Όπως συμβαίνει σε καθημερινή βάση κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων, έτσι και στη διοργάνωση του Τόκιο υπάρχουν ορισμένοι αθλητές, οι οποίοι ξεχώρισαν των υπολοίπων. Το Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ-ΜΠΕ) τους... εντόπισε και τους παρουσιάζει.
- Λένε ότι πιο δύσκολο από το να φτάσεις στην κορυφή, είναι να κρατηθείς εκεί. Όταν το καταφέρνεις σταθερά επί πάνω από μία δεκαετία, τότε είναι επίτευγμα μοναδικό. Ο Κουβανός Μιγιάιν Λόπες είναι ο αδιαμφισβήτητος κυρίαρχος στην κατηγορία των 130κ. της ελληνορωμαϊκής πάλης και σήμερα, λίγες ημέρες πριν κλείσει τα 39 του χρόνια (γεννημένος στις 20 Αυγούστου 1982), αναδείχθηκε «χρυσός» Ολυμπιονίκης για τέταρτη διαδοχική φορά! Μετά το Πεκίνο, το Λονδίνο και το Ρίο, ο Λόπες θριάμβευσε και στο Τόκιο και έγινε ο τέταρτος αθλητής στην ιστορία με τέσσερα χρυσά μετάλλια στο ίδιο αγώνισμα, μετά τους Αμερικανούς Καρλ Λιούις (μήκος), Αλ Ερτερ (δισκοβολία) και Μάικλ Φελπς (200μ. μικτή ατομική).
- Μπορεί να είναι πρόσωπο της ημέρας μία αθλήτρια που ακυρώθηκε και δεν πήρε καν κατάταξη; Κανονικά όχι, όμως η περίπτωση της Λόρελ Χάμπαρντ είναι ιδιαίτερη. Η πρώτη transgender αθλήτρια που έγινε δεκτή στους Ολυμπιακούς αγωνίστηκε σήμερα στην κατηγορία των +87κ. της άρσης βαρών και έγραψε ιστορία, μόνο και μόνο με τη συμμετοχή της. Η 43χρονη Νεοζηλανδή έκανε τρεις αποτυχημένες προσπάθειες στο αρασέ και μηδενίστηκε, όμως άνοιξε ένα δρόμο που μέχρι πρότινος ήταν ερμητικά κλειστός...
- «Μήπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι για εσάς μία καταραμένη διοργάνωση;». Αυτή ήταν η ερώτηση που υποβλήθηκε στον Σαμίρ Αϊτ Σαϊντ μετά τον τελικό των κρίκων, όπου πήρε την τέταρτη θέση, αν και λογιζόταν ως ένα από τα φαβορί για μετάλλιο. «Οχι, γιατί θα κερδίσω στο Παρίσι. Δεν είμαι καταραμένος, δεν είμαι καταραμένος» ήταν η απάντηση του Γάλλου αθλητή της ενόργανης, ο οποίος είχε «παγώσει» τον πλανήτη με τον σοκαριστικό τραυματισμό του (συντριπτικό κάταγμα κνήμης), στον προκριματικό των Αγώνων του Ρίο. Ο 32χρονος γυμναστής, ο οποίος είχε χάσει τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου εξαιτίας άλλου τραυματισμού, δεν τα παράτησε, επέστρεψε μετά από μόλις ένα χρόνο και πήγε στο Τόκιο για να πάρει το πολυπόθητο μετάλλιο. Δεν τα κατάφερε, αλλά το Παρίσι απέχει μόλις τρία χρόνια. «Δεν πιστεύετε ότι θα σταματήσω με μία τέταρτη θέση;» είπε χαμογελώντας ο σημαιοφόρος της γαλλικής αποστολής στην τελετή έναρξης των φετινών Αγώνων.