Μια διοργάνωση, που ξεκίνησε δειλά το 1934 στο Τορίνο. Από τότε πέρασαν 80 χρόνια, διάστημα στο οποίο χιλιάδες αξιοσημείωτα γεγονότα στιγμάτισαν τη διοργάνωση. Οι γυναίκες πρωτοεμφανίστηκαν το 1938 στην δεύτερη στάση της διοργάνωσης, με τους αγώνες να γίνονται σε δύο πόλεις (Παρίσι Άνδρες- Βιέννη Γυναίκες). Μέχρι το 1974 υπήρχε μια αστάθεια σχετικά με το διάστημα διεξαγωγής των αγώνων. Από τη διοργάνωση της Ρώμης κι έπειτα οι αγώνες γίνονταν κάθε τέσσερα χρόνια.

Το 2007 πάρθηκε η απόφαση της διεξαγωγής της διοργάνωσης κάθε δύο χρόνια. Η αρχή έγινε το 2012 στο Ελσίνκι, με το πρόγραμμα των αγώνων να μην συμπεριλαμβάνει τα αγωνίσματα του δρόμου, κάτι που θα γίνεται κάθε φορά, που η διοργάνωση συμπίπτει με Ολυμπιακούς Αγώνες.
Η ιστορία της χώρας στη διοργάνωση είναι μεγάλη και έχει τις ρίζες της στην πρώτη διοργάνωση, στο μακρινό 1934.

Η Ελλάδα έχει συμμετοχή σε όλες τις διοργανώσεις ενώ μετρά συνολικά 19 μετάλλια εκ των οποίων τα επτά χρυσά, τα τρία ασημένια και εννιά χάλκινα. Η πρώτη σημαντική στιγμή της χώρας μας στη διοργάνωση ήταν το 1969 με τη διοργάνωση των αγώνων στο στάδιο Καραϊσκάκης. Αυτό που έζησαν όμως οι φίλοι του στίβου το 1982 στο Ολυμπιακό στάδιο ήταν το μοναδικό. Όχι μόνο γιατί οι αγώνες φιλοξενήθηκαν σε ένα από τα ομορφότερα - για εκείνη την εποχή - στάδια της Ευρώπης ή λόγω τεσσάρων παγκοσμίων και ενός Ευρωπαϊκού ρεκόρ, αλλά χάρη στην παρουσία της ελληνικής ομάδας. Η Αννα Βερούλη κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο και η Σοφία Σακοράφα το χάλκινο στον ακοντισμό, σε μια από τις πολλές επικές μάχες των δύο αθλητριών στο αγώνισμα. Στην ίδια διοργάνωση ο Στράτος Κοσμάς ήταν όγδοος στον τελικό των 100 μ. εκεί όπου τερμάτισε τραυματίας σε 12.56, ο Δημήτρης Δεληφώτης 10ος στον τελικό του μήκους (7,75 μ.), ενώ την ίδια θέση κατέλαβε στον τελικό της σφαιροβολίας η Σουλτάνα Σαρούδη.

Η επόμενη διοργάνωση στην οποία η χώρα μας κατέκτησε μετάλλιο, ήταν το 1994 στο Ελσίνκι με τον Κώστα Κουκοδήμο να …πατάει έγκυρα μόνο στο τρίτο του άλμα (8,01 μ.) και να κατακτά το χάλκινο μετάλλιο.


Η έναρξη της κυριαρχίας του ελληνικού στίβου είχε ως σημείο αναφοράς το έτος 1998. Στο πρωτάθλημα της Βουδαπέστης οι αθλητές μας κατέκτησαν τρία μετάλλια ενώ είχαν πολύ καλά πλασαρίσματα σε τελικούς. Ο εθνικός ύμνος έπαιξε για λογαριασμό της Ολγας Βασδέκη, που προσγειώθηκε στα 14,55 μ. στο τριπλούν και άνοιξε το χορό των διακρίσεων για τις Ελληνίδες στο αγώνισμα. Η Βασδέκη παραμένει ως σήμερα η νεαρότερη αθλήτρια που κατακτά το χρυσό μετάλλιο στο τριπλούν έστω κι αν στην Βουδαπέστη είχε κλείσει το 24ο έτος της ηλικίας της. Η Κατερίνα Θάνου έκανε πανελλήνιο ρεκόρ (10.87) και κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο, ενώ ο Χάρης Παπαδιά τερμάτισε σε 10.17 τα 100 μ. και ανέβηκε στο τρίτο σκαλί του βάθρου. Τέσσερα χρόνια αργότερα στο Μόναχο οι Έλληνες κατάφεραν να κάνουν την μεγάλη διαφορά κατακτώντας τέσσερα χρυσά και δύο ασημένια μετάλλια. Αναμφίβολα το πρόσωπο της διοργάνωσης δεν ήταν άλλο από τον Κώστα Κεντέρη, που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στα 200 μ. με το εντυπωσιακό 19.85 και το τρίτο διαδοχικό του μετά το Σιδνει και το Εντμοντον. Χρυσό μετάλλιο κρέμασαν ακόμη στο στήθος τους η Κατερίνα Θάνου (100 μ.), η Μιρέλα Μανιάνι (ακοντισμός) και η Κατερίνα Βόγγολη.

Μάλιστα στη δισκοβολία εκτός από την Βόγγολη, μετάλλιο κατέκτησε και η Τασούλα Κελεσίδου που ανέβηκε στο τρίτο σκαλί του βάθρου. Την μεγαλύτερη διάκριση της καριέρας του, σημείωσε στο Μόναχο ο Αλέξανδρος Παπαδημητρίου. Ο κάτοχος του πανελληνίου ρεκόρ, με βολή στα 80,21 μ. στην πέμπτη του προσπάθεια κατέλαβε την τρίτη θέση.

Το 2006 ήταν η στιγμή του Περικλή Ιακωβάκη να γευτεί τη χαρά της επιτυχίας και να επιβραβεύσει τους κόπους της δεκάχρονης καριέρας του. Ο αθλητής κάνοντας εξαιρετική κούρσα τερμάτισε πρώτος σε 48.46, τέσσερα χρόνια από την πέμπτη θέση του Μονάχα και τρία από το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο του Παρισιού. Ασημένια μετάλλια κατέκτησαν η Φανή Χαλκιά στα 400 μ. εμπ. (54.02) και η Πηγή Δεβετζή στο τριπλούν σε έναν από τους καλύτερους αγώνες στην ιστορία της διοργάνωσής. Η Τατιάνα Λεμπέντεβα προσγειώθηκε στο τελευταίο της άλμα στα 15,15 μ. πέτυχε ρεκόρ αγώνων και άφησε στη δεύτερη θέση την Δεβετζή, που από το πρώτο άλμα είχε πετύχει 15,05 μ. επίδοση που επίσης αποτελούσε ρεκόρ αγώνων. Τρίτη με 15,02 μ. ήταν η Αννα Πιάτικ. Το 2010 στη Βαρκελώνη η χώρα μας δεν κατάφερε να κατακτήσει μετάλλιο, ωστόσο είχε καλά πλασαρίσματα.

H Νικόλ Κυριακοπούλου το 2012 έβαλε και πάλι τη χώρα στον πίνακα των μεταλλίων με την κατάκτηση της τρίτης θέσης στο επί κοντώ με καλύτερο άλμα στα 4,60 μέτρα. Στην ίδια διοργάνωση συνολικά δέκα αθλητές και αθλήτριες αγωνίστηκαν στους τελικούς των αγωνισμάτων τους με τον Κώστα Φιλιππίδη να κατακτά την πέμπτη θέση στο επί κοντώ και τη Νίκη Πανέττα την έκτη στο τριπλούν.

Τα ελληνικά μετάλλια

 

ΧΡΥΣΑ
Περικλής Ιακωβάκης 2006 Γκέτεμποργκ 400μ εμπ. (48.46)
Όλγα Βασδέκη 1998 Βουδαπέστη Τριπλούν (14,55 μ.)
Αννα Βερούλη 1982 Αθήνα Ακοντισμός (70,02 μ.)
Κώστας Κεντέρης 2002 Μόναχο 200 μ. (19.85)
Κατερίνα Θάνου 2002 Μόναχο 100 μ. (11.10)
Μιρέλα Μανιάνι 2002 Μόναχο Ακοντισμός (67.47μ)
Κατερίνα Βόγγολη 2002 Μόναχο Δισκοβολία (64.31μ)

ΑΣΗΜΕΝΙΑ
Φανή Χαλκιά 2006 Γκέτεμποργκ 400μ εμπ. (54.02)
Πηγή Δεβετζή 2006 Γκέτεμποργκ Τριπλούν (15,05 μ.)
Χρήστος Παπανικολάου 1966 Βουδαπέστη Επί κοντώ (5,05 μ.)

ΧΑΛΚΙΝΑ
Χρήστος Μάντικας 1934 Τορίνο 400μ εμπ. (54.9)
Βασίλης Παπαγεωργόπουλος 1971 Ελσίνκι 100 μ. (10.56)
Σοφία Σακοράφα 1982 Αθήνα Ακοντισμός(67,04 μ.)
Κώστας Κουκοδήμος 1994 Ελσίνκι Μήκος (8,01 μ.)
Χάρης Παπαδιάς 1998 Βουδαπέστη 100μ (10.17)
Κατερίνα Θάνου 1998 Βουδαπέστη 100μ (10.87)
Αναστασία Κελεσίδου 2002 Μόναχο Δισκοβολία (63,92 μ.)
Αλέξανδρος Παπαδημητρίου 2002 Μόναχο Σφυροβολία (80,21 μ.)
Νικόλ Κυριακοπούλου 2012 Ελσίνκι Επί κοντώ (4,60 μ.)