Είναι όμως Σαουδάραβας και δισεκατομμυριούχος. Κι εκείνος φοράει στο κεφάλι του κάτι χαρακτηριστικό, με τη διαφορά ότι δεν αποχωρίζεται ποτέ το παραδοσιακό του σαρίκι. Με τον Ντον Κινγκ μοιράζεται το πάθος τους για το μποξ, όπως και το όραμα να διοργανώσει πυγμαχικούς αγώνες στα πλέον απίθανα μέρη του πλανήτη. Όπως ακριβώς είχε καταφέρει και ο Αμερικανός με τα θρυλικά «Rumble in the Jungle» στην Κινσάσα, πείθοντας τους Μοχάμεντ Άλι και Τζορτζ Φόρμαν να διεκδικήσουν τον παγκόσμιο τίτλο στο Ζαΐρ. Η’ με το «Thrilla in Manila», πάλι με τον Άλι, αλλά με αντίπαλο τον Τζο Φρέιζερ.

 Σαράντα τριών ετών, σύμβουλος της βασιλικής οικογένειας της Σαουδικής Αραβίας, ο Τούρκι Μπιν Αμπντούλ Μοχσέν Αλ- Σείχ, απλούστερα γνωστός και ως Τούρκι Αλαλσίχ έχει χριστεί από το υπουργείο Τουρισμού ως κατεξοχήν αρμόδιος για τη «διασκέδαση», αλλά και την προώθηση δεκάδων, σημαντικών, αθλητικών γεγονότων στη χώρα.

 Κι επειδή έχει στη διάθεσή του τόσο, τις βαθύτατες γνώσεις της αθλητικής κουλτούρας, όσο φρέσκιες ιδέες, αλλά και ατελείωτο χρήμα, δικό του, αλλά και του προγράμματος «Saudi Vision 2030» έχει ήδη καταφέρει να διοργανώσει στο Ριάντ τόσο φαντασμαγορικά γεγονότα που ουδέποτε είχαν ξαναδεί στην πατρίδα του Μωάμεθ.

 Από το ’21 έφερε μόνιμα στην Τζέντα ένα γκραν- πρι του παγκοσμίου πρωταθλήματος της Φόρμουλα 1. Μετά έπεισε τους Σαουδάραβες να επενδύσουν γερά και στο ποδόσφαιρο «απάγοντας» με βουνά από πετροδολάρια τους διαφόρους Κριστιάνο Ρονάλντο, Μπενζεμά ή Νεϊμάρ. Πέρυσι διοργάνωσε ένα φαντασμαγορικό τουρνουά τένις με υψηλούς προσκεκλημένους την αφρόκρεμα της παγκόσμιας ρακέτας, αλλά και με χρηματικά έπαθλα που ουδέποτε είχαν δοθεί ούτε στο φημισμένο Ουϊμπλεντον. Και μετά σκέφτηκε ότι ένας αγώνας μποξ, εάν διοργανωθεί όπως πρέπει μπορεί να σου επιστρέψει περισσότερα απ’ όσα ξόδεψες.

 Νέος Μίδας του παγκόσμιου μποξ, ο Αλαλσίχ με μόλις τέσσερα «matches» κατάφερε ήδη να συμφιλιώσει μποξέρ και μάνατζερ, όσο ιστορικές ετικέτες που έως τότε χωρίζονταν από μία αντιπάθεια άνω των 25 ετών. Εμπιστευόμενες την προσωπική του περιουσία, πάνω κάτω στα 2.7 δις δολάρια, αλλά και το άφθονο χρήμα που έχει το πράσινο φως να ξοδέψει από το βασιλικό ταμείο, μέσω του «Saudi Vision 2030» οι διάφορες Wbc (World Boxing Council), Wba (World Boxing Association), Ibf (International Boxing Federation) και Wbo (World Boxing Organization) του παραχώρησαν εν λευκώ το δικαίωμα να κάνει ό,τι θέλει και να διοργανώσει όποιον αγώνα κρίνει προκειμένου το μποξ να επιστρέψει στις ένδοξες ημέρες του. Μέχρι και το ιστορικό περιοδικό «The Ring» αγόρασε, επανέκδωσε και χρηματοδοτεί που για τους λάτρεις της πυγμαχίας ισοδυναμεί τουλάχιστον με τη… Βίβλο.

 Η πρώτη του επιτυχία ήταν να φέρει στο Ριάντ τον αγώνα ανάμεσα στον Ουκρανό, Ολεξάντρ Ούσικ και τον Βρετανό, Τάισον Φιούρι για τον ενωμένο, παγκόσμιο τίτλο των βαρέων βαρών, της αποκαλούμενης κατηγορίας «βασίλισσας» του είδους και που έστεψε πρωταθλητή τον Ουκρανό. Η δεύτερη, τον παγκόσμιο τίτλο των μεσαίων βαρών, ανάμεσα στους δύο Ρώσους, Ντμίτρι Μπιβόλ και Αρτούρ Μπετερμπίεφ, που με μία νίκη ο καθένας θα διεκδικήσουν αναγκαστικά τον παγκόσμιο τίτλο σε τρίτο match, πιθανότατα στο «Λουζνίκι» της Μόσχας, μπροστά σε 100.000 θεατές.

 Τον περασμένο Σεπτέμβριο ο Αλαλσίχ κατάφερε να γεμίσει το ιστορικό «Ουέμπλεϊ» με 96.000 θεατές για τον παγκόσμιο τίτλο Ibf, ανάμεσα στον νικητή, Ντάνιελ Ντουμπουά και τον Άντονι Τζόσουα.

 Η επόμενή του πρόκληση είναι, στις 2 Μαίου να φέρει το μποξ και στη μέση της ιστορικής πλατείας «Times Square», στη Νέα Υόρκη μεταμορφώνοντάς την σε «Madison Square Garden», αλλά στο ανοικτό. Για να τιμήσει με τον δέοντα τρόπο τον έναν αιώνα μποξ στην αμερικανική μητρόπολη, ο Σαουδάραβας μεγιστάνας πρότεινε τρεις αγώνες, για τον τίτλο Wbo, ανάμεσα στους Λόπεζ και Μπαρμπόσα (σούπερ ελαφριά βάρη), τους Χίνεϊ και Ραμίρες και Γκαρσία- Ρόμερο στην κατηγορία welter, ενώ εάν τα καταφέρει με τη Νέα Υόρκη έχει ήδη σκεφτεί επόμενους αγώνες στην άλλοτε διάσημη, φυλακή του «Αλκατράζ», στις Πυραμίδες των Μάγια και των Αζτέκων στο Μεξικό, στον Πύργο του Άιφελ, αλλά και στο Κολοσσαίο της Ρώμης.

 Η μοναδική του «ατυχία», τρόπος του λέγειν ότι επί των ημερών του δεν κυκλοφορούν πλέον τα μεγάλα ονόματα του παρελθόντος (όπως οι Αλί, Φρέιζερ, Φόρμαν, Χολμς, Χόλιφιντ, Τάισον ή Ντουράν) που είχε την τύχει να «μανατζάρει» ο 93χρονος σήμερα Ντον Κινγκ.

 Από την άλλη όμως, η μεγάλη του τύχη είναι ότι με τον Αμερικανό προκάτοχό του μοιράζεται μόνο το πάθος, και μόνο αυτό για το μποξ. Και όχι ένα απίστευτα σκοτεινό παρελθόν, γεμάτο τόσο από στημένα παιχνίδια και αμφίβολους τραυματισμούς, όσο από δύο, δυστυχώς δολοφονίες: την πρώτη την είχε γλιτώσει λόγω αυτοάμυνας, τη δεύτερη την πλήρωσε με 20ετή φυλάκιση, άσχετα εάν για κάποιο λόγο, με κάποιο τρόπο είχε βγει «καθαρός», ύστερα από μόλις 3.5 χρόνια λόγω καλής διαγωγής…       

Τούρκι Αλαλσίχ Μάικλ Τάισον Ντον Κινγκ Μοχάμεντ Αλι Μποξ