Και επελέγη  από τον Σιλβέστερ Σταλόνε, γιατί η φάτσα του, ενός κακομαθημένου «καλόπαιδου» του έβγαζε εκείνη ακριβώς την αλαζονεία που χρειαζόταν για να πλησιάσει, όσο περισσότερο γινόταν τον ρεαλιστικό χαρακτήρα του Μοχάμεντ Άλι. 

Την ιδέα για το σενάριο της πλέον εμπορικής, αθλητικής ταινίας στην Ιστορία του κινηματογράφου (σενάριο, έχει σημασία που ο ίδιος ο Σταλόνε έγραψε και ολοκλήρωσε σε μόλις 4 ημέρες), την είχε εξάλλου εμπνευστεί παρακολουθώντας ως θεατής τη θρυλική αναμέτρηση ανάμεσα στον Άλι, εν ενεργεία παγκόσμιο πρωταθλητή και τον Τσακ Ουέπνερ, τότε Νο 8 του παγκόσμιου ranking βαρέων βαρών, στον οποίο ο «The Greatest» έδωσε την ευκαιρία να παλέψει για τον τίτλο απόλυτα βέβαιος ότι θα κατάφερνε να τον ρεζιλέψει. Λίγο έλειψε όμως, να συμβεί ακριβώς το αντίθετο.

Ο Ουέπνερ, παρόλο που έμοιαζε με τσιμεντένια «ντουλάπα» ύψους 196εκ. είχε χτίσει τη φήμη του «Τυφλού από το Μπαγιόν», τη γενέτειρά του στο Νιού Τζέρσι, γιατί κάθε φορά που πυγμαχούσε αιμορραγούσε ακατάσχετα, με ευκολία, με αποτέλεσμα τα μάτια του να είναι μονίμως, σχεδόν κλειστά. Και λίγους μόλις μήνες πριν, το παιχνίδι με τον Άλι τις είχε φάει για τα καλά από τον Σόνι Λίστον φεύγοντας από το ρινγκ με 120 ράμματα! «Ένα τίποτα, είχε πει ο Άλι μπροστά σε ό,τι χειρότερο θα πάθει από μένα».  

    

Ωστόσο το match, που έγινε στις 24 Μαρτίου του ’75 στο «Richfield Coliseum» του Οχάιο δεν εξελίχθηκε ακριβώς στο περίπατο που διαλαλούσε ο κάτοχος του τίτλου, αλλά λίγο έλειψε σε πραγματικό του εφιάλτη. Γιατί ήταν η πρώτη, από τις συνολικά τέσσερις φορές που ένας αντίπαλος κατάφερνε να ρίξει στο καναβάτσο τον «The Greatest» (οι υπόλοιπες θα ήταν αργότερα από τους Κεν Νόρτον, Λίο Σπινκς και Λάρι Χολμς), και επίσης η πρώτη που ένας «άσημος» υποχρέωνε ολόκληρο Μοχάμεντ Άλι να φτάσει μέχρι τα τελευταία δευτερόλεπτα του 15ου γύρου για να βρει το άπερκατ του τελικού knock- out.

 

Το «Ρόκι», λογικό είναι να εξελίχθηκε από την ανάποδη, δηλαδή με τον άσημο να στέφεται τελικά παγκόσμιο πρωταθλητή, αν και σε κάποιες από τις μεταγενέστερες ταινίες ο Σταλόνε χρησιμοποίησε αρκετές ατάκες από τα όσα είχε βιώσει ο Ουέπνερ, πριν και κατά τη διάρκεια του αγώνα με τον Άλι, όπως εκείνη προς τη γυναίκα του: «Αύριο ντύσου όμορφα γιατί θα κοιμηθείς με τον νέο πρωταθλητή». Έκανε όμως το λάθος να μην τον αναφέρει πουθενά ως πρωτογενή πηγή έμπνευσης και ο Ουέπνερ τον μήνυσε για «λογοκλοπή» υποχρεώνοντάς τον, το 2008 να του πληρώσει μία μυθική (δεν έγινε γνωστό το ακριβές ποσό) αποζημίωση. Φθηνά τη γλίτωσε: αφού δεν τις έφαγε…

Ο Ουέδερς, λοιπόν επελέγη γιατί ενσάρκωνε εκείνη την αλαζονεία και αυτοπεποίθηση που έψαχνε ο Σταλόνε για να πλησιάσει, το περισσότερο δυνατό τον χαρακτήρα του Άλι. Ενώ ο Ουέπνερ αντιπροσώπευε με ιδανικό τρόπο ό,τι ακριβώς ήταν τότε ο σεναριογράφος στο ξεκίνημά του: ένας άβγαλτος και απένταρος ηθοποιός, που κατά βάθος πίστευε (και τα κατάφερε) να κατακτήσει τον κόσμο.

 

Μόνο που ο Ουέδερς, τον δικό του μικρόκοσμο τον είχε ήδη κατακτήσει εγκαταλείποντας για την υποκριτική, μία σπουδαία καριέρα στο Nfl ως linebacker (νευραλγική θέση στην αμυντική γραμμή), πρώτα του Σαν Ντιέγκο, ύστερα του Όκλαντ και μετά για μία 3ετία στον Καναδά. Από μποξ δεν είχε ιδέα, αλλά ήταν τέτοιες οι μυϊκή μάζα, η ταχύτητα και η δύναμή του που θα ζήλευαν πολλοί, επαγγελματίες μποξέρ. Επιπλέον, με ό,τι και να καταπιανόταν το μάθαινε τόσο γρήγορα που σε κάποιο από τα γυρίσματα, μία γροθιά του λίγο έλειψε να σπάσει στ’ αλήθεια το σαγόνι του Σταλόνε. Ό,τι ακριβώς δεν είχαν καταφέρει ούτε ο «Apollo», ούτε και ο «Τυφλός από το Μπαγιόν»…           

Απόλλο Κριντ Τσακ Ουέπνερ Καρλ Ουέδερς Ρόκι Σιλβέστερ Σταλόνε Μοχάμεντ Αλι Πυγμαχία Μποξ