Ολυμπιακοί Αγώνες: Κι όμως η… κατάρα έσπασε και οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Τόκιο είναι και επίσημα πραγματικότητα, με την τελετή έναρξης να δίνει το έναυσμα να ξεκινήσει το μεγαλύτερο ραντεβού του αθλητισμού στον πλανήτη. Όμως αυτό που προκαλεί τεράστιο ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι η πρωτεύουσα της Ιαπωνίας δεν ήταν πρώτη φορά στην ιστορία που είδε τους αγώνες να… φεύγουν μέσα από τα χέρια της, όπως συνέβη έναν χρόνο πριν λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού…

Αν γυρίσουμε 89 χρόνια πίσω θα δούμε το Τόκιο να "μάχεται" με την Ρώμη, τη Βαρκελώνη και το Ελσίνκι για την ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων του 1940. Παρά το γεγονός ότι οι Ιάπωνες είχαν απομονωθεί από διεθνή κοινότητα, λόγω της προσάρτησης της Μαντζουρίας και της ελλιπούς εκστρατείας από την χώρα, μιας και είχαν το μυαλό τους περισσότερο στις πολεμικές επιχειρήσεις, το Τόκιο θα καταφέρει να πάρει την ανάληψη των Αγώνων και να γίνει η πρώτη μη ευρωπαϊκή πόλη που θα τους διοργάνωνε.

Στην Ιαπωνία θα ξεκινήσει ένας αγώνας δρόμου, ώστε τα πάντα να είναι έτοιμα και η Ολυμπιάδα να αναδείξει το… μεγαλείο της χώρας. Αρχικά το σχέδιο ήταν να χρησιμοποιηθεί το στάδιο Meiji Jingu Gaien, το οποίο θα ανακατασκευαζόταν για να χωράει 100.000 θεατές, όμως το Υπουργείο Εσωτερικών, που είχε την δικαιοδοσία του χώρου, δεν το δέχθηκε. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να δημιουργηθεί το Komazawa Olympic Park μακριά από το κέντρο της πόλης, ενώ το Ολυμπιακό Χωριό ήταν προγραμματισμένο να γίνει ή στο Kinuta Park ή στο Todoroki. Οι Ιάπωνες είχαν πάρει πολύ… ζεστά το θέμα με αποτέλεσμα μηνιαία περιοδικά και αφίσες άρχιζαν να εκδίδονται, ενώ παράλληλα άρχισε με ταχύτατους ρυθμούς να δημιουργούνται ξενοδοχεία.

Τα πράγματα όμως πήραν περίεργη τροπή όταν στις 7 Ιουλίου 1937 η Ιαπωνία θα ανατινάξει την γέφυρα Μάρκο Πόλο και θα ξεσπάσουν εχθροπραξίες με την Κίνα, κάτι που έμεινε γνωστό ως ο Β' Σινοϊαπωνικός Πόλεμος. Μέχρι το τέλος του έτους οι Ιάπωνες θα καταλάβουν την τότε πρωτεύουσα της Κίνας, Νανζίνγκ, προχωρώντας σε θηριωδίες στην πόλη που έμειναν στην ιστορία ως η Σφαγή της Νανζίνγκ. Άμεσα άρχισαν οι φωνές από το εξωτερικό η ΔΟΕ να πάρει τους Αγώνες από το Τόκιο, μιας και δεν πρέσβευε τα ιδανικά της ειρήνης, όμως οι διοργανωτές προσπαθούσαν να πείσουν τους πάντες ότι ο πόλεμος θα τελειώσει άμεσα.

Τον Μάρτιο του 1938 οι Ιάπωνες θα διαβεβαιώσουν τη ΔΟΕ, σε συνεδρίαση στο Κάιρο ότι  το Τόκιο μπορεί να κάνει τους Αγώνες, όμως πολλοί από τα μέλη της Επιτροπής τόνιζαν πως τα έργα δεν προχωράνε μιας και ο στρατός ζητούσε το ξύλο που ήταν για την κατασκευή των εγκαταστάσεων, για τις πολεμικές επιχειρήσεις. Τελικά τον Ιούλιο του ίδιου έτους θα υπάρξει νέα συνεδρίαση ώστε να αποφασιστούν αν θα γίνουν στο Τόκιο οι Θερινοί και Χειμερινοί Αγώνες, αλλά και η προγραμματισμένη για το 1940 Παγκόσμια Έκθεση. Η τελευταία θα αναβληθεί, με την πεποίθηση ότι ο πόλεμος των Ιαπώνων θα είχε τελειώσει, όμως οι Ολυμπιακοί αγώνες θα φύγουν από την χώρα του "Ανατέλλοντος Ήλιου", μιας και δεν θα μπορούσαν να αναβληθούν αν οι εχθροπραξίες θα συνεχίζονταν.  

Η ΔΟΕ θα δώσει τους Αγώνες στο Ελσίνκι, όμως με την έναρξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου θα τους ακυρώσει οριστικά, μιας και ήταν προγραμματισμένοι να ξεκινήσουν στις 20 Ιουλίου 1940, ενώ το ίδιο θα γίνει και για αυτούς που ήταν προγραμματισμένοι το 1948 στο Λονδίνο. Τελικά η πρωτεύουσα της Φινλανδίας, το Ελσίνκι, θα αναλάβει την διοργάνωση των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων μετά το τέλος του πολέμου, το 1952, ενώ το Τόκιο τελικά θα φιλοξενήσει αυτούς του 1964, για να φτάσουμε το 2021, που παρά το γεγονός της αναβολής για έναν χρόνο λόγω πανδημίας διοργανώνει και τους φετινούς. Οπότε αν ακούσουμε ξανά ανάληψη Ολυμπιάδας από την πρωτεύουσα της Ιαπωνίας, καλό είναι να προετοιμαζόμαστε για… όλα από νωρίς γιατί σίγουρα κάτι θα προκύψει και πάλι.

Τόκιο Ολυμπιακοί Αγώνες