Φόρμουλα 1: Μετά από έναν καταπληκτικό αγώνα στο Χανγκαρόρινγκ ο Εστεμπάν Οκόν πήρε την πρώτη νίκη της καριέρας του, αφήνοντας πίσω του τον Φέτελ και 3ο τον Χάμιλτον, που «κόλλησε» για ώρα σε μάχη με τον Αλόνσο. Κατέστρεψε τον Φερστάπεν ο Μπότας.

Θα μας ρωτούσαν αν τα έχουμε τσούξει. Αν βλέπουμε οράματα, αν, ρε παιδί μου, έχουμε πει, δυστυχώς, ΝΑΙ στα ναρκωτικά και ΟΧΙ στον αθλητισμό. Όπως και να ‘χει, θα μας έπαιρναν για τρελούς. 

Και, μεταξύ μας, ποιος να τους αδικήσει; Διάολε, θα είχαμε πει «Πιστεύω πως ο Εστεμπάν Οκόν θα κερδίσει με την Αλπίν του ένα grand prix μέσα στο 2021». Του γιατρού, σωστά; 

Λάθος: γιατί, βλέπετε, υπάρχει εκείνο το παλιό ρητό που λέει πως «Εκεί που σταματάει η λογική ξεκινάει η Φόρμουλα 1». Και, ναι, όσο περίεργο και αν μοιάζει ο Γάλλος Οκόν της γαλλικής Αλπίν πράγματι κέρδισε στην Ουγγαρία! 

Βέβαια, για να συμβεί αυτό έπρεπε να γίνουν τα αγωνιστικά (έστω και αθέλητα) Σόδομα και Γόμορρα: λίγο μετά την εκκίνηση- μιας εκκίνησης με μικτές συνθήκες, να τονιστεί- ο 2ος Μπότας έχασε τη θέση του από τους Φερστάπεν και Νόρις, στη συνέχεια έχασε και το φρενάρισμα και πέταξε εκτός και τους δύο προπορευόμενους, μαζί με τον Πέρεζ που ήταν δίπλα του κι ετοιμαζόταν να του «φάει» την 4ηθέση. 

Χάρη στα συγκρουόμενα του Φινλανδού είχαμε κόκκινη σημαία στον αγώνα, με τον Λιούις Χάμιλτον να είναι αλώβητος μπροστά και τον Μαξ, κατ’ ουσίαν, να τρέχει με τσακισμένο μονοθέσιο λόγω της σύγκρουσής του με τον Νόρις. 

Στην επανεκκίνηση, βέβαια, ήταν η σειρά της Μερσέντες να προσπαθήσει να βγάλει εντέχνως τα μάτια της: με την πίστα να έχει στεγνώσει εμφανώς άφησε τον Λιούις με ενδιάμεσα, με αποτέλεσμα να βρεθεί μόνος του κάτω από τα κόκκινα φώτα, καθώς άπαντες μπήκαν στα πιτ ν’ αλλάξουν ελαστικά!

Η σουρεαλιστική εικόνα συμπληρώθηκε με τον Χαμ να μπαίνει έναν γύρο μετά στο μποξ του και να πέφτει 13ος. Μπροστά, όμως, ο Οκόν-ευνοημένος από την πατάτα των πρωταθλητών, όπως και όλοι όσοι ήταν πίσω του- έδινε τη μάχη του για τη νίκη κόντρα στον δεύτερο Σεμπάστιαν Φέτελ. Ο τέσσερις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής πίεσε όσο πήγαινε τον Γάλλο, όμως αυτός με τρομερή σταθερότητα απέφυγε τα λάθη και μπήκε στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα της Βουδαπέστης όντας στην πρωτοπορία.

Για να φτάσει, ωστόσο, στην πρώτη του νίκη (και πρώτη αμιγώς γαλλική μετά το δίπολο Προστ-Ρενό το 1983), χρειάστηκε την εμπειρία και την αδιανόητη κλάση του team-mate του: ο 5ος Αλόνσο κατάφερε να κρατήσει για σχεδόν 6 ολόκληρους γύρους πίσω του τον αφηνιασμένο Χάμιλτον, ο οποίος γύριζε με τη μέση γόμα τρία ολόκληρα δεύτερα πιο γρήγορα απ’ όλους στην πίστα!

Όταν εν τέλει κατάφερε να περάσει τον απίθανο Ισπανό, ο κάτοχος του τίτλου είχε χάσει κάτι σαν… 30 δεύτερα, με αποτέλεσμα να μην μπορέσει να δώσει μάχη για τη νίκη. Είναι χαρακτηριστικό πως τον Σάινθ με τη Φεράρι τον πέρασε μέσα σε μισό γύρο, ενώ τερμάτισε κολλητά πίσω από τον Φέτελ. Καταλαβαίνει εύκολα κανείς, λοιπόν, πως αν δεν υπήρχε το ανάχωμα Αλόνσο, ο Χάμιλτον θα είχε πάρει την 100η του νίκη σήμερα.

ΠΗΓΗ: sdna.gr