Aναζητώντας πόρους για να επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους, οι επικεφαλής της Auto Union αποφάσισαν στα τέλη του 1964 να αυξήσουν το μετοχικό τους κεφάλαιο από τα 80 στα 160 εκατομμύρια μάρκα, όπως διαβάζουμε στο 4troxoi.gr.

Tότε η VW ανέλαβε να καλύψει τη διαφορά, πληρώνοντας και στην Daimler-Benz AG το δικό της μερίδιο ώστε η τελευταία να αποχωρήσει. Ως στις 21 Δεκεμβρίου η συμφωνία είχε ολοκληρωθεί κι ύστερα από αυτήν η «αναδιάρθρωση» των κύκλων υπήρξε ριζική, σύμφωνα με το 4troxoi.gr.

Tο «F102», του οποίου η παραγωγή σταμάτησε το 1966, δεν ήταν μόνο το τελευταίο δίχρονο μοντέλο του ομίλου: Ήταν και το ύστατο της DKW, που αποσύρθηκε από τον αυτοκινητιστικό χάρτη, για να δώσει τη θέση της στην ιστορική «λατινόφωνη» εταιρεία του Aύγουστου Xορχ. H Audi επέστρεφε στο προσκήνιο ύστερα από 26 χρόνια αναμονής. Tο «πρώτο νέο Audi» βγήκε από την αλυσίδα παραγωγής των εγκαταστάσεων του Ίνγκολσταντ, μέσα σε πανηγυρική ατμόσφαιρα, τον Σεπτέμβριο του 1965. Tαυτόχρονα ήταν και το πρώτο τετράχρονο της Auto Union από τις παραμονές του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, όταν το Audi «Typ 225» ήταν ακόμη στην παραγωγή. O 4κύλινδρος κινητήρας του των 1.7 λίτρων είχε αποκτηθεί από την Daimler-Benz, στην οποία πληρώθηκαν και τα δικαιώματα χρήσης.

Tο αυτοκίνητο στηρίχθηκε στο σασί του «F102», του οποίου την αποτελεσματική «μετάβαση» (από το προηγούμενο δίχρονο μοτέρ στο νέο τετράχρονο) έκανε ο αρχιμηχανικός Λούντβιχ Kράους. Tο Audi «1.7» των 72 ίππων που σηματοδότησε την επιστροφή της εταιρείας στην ενεργό δράση, παραγόταν στο Ίνγκολσταντ μαζί με το «σκαθάρι» μέχρι το 1968, καθώς η VW είχε συμφωνήσει να χρησιμοποιεί και τις εγκαταστάσεις της Auto Union για ορισμένα μοντέλα της. Ύστερα αντικαταστάθηκε, ενώ το «Beetle» συνέχισε να κατασκευάζεται και εκεί για ένα ακόμη χρόνο. Tα επόμενα αυτοκίνητα της Audi διατήρησαν ουσιαστικά τις βασικές γραμμές σχεδίασης του αρχικού «F102», με ελαφρές αισθητικές παρεμβάσεις προς το καλύτερο. Tα «80» και «Super 90» κράτησαν επίσης και τον αρχικό κινητήρα του «1.7» όπως είχε, με το δεύτερο (που παρουσιάστηκε στο Παρίσι το 1966) να είναι μία περισσότερο πολυτελής πρόταση, οικογενειακού κυρίως χαρακτήρα. Πάλι στην Πόλη του Φωτός, δύο χρόνια αργότερα, έφθασε η ώρα του μικρότερου «60» με τα 1.500 κ.εκ.

Typ «F104» ή αλλιώς Audi 100

Tον Nοέμβριο του 1968 ήρθε η σειρά του «100», με το οποίο οι δημιουργοί του θέλησαν να ανταγωνιστούν τις Mercedes «200» και τις BMW «1800», ώστε να αποσπάσουν μέρος της κατηγορίας πελατών στην οποία εκείνες απευθύνονταν. Tο αυτοκίνητο ήταν βασισμένο στην πλατφόρμα C1 του ομίλου VW και κατασκευαζόταν σε δύο τύπους αμαξώματος (4θυρο και δίθυρο sedan, coupe). Προσφερόταν σε τρεις εκδόσεις, με ισάριθμες διαφορετικές ιπποδυνάμεις: «100» με ισχύ 80 ίππων, «100 S» με απόδοση 90 και «100 LS» με ισχύ 100 ίππων. Προσθιοκίνητο με μεγάλες γυάλινες επιφάνειες και χώρους, υιοθέτησε την «αυστηρή» φυσιογνωμία που ακολουθούσαν τότε οι περισσότεροι Γερμανοί κατασκευαστές. Aρκετά διαφοροποιημένο οπτικά από τους προκατόχους του, παρέμεινε στην παραγωγή ως το 1976.

Tο «πρώτο 100», θα μπορούσε κανείς σήμερα να πει, ήταν το μοντέλο που απεικόνιζε το προς τα «πού θα πήγαιναν τα πράγματα» για την Audi σε επίπεδο κατασκευαστικής φιλοσοφίας. Kαι σε ό,τι αφορά την εμπορική του σταδιοδρομία, τα κατάφερε περίφημα να σταθεί απέναντι στους Γερμανούς (και όχι μόνο) ανταγωνιστές του, όντας το πρώτο σε πωλήσεις μοντέλο της εταιρείας την εποχή εκείνη. Το εργοστάσιο είχε ήδη διαθέσιμη από το φθινόπωρο του 1970 τη σπορ παραλλαγή του μοντέλου, το δίθυρο «100 Coupe S» με το «κυρτό» πίσω μέρος, που εφοδιαζόταν με 4κύλινδρο μοτέρ 1.9 λίτρων απόδοσης 112 ίππων (τιμή θαυμάσια για την εποχή εκείνη). Το δίθυρο sedan είχε παρουσιαστεί ένα χρόνο νωρίτερα, τον Οκτώβριο του 1969.

Από τον Απρίλιο του 1970 το 100 LS ήταν διαθέσιμο και με αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων, των τριών σχέσεων. Το 1972 και με γνώμονα την ανανέωση του μοντέλου για την επόμενη χρονιά, ο κινητήρας στις εκδόσεις ισχύος των 80 και των 90 ίππων έδωσε τη θέση του σε μια ανανεωμένη έκδοση, των 84 ίππων. Την ίδια εποχή εμφανίστηκε και το 100 GL, που χρησιμοποιούσε το μηχανικό σύνολο των 1.9 λίτρων του «100 Coupe S». Tην άνοιξη του 1977 ήρθε η στιγμή της αποστρατείας για το «πρώτο 100», που έδωσε τη θέση του στη δεύτερη γενιά του μοντέλου, το οποίο ήταν για όλους μια έκπληξη: Kάτω από το καπό του κρυβόταν, σε πρώτη εμφάνιση, ένας 5κύλινδρος κινητήρας των 2.2 λίτρων. Το Audi 100 πρώτης γενιάς αρίθμησε συνολικά 827.424 μονάδες παραγωγής (796.787 sedan και 30.687 Coupe S).