Διάβασα και άκουσα διάφορα, κατά τη διάρκεια της απουσίας του Kobe Bryant από τη σύνθεση των Lakers, λόγω του τραυματισμού του. Οτι και καλά οι “Λιμνάνθρωποι” μπορούν και χωρίς τον πρώτο σκόρερ του ΝΒΑ (με μ.ο 28.1 π.) για τη φετινή σεζόν.
Μάλλον ήταν η ευφορία των τεσσάρων νικών της ομάδας του Λος Αντζελες, στα πέντε πρώτα ματς, χωρίς τον Black Mamba. Συμπεριλαμβανομένου του –προ ημερών- θριάμβου μέσα στο Σαν Αντόνιο επί των Spurs. Ο Andrew Bynum και ο Pau Gasol έγιναν οι δίδυμοι πύργοι, που όλοι ονειρεύονταν και ο Ramon Sessions, ο επόμενος ηγέτης των Lakers. Α, να μην ξεχάσω και το φιλαράκι μου, τον Metta World Peace, που κι αυτός βρήκε πάλι το χέρι του, απόντος του Kobe, που φορούσε το ακριβό του κοστούμι κι ενίοτε έπαιρνε το πινακάκι του Mike Brown για να ζωγραφίζει plays.
Ήρθε όμως η κατραπακιά από τους Spurs, με το εμφατικό 112-91 μέσα στο Staples Center, για να βάλει κάποια πράγματα στην θέση τους. Κυρίως όμως για να καταστήσει σαφές πως αυτή η ομάδα, θα προχωρήσει όσο την κουβαλά στις πλάτες του ο Bryant. Καλοί και άγιοι είναι οι Bynum και Gasol, που μάλιστα έπαιξαν αξιοπρεπώς απέναντι στους Spurs σκοράροντας 21 και 16 πόντους αντίστοιχα και μαζεύοντας από 7 ριμπάουντ. Ομως, κακά τα ψέματα, δεν είναι οι παίκτες που θα μπορέσουν ν’ αλλάξουν ρυθμό όταν η αντίπαλη ομάδα ελέγχει το τέμπο του αγώνα.
Το σημαντικότερο; Κανείς από τους παίκτες που είναι στο ρόστερ των Lakers, δεν έχει την προσωπικότητα και τα ηγετικά προσόντα να κάνει κάτι τέτοιο. Εκτός από τον Bryant και τον Fisher, που πλέον όμως παίζει για τους Thunder. Ισως ο Sessions να μπορούσε να εξελιχθεί σε game changer, μελλοντικά, με τον Bryant να του δείχνει τα κατατόπια. Αν κι αμφιβάλλω επί τούτου.
Απόντος του Black Mamba οι Lakers δεν έχουν τον παίκτη που θα πάρει πάνω του την ευθύνη για να νικήσουν ή να χάσουν. Ολα αυτά τα χρόνια είναι εκείνος που φωνάζει “παρών” στα κρίσιμα κι αυτός που φοβούνται περισσότερο από καθέναν οι αντίπαλοι παίκτες και προπονητές. Υπάρχει άραγε κάποιος που να στοιχηματίσει όλα του τα λεφτά, πως οι Lakers με τον Bryant δεν μπορούν να κατακτήσουν φέτος το πρωτάθλημα; Αν ναι, μάλλον θα είναι τρελός. Με τον Bryant ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις, μέχρι που θα φτάσουν. Χωρίς αυτόν; Τουλάχιστον για φέτος, οι Lakers θα δυσκολεύονταν να περάσουν τον α’ γύρο.
Αυτός ο τεράστιος παίκτης, διαβάζει το ματς και τις καταστάσεις σε αυτό και αναλόγως προσαρμόζει το δικό του παιχνίδι, με μοναδικό σκοπό τη νίκη. Μπορεί μερικές φορές να το κάνει με τον πιο εγωιστικό τρόπο, σουτάροντας καμιά τριανταριά (και βάλε) φορές, αγνοώντας τις προπονητικές εντολές. Ομως αυτή η ικανότητα και το τρομερό επιθετικό (και ταυτόχρονα δολοφονικό) του ένστικτο τον έφεραν μέχρι εδώ. Το παραδέχθηκε και ο Mike Brown, μετά την εντός έδρας συντριβή από τους Spurs: “Κάνει τη διαφορά. Είτε χάσουμε είτε νικήσουμε η παρουσία του γίνεται αισθητή. Είναι εκείνος ο παίκτης που νιώθει και αντιλαμβάνεται τον ρυθμό. Μπορεί να μην πει τίποτε στους συμπαίκτες του, αλλά ο τρόπος με τον οποίο ελέγχει τον ρυθμό είναι μοναδικός. Κατά κάποιο τρόπο τους ηρεμεί όλους”.
Οπότε το δείγμα των 6 αγώνων που παίζουν οι Lakers χωρίς τον Bryant, κάθε άλλο παρά αντιπροσωπευτικό είναι και φυσικά δεν μπορεί να σβήσει όσα έχει κάνει ο ίδιος για την ομάδα εδώ και 16 σεζόν. Είναι ο ηγέτης τους. Μέχρι το καλοκαίρι του 2014, όπου λήγει το συμβόλαιό του και λογικά θα σταματήσει το μπάσκετ έχοντας κλείσει τα 36, οι Lakers θα ζουν και θα πεθαίνουν μαζί του. Γνωρίζοντας πάντα, ότι χωρίς αυτόν, οι πιθανότητες επιβίωσης είναι μηδαμινές!
Πηγή: Sport24.gr