«Ο Πειραιάς έχει ΑΕΚτζήδες αμέτρητους»

Αναλυτικά η συνέντευξη που έδωσε στο Βήμα ενόψει της εμφάνισής του το Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου στο Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη».

Αρχές φθινοπώρου, στο θέατρο Βράχων... Πώς θα υποδεχτείτε το φθινόπωρο και πως θα αποχαιρετήσετε το καλοκαίρι;

«Στους Βράχους θα κάνουμε άλλη μια συναυλία με φίλους, και νομίζω ότι είναι κι αυτή μια συνέχεια σ αυτό που κάνουμε. Δηλαδή σ αυτό που ξέρουμε να κάνουμε. Να τραγουδάμε!! Το πρόγραμμα μου εκτός από τα τραγούδια των καλεσμένων μου, θα έχει και πολλά καινούργια, όπως και τα γνωστά που΄ χει αγαπήσει ο κόσμος. Αυτές τις μεγάλες συναυλίες, τις νιώθω πάντα σαν τις γιορτές μας, ή τα γενέθλιά μας, που έρχονται οι φίλοι για να πούμε δυο καλές κουβέντες.»

Από την Χίο στην Πειραιά... Η ζωή σας στην ελληνική περιφέρεια έπαιξε κάποιο ρόλο στην μετέπειτα πορεία σας;

«Θεωρούμαι παιδάκι της περιφέρειας, μιας και μεγάλωσα καλά, σε χρόνια πολύ όμορφα τη μισή δεκαετία του' 60 στη Χίο, αλλά δε θεωρούμαι έφηβος της περιφέρειας, γιατί έζησα την εφηβεία σε μια πολύ γλυκεία και αγαπημένη γειτονιά του Κερατσινίου του Πειραιά, μεγαλώνοντας με υπέροχα παιδιά και παντοτινούς φίλους. Όμως όπου κι αν είσαι, κι όπου κι αν φυτρώσεις, στην αγάπη για αυτά που θα ακολουθήσεις και για την πορεία σου στη ζωή, φέρουν και μεγάλο μερίδιο ευθύνης οι γονείς, οι φίλοι και προ πάντων οι δάσκαλοι και τα πρότυπά σου. (Οποιασδήποτε μορφής)..»

Θεωρείται πλέον ότι είστε επιτυχημένος και δεν έχετε να αποδείξετε πλέον τίποτα ή ένας δημιουργός δεν πρέπει να εφησυχάζει ποτέ;

«Τι σημαίνει επιτυχία? Επιτυχία είναι να μη σου φεύγει, η χαρά της προσπάθειας. Όταν θεωρείς επιτυχία κάποια γνωστά τραγούδια μόνο, που κάθεσαι αναπαυτικά πάνω τους, χάνεις ύψος και δεν μπορείς να κάνεις το πέταγμα του Ιωνάθαν, προς τα καινούργια κι άγνωστα μέρη. Ο εφησυχασμός, δεν είναι στοιχείο του καλλιτέχνη, είναι του επιχειρηματία ή του εμπόρου. Ο καλλιτέχνης έχει πάντα πρισματική ματιά και σκέψη στο κάθε τι, και πάντα θα έχει υλικό να δημιουργήσει. Πάντως όταν ήμουν πιο νέος, νόμιζα ότι έπρεπε να αποδείξω ότι είμαι καλός. Αργότερα κατάλαβα ότι αυτό είναι κάτι που το έχουν όλα τα παιδιά, και κάποια στιγμή, ή τ' αφήνεις πίσω ή θα προσπαθείς μια ζωή, ν αποδείξεις το αναπόδειχτο.»

Στην περίοδο κρίσης που ζούμε όλοι μας, από που αντλείτε δύναμη;

«Απ την Ελπίδα που μέσα μας ανάβει σα φωτάκι, μέχρι να πεθάνουμε. Απ τους ανθρώπους γύρω μου, που θέλουν μια άλλη ζωή, κι είναι πρόθυμοι να προσπαθήσουν να τη ζήσουν. Ακόμα κι αν είναι λίγοι. Θα γίνουν πολλοί κάποια στιγμή, θα γίνουν χείμαρος που θα ξεριζώσει τα πάντα. Η αδικία από άνθρωπο σε άνθρωπο, πάντα έχει άσχημο τέλος.»

- Πιστεύετε ότι θα βγούμε κάποτε από αυτή την κατάσταση;

«Όχι όσο την κατάσταση την αναθέτουμε σε κυβερνητικούς εκπροσώπους. Δεν έχουν ιδέα πως είναι η ζωή εκεί έξω. Η μάλλον ξέρουν, απλώς εθελοκωφεύουν κι εθελοτυφλούν.»

- Ο Πολιτισμός, η Τέχνη η μουσική και το τραγούδι τι ρόλο μπορούν να παίξουν σε ανάλογες περιόδους;

«Όλα αυτά που είπατε, είναι η μόνη μορφή επικοινωνίας, που μπαίνει στο πετσί σου και σε διαμορφώνει σαν άνθρωπο σαν πολίτη, και σαν συνείδηση. Πιστεύω η Τέχνη κι ο Πολιτισμός είναι κάτι πολύ εύθραυστο, και χρειάζεται αρωγούς, και υποστηρικτές. Φτάνει να παράγεται και να παρέχεται, από ανθρώπους μ ευαισθησία, κι όχι από έμπορους, ή ψυχρούς και απολίτιστους πολιτικούς. Η Τέχνη είναι δομικό στοιχείο, του αληθινού Ανθρώπου. Του δε Πολιτικού η προβοκάτσια, κι η στρεβλή, και ψεύτικη είδηση.»

- Πιστεύετε ότι οι άνθρωποι του πνεύματος έχουν σιγήσει τα τελευταία χρόνια;

«Νομίζω όχι. Η εμπορική σκόπευση των ΜΜΕ τους φιμώνουν. Της Τέχνης χρειάζεται να της δώσουν ευκαιρίες να επικοινωνήσει. Ο Πολιτισμός χρειάζεται ένα βήμα, ένα πάλκο, ένα ραδιόφωνο, μια αίθουσα εκθέσεων γλυπτών και εικαστικών, ένα σωστό σχολείο ΚΛΠ ΚΛΠ.»

- Αν δεν κάνω λάθος η παραγωγή των τελευταίων δίσκων σας όπως και η διανομή είναι δική σας γιατί το αποφασίσατε;

«Για να μπορώ να καθορίζω από μόνος μου, το τι θεωρώ Τέχνη και τι όχι.»

- Η ελληνική δισκογραφία έχει πεθάνει και δεν το ξέρει; - όπως συχνά λέω - ή όλα είναι καλά;

«Έχει πεθάνει σαν προϊόν προς πώληση. Για να πούμε το σωστό όρο, έχει πεθάνει η μουσική βιομηχανία, και σας ξαναλέω, η Μουσική τα τραγούδια κι η δημιουργία δε θα πεθάνουν ποτέ. Απλώς δεν προωθούνται πράγματα, που δεν πληρούν πλέον την ιδεολογία της σημερινής αγοράς.»

Τι είναι αυτό που σας κρατάει ενεργό;

«Οι φίλοι μου, και η παρέα με ανθρώπους που αγαπάς και θαυμάζεις.»

Τι θέλετε να παίρνουν οι θεατές όταν τελειώνουν οι συναυλίες σας ή όταν ακούνε τους δίσκους σας;

«Θέλω να παίρνουν ένα άγγιγμα, ότι κάποιος που είχε ανάγκη να τους αγγίξει στον ώμο έκανε το πρώτο βήμα, για επικοινωνία. Θέλω να παίρνουν την καλή μου πρόθεση, να τραγουδήσουμε σα μια μεγάλη παρέα.»

Τι πιστεύετε ότι είναι αυτό που κάνει το κοινό να σας ακολουθεί πιστά όλα αυτά τα χρόνια;

«Το ότι δεν το τρομάζω..»

Ποιος ήταν ο πρώτος δίσκος που αγοράσατε ή η πρώτη... κασέτα;

«΄΄Ο ταχυδρόμος πέθανε΄΄ κι από πίσω είχε το ΄΄Μαντολίνο΄΄ και κασέτα το ΄΄Dark side of the moon΄΄»

Γέννημα Πειραιάς ... θρήσκευμα ΑΕΚ.. Πώς;

«Ο Πειραιάς στις συνοικίες του έχει αμέτρητους ΑΕΚτζήδες, λόγω των προσφυγικών συνοικιών του.»

Τα επόμενα σχέδια;

«Ετοιμάζω 3-4 άλμπουμ με καινούργια πράγματα. Τέλος του 2014 ή αρχή του 2015, θα κάνω μια δουλειά με τον Κώστα Φασουλά, που λέγεται ΄΄.. αιχμάλωτοι και σκλάβοι, με τι καρδιά να παίξεις.. ΄΄, που αντλεί τα θέματα απ τα παλιά παιχνίδια, και θα ακολουθήσουν κι άλλες. Η δεύτερη τα ΄΄12 Ηλιοτρόπια΄΄ σε στίχους του μεγάλου μας ποιητή, που έφυγε απ' τη ζωή του Άλκη Αλκαίου η τρίτη που θα λέγεται ΄΄Λαϊκά Τροπάρια΄΄ με λαϊκά τραγούδια μου. Το ομώνυμο είναι σε στίχους του Δημήτρη Λέντζου, αλλά και του Ηλία Κατσούλη, του

Κάνω και μια συνθετική δουλειά σ ένα φίλο μου κρητικό, που δεν είναι τραγουδιστής και λέγεται Αντώνης Κανιαδάκης, με τίτλο ΄΄Χίλια καραβάκια΄΄. Εδώ υπάρχει η αγάπη και ο σεβασμός στη μουσική, κι ότι δεν έχουν μόνο οι κατ' επάγγελμα τραγουδιστές το προνόμιο να τραγουδούν καλά.»