Του παρανοϊκού δολοφόνου, που τυφλωμένου από τη ζήλια και ζαλισμένου από ένα επικίνδυνο κοκτέιλ αλκοόλ και κοκαΐνης, ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου του ’88 έπιασε από το λαιμό την τότε σύζυγό του, Αλίσια Μουνίζ, μία πανέμορφη Ουρουγουανή μοντέλο, την στραγγάλισε και με την άνεση με την οποία ο οποιοσδήποτε μπορεί να ρίξει ένα φύλλο ή ένα σκουπιδάκι στον από κάτω μας, την πέταξε από το μπαλκόνι του δευτέρου ορόφου.

 

 «Δεν ξέρω τι έγινε ή πως έγινε, αλλά ναι, εγώ το έκανα», παραδέχτηκε αμέσως στους αστυνομικούς που τον συνέλαβαν και τον οδήγησαν στις φυλακές του Σάντα Φε. Απ’ όπου θ’ αποφυλακιζόταν το 2000 γιατί ύστερα από παρέμβαση του τότε φίλου του και προέδρου της χώρας, Κάρλος Μενέμ έτυχε τέτοιας μεταχείρισης και επιείκειας που για την «εν βρασμό» δολοφονία καταδικάστηκε «μόνο» σε 11 χρόνια ιδανικής κράτησης, αφού τα πρωινά ήταν ελεύθερος να πηγαίνει όπου θέλει, τα βράδια όμως έπρεπε να επιστρέφει στο κελί του.

 Πάνω κάτω, στις favelas εκείνης της περιοχής είχε γεννηθεί το ’42, από μία οικογένεια, με ρίζες από την ινδιάνικη φυλή των Mocovi, τόσο φτωχή που για να την βοηθήσει γυάλιζε παπούτσια στους πλούσιους. Μία μέρα, κάποιος απ’ αυτούς δεν τον πλήρωσε, τον κυνήγησε, τον έπιασε, τον ξάπλωσε με μπουκέτα και κάπως έτσι ανακάλυψε ότι το μποξ θα του ταίριαζε γάντι. Ήταν μόλις 14άρων. Στα 16 ήταν ήδη ερασιτέχνης πυγμάχος, αλλά και πατέρας με κάποια πολύ μεγαλύτερή του την οποία και παράτησε για να αφιερωθεί αποκλειστικά στο χτίσιμο της καριέρας του.

 

 Από το ’70 έως το ’77 υπήρξε ο αναμφισβήτητος και κυρίως, ανίκητος παγκόσμιος πρωταθλητής των μεσαίων βαρών με 87 νίκες σε 100 αγώνες και 3 μόλις ήττες: όλες τους στα σημεία, δηλαδή χωρίς να έχει υποστεί ποτέ νοκ- άουτ. Και με αποκορύφωμα τον θρίαμβο για τον τίτλο σε βάρος του Αμερικανού Έμιλ Γκρίφιθ. Αυτά ως προς το ρινγκ, γιατί στην προσωπική του ζωή τα έκανε θάλασσα περισσότερες από μία φορά.

 Παντρεύτηκε κάποια Μερτσέντες Μπεατρίζ, που θα του χάριζε τρία ακόμη παιδιά, μετά όμως ερωτεύτηκε την Αργεντινή ηθοποιό Σουζάνα Χιμένεζ, τόσο όμορφη που την αποκαλούσαν Μπριζίτ Μπαρντό της Λατινικής Αμερικής, το’ μαθε η Μερτσέντες και άδειασε πάνω του έξι σφαίρες πυροβολώντας τον με μανία όπου μπορούσε, στο πόδι και τον ώμο. Εφτά ώρες πάλευαν οι γιατροί να του αφαιρέσουν τους κάλυκες. Τίποτα δεν κατάλαβε. Ύστερα από τρεις μήνες ήταν ήδη στο ρινγκ και μάλιστα για ν’ αντιμετωπίσει και να νικήσει εκείνον τον Γκρίφιθ που ήδη αναφέραμε.

 

 Βαρέθηκε γρήγορα και την Σουζάνα, κυρίως τις μόνιμες επικρίσεις της για την έλλειψη των, ανύπαρκτων τρόπων του, για το ότι δεν ήξερε να φέρεται δημόσια δίπλα σε μία σταρ. Λογικό, από τη μία για κάποιον που με το ζόρι πήγε μέχρι την 3η Δημοτικού. Από την άλλη όμως, δεν τα έβαψε μαύρα, το αντίθετο. Το έριξε στην Τέχνη του φλερτ ανακαλύπτοντας πως, εν τέλει δεν ήξερε μόνο να ρίχνει γροθιές. Ιστορικές έμειναν οι θυελλώδεις σχέσεις του με την Ούρσουλα Άντρες, την Ναταλί Ντελόν, την Μιρέιγ Νταρκ, μέχρι που είπε να ηρεμήσει στην αγκαλιά της Αλίσια Μουνίζ που θα τον έκανε πατέρα για 5η φορά. Ήδη όμως πάλευε με τους δαίμονές του, το αλκοόλ και την κοκαΐνη από τα οποία απελευθερώθηκε μόνο όταν συγκρούστηκε σ’ εκείνη τη μοιραία κολόνα, μία στροφή πριν τις φυλακές. Όχι πολύ μακριά απ’ όπου, οι Αργεντινοί του έστησαν ολόκληρο άγαλμα, για να ξεχάσουν ότι υπήρξε δολοφόνος, αλλά για να θυμούνται ότι ο καταραμένος jeune premier του ρινγκ υπήρξε ένας από τους πέντε μεγαλύτερους μποξέρ όλων των εποχών…  

Κάρλος Μοντσόν Μποξ