Η Κατερίνα Στεφανίδη μπορεί να βρέθηκε πολύ κοντά στην κατάκτηση του χρυσού μετάλλιο, όμως, πανηγύρισε με την ψυχή της την κατάκτηση του ασημένιου. Μια σημαία στην πλάτη, τα συγχαρητήρια της οικογένειας της και των μελών της εθνικής ομάδας, που ήταν στην εξέδρα και …γύρος θριάμβου. Η 24χρονη σήμερα Στεφανίδη έχει ζήσει πολλά στην αθλητική της καριέρα. Ποτέ μέχρι σήμερα όμως δεν είχε ζήσει κάτι ανάλογο. Μετάλλιο στην κατηγορία των Γυναικών με άλμα στα 4,60 μέτρα.


«Στο πρώτο άλμα πίστευα πως ο πήχης θα μείνει. Στο δεύτερα ανέβηκα πολύ ψηλά, όμως, τελικά ο πήχης έπεσε. Ήμουν πολύ σίγουρη και για τα δύο άλματα. Γενικώς δεν αισθανόμουν πάρα πολύ καλά. Ισως λίγο από το στρες ίσως και από την κούραση. Στον αγώνα χρησιμοποίησα μικρότερα κοντάρια από αυτά που βάζω συνήθως, καθώς δεν είχε και τις κατάλληλες καιρικές συνθήκες και αυτός ήταν ένας ανασταλτικός παράγοντας», είπε η ασημένια πρωταθλήτρια Ευρώπης στο site της ομοσπονδίας.


«Νόμιζα πως αν δεν έπαιρνα το χρυσό θα στεναχωριόμουνα. Τίποτα τέτοιο δεν έγινε. Με το που τελείωσε ο αγώνες ένοιωθα απέραντη ευτυχία. Αν πηδούσα μετά τη Ρωσίδα ίσως να ήταν διαφορετικά. Όμως μην ξεχνάμε πως πρόκειται για μια πολύ σπουδαία αθλήτρια. Άφησε το 4,60 μ. ενώ ήξερε ότι ήταν εκτός μεταλλίων και πέρασε με την τρίτη τα 4,65 μέτρα», είπε.


Η Σιντόροβα ήταν η αθλήτρια που καθόρισε το αποτέλεσμα. Ηταν άλλωστε ένα από τα μεγάλα φαβορί για το χρυσό μετάλλιο. «Όταν πια απέτυχαν οι δύο άλλες αθλήτριες στο 4,65 μ., δεν με ενδιέφερε τι θα κάνει η Ρωσίδα. Εννοείται πως ήθελα το χρυσό όμως ήξερα πως είμαι τουλάχιστον δεύτερη. Δε θέλω να είμαι υπερβολική. Στην αρχή της σεζόν σταθεροποιήθηκα στα 4,55 μ. και έβλεπα πως μπορώ να διεκδικώ καλά πλασάρισμα. Στην πορεία είδα μπορώ πως μπορώ να κυνηγήσω κι ένα μετάλλιο, το οποίο τελικά ήρθε. Η χρονιά πήγε πολύ καλά και πιστεύω πως στα δύο Diamond League που έχουν μείνει, απαλλαγμένη πλέον από το στρες και την πίεση του Ευρωπαϊκού θα είμαι σε θέση να βελτιώσω ακόμη και το ρεκόρ μου».


Η κατάκτηση του μεταλλίου στη Ζυρίχη, αποτελεί για την Στεφανίδη την αρχή για μια ακόμη καλύτερη συνέχεια στο μέλλον. Παρόλα αυτά η ίδια δεν θέλει η νέα αυτή η διάκριση να αλλάξει την καθημερινότητα της. «Θέλω να συνεχίσω το πρόγραμμα ακριβώς όπως τώρα. Να συνεχίσω να κάνω προπόνηση και να το διασκεδάζω, δίχως αυτό να σημαίνει πως δεν θα είναι υψηλού επιπέδου. Μίλησα με τον προπονητή μου και κάναμε ήδη κάποιες σκέψεις για τη συνέχεια, χωρίς να σημαίνει πως θα αλλάξει κάτι συνταρακτικά. Μάλιστα πιστεύω πως φέτος που έχω βάλει τις βάσεις, θα μπορώ να ανταποκριθώ ακόμη καλύτερα στο πρόγραμμα προπόνησης», συμπλήρωσε η αθλήτρια που ζει στο Φοίνιξ και γυμνάζεται με τον Νικ Χάισονγκ, ολυμπιονίκη του Σίδνει.

Η πορεία της Στεφανίδη ξεκινάει αρκετά χρόνια πριν στα 15 της όταν ο…στιβικός πλανήτης την γνώρισε για το άλμα της στα 4,37 μ., που ήταν η καλύτερη επίδοση όλων των εποχών για την ηλικία της παγκοσμίως. Από εκείνη την επίδοση ακολούθησαν μετάλλια σεόλες τις κατηγορίες και μια…αγωνιστική πτώση ενώ έμπαινε στην κατηγορία των γυναικών. Δεν ήταν μάλιστα λίγοι εκείνοι που θεώρησαν πως είναι αδύνατο να επιστέψει σε υψηλό επίπεδο. «Χρειάστηκε να κάνω αρκετή υπομονή και επιμονή για να καταφέρω να επιστρέψω σε υψηλό επίπεδο. Δεν ήταν λίγες οι φορές που σκέφτηκα να σταματήσω. Νομίζω πως ένας από αυτούς που με κράτησαν ήταν ο Τόμπι Στίβενσον», η Στεφανίδη είναι από τις ελάχιστες περιπτώσεις Ελλήνων αθλητών, που κατάφεραν να παραμείνουν σε υψηλό αγωνιστικό επίπεδο μετά το μεγάλο ταξίδι στην άλλη άκρη του Ατλαντικού.

«Με βοήθησε αρκετά η Αμερική. Τα πήγα καλά και σε ακαδημαϊκό και αθλητικό επίπεδο. Μου άρεσε πολύ η νοοτροπία της. Γνώρισα και ανθρώπους που με βοήθησαν πάρα πολύ και αυτό έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Γενικά στη ζωή μου πάντα είχα απροπόνητές που πίστευα σε μένα και Ελληνες και ξένους και όλοι τους με βοήθησαν πολύ. Μπορώ να πω σε αυτό το κομμάτι είμαι πολύ τυχερή».
Η Στεφανίδη θα επιστρέψει για λίγες μέρες στις ΗΠΑ και έπειτα θα βρεθεί και πάλι στην Ευρώπη προκειμένου να πάρει μέρος στο Diamond League του Μπέρμιγχαμ κι έπειτα της Ζυρίχης.

Αναφορικά με το αν σκέφτεται να γυρίσει στην Ελλάδα είπε: "Απλώς δεν έχω σκεφτεί πως θα μείνει για πάντα στις ΗΠΑ. Η αλήθεια είναι πως δεν έχω απάντηση, το θα επιστρέψω κάποια στιγμή θα εξαρτηθεί από πολλά πράγματα".

Άλλα Σπόρ SPORTS