Ο δρομέας-θρύλος των μεγάλων αποστάσεων, κατάφερε να γίνει ο πρώτος αθλητής που κερδίζει τον μαραθώνιο σε δύο συνεχόμενες Ολυμπιάδες και ο πρώτος έγχρωμος Αφρικανός που κατακτάει χρυσό στην κορυφαία αθλητική διοργάνωση.
Προερχόμενος από πάμφτωχη οικογένεια κατατάχθηκε στην ηλικία των 19 ως εθελοντής στον στρατό της Αιθιοπίας, προκειμένου να σώσει τους δικούς του από την πείνα. Εκείνη την εποχή δεν είχε στο μυαλό του να ασχοληθεί με τον αθλητισμό.

Σταθμός στη ζωή του αποτελεί η γνωριμία του με τον Φινλανδό προπονητή Ονι Νίκσανεν, ο οποίος τον αναλαμβάνει. Μέχρι τα 28 δεν θα έχει καμία σπουδαία διάκριση να επιδείξει στο βιογραφικό του. Ήταν η εποχή άλλωστε, που κανείς δεν υπολόγιζε τους δρομείς από την «μαύρη» ήπειρο.
Η τύχη του χαμογελάει για πρώτη φορά, όταν ο μαραθωνοδρόμος Βάμι Μπιράτου τραυματίζεται και παίρνει την θέση του στην ομάδα της Αιθιοπίας ώστε να αγωνιστεί στην Ολυμπιάδα της Ρώμης.
Την μέρα του μεγάλου αγώνα ο Μπικίλα δεν έβρισκε παπούτσι που να ταιριάζει στο μέγεθός του ποδιού του και αποφασίζει να τρέξει ξυπόλητος, όπως συνήθιζε να κάνει στις προπονήσεις.

Η κίνησή του αυτή σίγουρα δεν πέρασε απαρατήρητη από τους συναθλητές του με αποτέλεσμα να μην λείπουν τα υποτιμητικά σχόλια προς το πρόσωπό του. Εκείνος δεν έδωσε σημασία και συγκεντρώθηκε στον στόχο του.
Το αποτέλεσμα; Να κόψει το νήμα πρώτος με χρόνο 2:15:61 έχοντας διαφορά 26 δευτερολέπτων από τον δεύτερο Μαροκινό Ραντί. Μία επίδοση απίστευτη για ξυπόλητο αθλητή, σε διαδρομή από καλντερίμια και μάλιστα βράδυ.

Ο Αιθίοπας επέστρεψε σαν ήρωας στην πατρίδα του, ενώ η τεράστια νίκη του αποθεώθηκε σε όλη την «μαύρη» ήπειρο. Μάλιστα, ο αυτοκράτορας Χαϊλέ Σελασιέ τον παρασημοφόρησε με τον βαθμό του δεκανέα.
Την αμέσως επόμενη χρονιά εγκαταλείπει τους στίβους για δύο χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτή της διετίας συμμετέχει σε πραξικόπημα εναντίον του αυτοκράτορα που κατέληξε σε «φιάσκο». Καταδικάζεται σε θάνατο δι΄ απαγχονισμού αλλά ο αυτοκράτορας του δίνει την ύστατη ώρα χάρη για όσα είχε προσφέρει στην πατρίδα.

Το 1963 επανέρχεται στου στίβους, όπου χάνει για πρώτη φορά τερματίζοντας 5ος στον μαραθώνιο της Βοστόνης. Τον επόμενο χρόνο προετοιμάζεται εντατικά προκειμένου να υπερασπιστεί στο Τόκυο τον ολυμπιακό τίτλο που κατέκτησε πριν 4 χρόνια στην ιταλική πρωτεύουσα. Σαράντα μέρες πριν την έναρξη των αγώνων παθαίνει οξεία σκωληκοειδίτιδα με αποτέλεσμα να χάσει μεγάλο μέρος της προετοιμασίας.

Ο Μπικίλα επανήλθε στους στίβους την προολυμπιακή χρονιά του 1963, όπου υπέστη και

Στο Τόκιο αυτή τη φορά αγωνίζεται «παπουτσωμένος» και ακολουθεί την ίδια τακτική με την Ρώμη. Από το 20ο χιλιόμετρο αλλάζει τον ρυθμό του και τερματίζει πρώτος σε 2:12:21 με ακόμα μεγαλύτερη διαφορά από τον δεύτερο, τον Βρετανό Χέιτλι. Προς έκπληξη όλων συνεχίζει να τρέχει άλλα δέκα χιλιόμετρα για χαλάρωμα.

Ο Αιθίοπας επέστρεψε για δεύτερη φορά θριαμβευτής στην πατρίδα του και ο αυτοκράτορας του κάνει δώρο έναν «σκαραβαίο» της Volkswagen. O Μπεκίλας συμμετείχε και για τρίτη συνεχόμενη φορά σε Ολυμπιακούς το 1968 στο Μεξικό, αλλά στάθηκε άτυχος καθώς στο 17ο χιλιόμετρο τραυματίζεται με αποτέλεσμα να εγκαταλείψει τον αγώνα.
Ένα χρόνο αργότερα η μοίρα του παίζει άσχημο παιχνίδι. Μετά από ένα τροχαίο ατύχημα μένει παράλυτος. Ενώ τέσσερα χρόνια αργότερα αφήνει την τελευταία του πνοή από εγκεφαλική αιμορραγία, επιπλοκή από το αυτοκινητιστικό του ’69, αφήνοντας πίσω του μία γυναίκα και τέσσερα παιδιά.

ΠΗΓΗ: Sday.gr

Άλλα Σπόρ SPORTS