαμογελώντας μόλις τον ρωτάω σχετικά: “Ηξερα ότι θα το πήγαινες εκεί, για να με χτυπήσεις εκεί που πονάω (γέλια). Το πικ εντ ρολ σας εκείνη την μέρα ήταν ασταμάτητο. Θυμάμαι τους τρεις γκαρντ σας. Τον Παπαλουκά, τον Σπανούλη και τον Διαμαντίδη. Πίστεψε με δεν ήταν καθόλου ευχάριστο για μας. Απορώ πως αυτή η ομάδα, έχασε στον τελικό από την Ισπανία χωρίς τον Γκασόλ”.

Στην προετοιμασία για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, το 2004, δημιουργήθηκαν οι δεσμοί φιλίας με τον LeBron James, με τον οποίο επιλέχθηκαν στο draft του 2003 ( Ο James στο Νο.1, ο Wade στο Νο. 5). Δεν μπορούσε να φανταστεί πως μερικά χρόνια αργότερα, θα ήταν συμπαίκτες στο Μαϊάμι: “Ηταν κάτι που το συζητάγαμε χαλαρά. “Πώς θα ήταν αν παίζαμε στην ίδια ομάδα στο ΝΒΑ; Δεν θα είχε πλάκα;” Κάπως έτσι το 2010 σμίξαμε στην ίδια ομάδα και είναι υπέροχο που έχω συμπαίκτη έναν τόσο σπουδαίο παίκτη. Η παρουσία του, απλοποιεί τα πράγματα για μένα στο παρκέ. Πολύ απλά όταν πάνε βοήθειες πάνω του, με την ικανότητα που έχει να πασσάρει, μου δίνει ευκαιρίες να δρω ανενόχλητος”.

Του επισημαίνω όμως πως η παρουσία του James και όλο το σκηνικό που στήθηκε το καλοκαίρι του 2010, όταν υπέγραψε και ο Chris Bosh, λειτούργησε ως μπούμερανγκ, με αποκορύφωμα την απώλεια του τίτλου στους περυσινούς τελικούς με το Ντάλας. Ο Wade κάθε άλλο παρά συμφωνεί: “Βλέπω την θετική πλευρά των πραγμάτων. Μία ομάδα που στήθηκε τον Ιούλιο και άρχισε να δουλεύει μαζί τον Οκτώβριο, κατάφερε κι έφτασε στους τελικούς του ΝΒΑ τον Ιούνιο. Τρομερή εξέλιξη μέσα σε διάστημα εννιά μηνών. Θα ήθελα πάρα πολύ να είχαμε κατακτήσει το πρωτάθλημα. Δεν έγινε. Το Ντάλας ήταν καλύτερο. Συμβαίνουν αυτά. Ηταν ένα δύσκολο καλοκαίρι για όλους μας. Αλλά το ξεπεράσαμε και προχωράμε”.

Αυτή τη στιγμή το Μαϊάμι μονομαχεί με το Σικάγο και την Οκλαχόμα για το καλύτερο ρεκόρ στο ΝΒΑ, το οποίο κατά τον Wade δίνει περισσότερο ψυχολογικό πλεονέκτημα και τίποτε παραπάνω: “Οι τοπ ομάδες, όπως εμείς, το Σικάγο ή η Οκλαχόμα, μπορούν να νικήσουν οπουδήποτε. Δεν δίνω μεγάλη βάση στο πλέονέκτημα έδρας. Δεν το είχαμε απέναντι στους Bulls στους τελικούς της Ανατολής και τους αποκλείσαμε. Το είχαμε στους τελικούς του ΝΒΑ με τους Mavericks και χάσαμε. Εγώ θέλω όταν θα ξεκινήσουν τα playoffs να είμαστε όλοι υγιείς. Αυτό με ενδιαφέρει και όχι το πλεονέκτημα έδρας. Αν έρθει, είναι καλοδεχούμενο. Αν όχι δεν ήρθε το τέλος του κόσμου. Αλλωστε ο στόχος μας είναι το πρωτάθλημα”.

Λίγο πριν ολοκληρώσουμε την κουβέντα κι επιβιβαστεί στο πούλμαν, τον ρωτάω για τις διαφορές της περυσινής με τη φετινή σεζον. Κάνει ότι ξεφυσσάει με ανακούφιση και λέει: “Η μέρα με τη νύχτα. Η περασμένη χρονιά ήταν το κάτι άλλο. Ηταν σα να έχουμε έναν στόχο πάνω μας, πράγμα που καταννοώ. Μοιραία όλος ο θόρυβος από το καλοκαίρι, δημιούργησε τρομερή προσμονή και μαζί με αυτήν αντιπάθειες. Ομως εγώ δεν είμαι εδώ για να αρέσω ή να μην αρέσω σε κάποιους. Είμαι εδώ επειδή θέλω να κερδίζω. Αυτό είναι το καύσιμό μου.

Σίγουρα υπάρχει λιγότερη εξωτερική πίεση και πλέον δεν ασχολούνται τα ΜΜΕ με κάθε κίνησή μας, σε υπερβολικό βαθμό όπως πέρυσι. Από την άλλη δεν έχει αλλάξει κάτι από τον τρόπο που προσεγγίζω εγώ τη χρονιά. Ασκώ την ίδια πίεση στον εαυτό μου για να είμαι καλύτερος, αλλά και για να μπορώ να κάνω όλο και περισσότερα πράγματα στο παρκέ για να βοηθήσω το Μαϊάμι να κερδίζει αγώνες”.

ΠΗΓΗ: NBA.com

NBA Μπάσκετ SPORTS