Δηλαδή την κατάκτηση των 4 τουρνουά Majors (Australian Open, Roland Garros, Wimbledon, Us Open), συν το χρυσό, ολυμπιακό μετάλλιο. Ενώ σήμερα, 26 ημέρες μετά τον Παρισινό θρίαμβο ο αποκλεισμός του σοκ από τον 3ο γύρο του Us Open έστειλε ένα ανησυχητικό καμπανάκι για τη ρεαλιστική συνέχεια της καριέρας ενός από τους τρεις, άντε πέντε μεγαλύτερους όλων.

 Στο παιχνίδι με τον Αυστραλό, Αλεξέι Ποπίριν, Νο 28 του παγκοσμίου ranking ο Τζόκοβιτς εμφανίστηκε απρόσμενα αργός και κουρασμένος, αποπροσανατολισμένος και ψυχικά στυμμένος αποχαιρετώντας τη Νέα Υόρκη καθόλα δίκαια, 6-4, 6-4, 2-6, 6-4.

 Στην παγκόσμια κατάταξη, ο Νόλε μπορεί να παραμένει στη 2η θέση, πίσω από τον Ιταλό, Γιανίκ Σίνερ και μπροστά από τον Ισπανό Κάρλος Αλκαράθ (που υπέστη ακόμη μεγαλύτερο στραπάτσο χάνοντας, στον 2ο γύρο από τον Ολλανδό, Φαν ντε Ζάντσουλπ, Νο 78 του κόσμου), ωστόσο ήταν η πρώτη φορά, από το 2017 που ολοκλήρωσε την τεννιστική χρονιά χωρίς να κατακτήσει ούτε ένα Grand Slam. Και η πρώτη, από το 2002 που η ίδια χρονιά κλείνει χωρίς τη σφραγίδα, σε τουρνουά Major ενός από τους τρεις «σωματοφύλακες» μίας άλλης Εποχής: Φέντερερ, Ναδάλ, Τζόκοβιτς.

 

 Είναι δεδομένο ότι το κατόρθωμα στο Παρίσι του στοίχησε σε ψυχικές και φυσικές δυνάμεις. Ύστερα από 24 Grand Slam και το Κύπελλο Ντέιβις με την εθνική Σερβία ήταν ο μοναδικός τίτλος που έλειπε από τη συλλογή του. Το είχε βάλει στόχο και το πέτυχε, να γίνει μόλις ο 5ος τενίστας που κατακτά, στο single το Golden Grand Slam μετά τη Στέφι Γκραφ (’88, Σεούλ), τον Αντρέ Αγκάσι (’96, Ατλάντα), τον Ράφα Ναδάλ (’08, Πεκίνο) και τη Σερένα Ουϊλιαμς (’12, Λονδίνο). Ενώ τον συνδυασμό majors- χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο το είχαν πετύχει, αλλά στο διπλό, άλλοι 9: Μάικ και Μπομπ Μπράιαν, Ντάνιελ Νέστορ, Σερένα και Βίνους Ουϊλιαμς, Μαρκ Γούντφορς, Τοντ Γούντμπριντζ, Τζίτζι Φερνάντες και Παμ Σράιβερ.

 Κάποια στιγμή θα γινόταν. Τα 37 χρονάκια και ένα γόνατο που μοιάζει με ωρολογιακή «βόμβα» βαραίνουν αφάνταστα τον Σέρβο «κανίβαλο». Το οριστικό αντίο θα του το ψιθυρίσουν στο αφτί, μόνο τα ίδια του τα πόδια, αλλά καλού, κακού ας προετοιμαστούμε για την εποχιακή, αλλαγή σκυτάλης με τους Σίνερ, Αλκαράθ, Ζβέρεφ, Μεντβέντεβ, Ρούμπλεφ, Ρούνε, γιατί όχι, όταν συνέλθει, και Τσιτσιπά.