Για δεύτερη φορά τα τελευταία 8 χρόνια, η εν πολλαίς αμαρτιαις περιπεσούσα Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή υπέπεσε στο ίδιο ατόπημα. Επέλεξε τον σημαιοφόρο της ομάδας που θα ταξιδέψει στο Ρίο πολλές εβδομάδες πριν την Τελετή Έναρξης, πριν ακόμη ολοκληρωθεί η σύνθεση της ελληνικής αποστολής.

Έδειξε έτσι ασέβεια σε βάρος (όχι μόνο της κοινής λογικής, αλλά και) του αθλήματος που έχει φέρει στη χώρα τις μεγαλύτερες επιτυχίες, σε βάθος τριών δεκαετιών.

Το ίδιο ακριβώς συνέβη πριν τους Αγώνες του Πεκίνου, όταν έλαβε το χρίσμα ο καθ’όλα άξιος Ηλίας Ηλιάδης, προτού ολοκληρωθεί το εν Αθήναις Προολυμπιακό τουρνουά του μπάσκετ. Μόνο το άπαξ εξαμαρτείν συγχωρείται, και αυτό όχι πάντα.

Η Εθνική ομάδα του 2008 ήταν δευτεραθλήτρια Κόσμου, είχε στο παλμαρέ της ευρωπαϊκό τίτλο μέσα στην προηγηθείσα τετραετία και έστελνε στο Πεκίνο τρεις, τουλάχιστον, από τους κορυφαίους μπασκετμπολίστες του παγκόσμιου στερεώματος: Παπαλουκά, Διαμαντίδη, Σπανούλη.

Στο τιμόνι της καθόταν μία εμβληματική φιγούρα του ελληνικού αθλητισμού, ο Παναγιώτης Γιαννάκης. Επισημαίνω ότι δεν είναι απαραίτητο να κρατήσει τη σημαία αθλητής.

Θα μπορούσε να επιλεγεί τιμής ένεκεν και προπονητής ή παράγων ή οποιοσδήποτε άλλος άνθρωπος κριθεί άξιος για αυτή την τιμή, ακόμη και απλός φίλαθλος. Δεν χρειάζεται καν να είναι μέλος της Ολυμπιακής αποστολής.

Θυμάμαι φερ’ειπείν ότι στο Πεκίνο κράτησε τη σημαία των Φιλιππίνων ο θρυλικός, αλλά ολοκληρωτικά αποκομμένος από το Ολυμπιακό κίνημα, πυγμάχος Μάνι Πακιάο. Υπάρχουν και άλλα, παρόμοια παραδείγματα, όχι πάντοτε τιμητικά για τον αθλητισμό.

Ας προσποιηθούμε εδώ ότι λησμονούμε την επιλογή του διαδόχου Κωνσταντίνου για τον ρόλο του σημαιοφόρου της ελληνικής αποστολής το 1960 στη Ρώμη.

Ο «Κοκός» κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στην κατηγορία «Ντράγκον» της ιστιοπλοϊας μαζί με τους Γ.Ζαϊμη και Οδ.Εσκιτζόγλου, αλλά αυτό συνέβη εκ των υστέρων. Στην αρχή των Αγώνων, ήταν ένας αθλητάκος σαν όλους τους άλλους. Ούτε καν Έλληνας, για να μη ξεχνιόμαστε.

Πριν γράψω ο,τιδήποτε άλλο, σπεύδω να διευκρινίσω ότι το σχόλιό μου δεν περιέχει την παραμικρή μομφή ενάντια στους αθλητές που κέρδισαν το χρίσμα. Αντιθέτως, τρέφω ξεχωριστή αδυναμία προς τους μοναχικούς καβαλλάρηδες των ατομικών αθλημάτων, ίσως επειδή έχω καλύψει από κοντά τέσσερις Ολυμπιάδες σε ισάριθμες γωνιές της Οικουμένης (Ατλάντα, Σίντνεϊ, Αθήνα, Πεκίνο).

Απεχθάνομαι τους ντοπάκηδες και γνωρίζω καλά πόσο τους μισούν οι υπόλοιποι, οι καθαροί. Το ίδιο θα ένιωθα κι εγώ στη θέση τους.

Η Σοφία Μπεκατώρου (την οποία το 2008 είχα εντοπίσει στη Σινγκαπούρη για τηλεφωνική συνέντευξη στην αλήστου μνήμης «Ελευθεροτυπία») είναι μία από τις κορυφαίες αθλήτριες στην ιστορία της χώρας και της αξίζει απόλυτα η τιμή. Της υποκλίνομαι και την αποθεώνω.

Ο Ηλίας Ηλιάδης, ο Αλέξανδρος Νικολαϊδης και ο Νίκος Κακλαμανάκης λατρεύονται ως ημίθεοι στα αθλήματα που υπηρετούν. Ο Πύρρος Δήμας είναι παραπάνω κι από ημίθεος. Εκείνοι που προηγήθηκαν (Μηγιάκης, Χολίδης, Χατζηπαυλής, Παπανικολάου, Ρουμπάνης κ.α.) κράτησαν ψηλά τα λάβαρα στα χρόνια τα πέτρινα και κολύμπησαν σθεναρά ενάντια στο ρεύμα.

Ας μη γυρίσουμε πίσω στα χρόνια του Τσικλητήρα και ας μην αναζητήσουμε το όνομα του Σπύρου Λούη στη λίστα, γιατί θα ξύσουμε παλιές πληγές…

Η αρτηριοσκληρωτική ΕΟΕ, η ίδια που σνομπάρει ασυγχώρητα τους κορυφαίους της αδάμαστης Εθνικής πόλο (π.χ. τον Γιώργο Μαυρωτά, με τις 5 Ολυμπιακές συμμετοχές) χρειάστηκε περισσότερα από 100 χρόνια και περισσότερα από 15-20 μετάλλια για να αναγνωρίσει την προσφορά των κοριτσιών στην καταξίωση του ελληνικού αθλητισμού.

Η Μπεκατώρου με τα δύο Ολυμπιακά μετάλλια θα είναι η πρώτη γυναίκα σημαιοφόρος στην ιστορία της Ελλάδας. Άλλο, όμως, είναι το θέμα μας.

Η Ολυμπιακή Επιτροπή όφειλε να περιμένει μερικές μέρες ακόμη, ως ελάχιστη ένδειξη σεβασμού στο ελληνικό μπάσκετ. Μέχρι το ερχόμενο Σάββατο βρε αδελφέ, για την τιμή των όπλων.

Οι «εκατομμυριούχοι της πορτοκαλί μπάλας» μπορεί να χαλάνε πολλές φορές τη μανέστρα των αντιδραστικών της Λεωφόρου Κηφισίας, αλλά δεν παύουν να εκπροσωπούν επάξια το εθνικό μας σπορ. Τους αξίζει κάτι καλύτερο από ένα πτύελο στο πρόσωπο.

Η ΕΟΕ οχυρώνεται πίσω από το μονολιθικό κριτήριο των μεταλλίων και αποκλείει όλους όσοι δεν αξιώθηκαν να σκαρφαλώσουν σε Ολυμπιακό βάθρο. Λες και είναι μακριά η 4η ή η 5η θέση από την 3η. Λες και είναι πιο εύκολο να κατακτήσει ένας αθλητής ή μία ομάδα παγκόσμιο τίτλο από μετάλλιο Ολυμπιακών Αγώνων…

Σύμφωνοι, η Εθνική μπάσκετ του 2016 δεν απαρτίζεται από παίκτες που έγραψαν ιστορία. Τα περισσότερα μέλη της είναι «αμούστακα» και βρίσκονται στο ξεκίνημα της καριέρας τους.

Ωστόσο, έχει στις τάξεις της έναν αθλητή που μεσουρανεί στο παγκόσμιο στερέωμα διαφημίζοντας τη χώρα καλύτερα από κάθε άλλον και, το σημαντικότερο, αποτελεί σύμβολο στον αγώνα της κοινωνίας μας κόντρα στην επέλαση του ρατσισμού και του νεοφασισμού. Με τεράστιο γκελ στην κοινωνία, την ελληνική και όχι μόνο.

Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι η ζωντανή αγκαλιά της Ελλάδας στην προσφυγιά και στον ξερριζωμό, η απάντησή της στην αμορφωσιά και την ξενοφοβία. Εάν είχαμε το πολιτικό θάρρος να του δώσουμε τη σημαία στους Ολυμπιακούς Αγώνες, θα στέλναμε προς όλες τις κατευθύνσεις το μήνυμα της προόδου και της αντίστασης.

Ο Γιάννης θα έμπαινε πρώτος στο Ολυμπιακό Στάδιο του Ρίο, η ιστορία του θα έφτανε στα πέρατα της οικουμένης, η πατρίδα μας θα κέρδιζε άπειρους επαίνους σε όλες τις γλώσσες του πλανήτη, ενώ ο εσταυρωμένος Ιησούς στον λόφο του Κορκοβάντο θα χαμογελούσε το χαμόγελο της συναδέλφωσης.

Παραείναι ψιλά γράμματα αυτά για τα μαύρα κοστούμια της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, μολονότι ένας διακεκριμένος αθλητής, ο Σπύρος Καπράλος, κάθεται εδώ και χρόνια στον προεδρικό της θώκο.

Εύχομαι να ανοίξει μόνος του ο Γιάννης το παράθυρο, με πρωτιά στο Προολυμπιακό τουρνουά του Τορίνο και κατάκτηση μεταλλίου στις 21 Αυγούστου στο Ρίο ντε Ζανέιρο. Επειδή όμως αυτό είναι σχεδόν απίθανο να συμβεί, η ΕΟΕ καλείται να ξεπεράσει για μία φορά την κοντόφθαλμη λογική της.

Δεν είναι φυσικά σωστό να αφαιρεθεί το χρίσμα από τη Σοφία Μπεκατώρου, θα ήταν εγκληματικά απρεπές κάτι τέτοιο, αλλά μπορούν κάλλιστα να γίνουν δύο οι σημαιοφόροι. Όχι, ούτε αυτό απαγορεύεται από το καταστατικό.

Ή, εναλλακτικά, να επιλεγεί με ρηξικέλευθα κριτήρια ο σημαιοφόρος της Τελετής Λήξης…

Πηγή: gazzetta.gr 

Ολυμπιακοί Αγώνες Άλλα Σπόρ SPORTS