Απλά άπιαστος: ο Λιούις Χάμιλτον διέλυσε τον ανταγωνισμό στην Ισπανία και κάνοντας μια εκπληκτικά βαρετή βόλτα στο πάρκο, πήρε τη 2η συνεχόμενη νίκη του και διεύρυνε τη διαφορά του στην βαθμολογία από τον (4ο σήμερα) Φέτελ.

Δεύτερος ξεκούραστα ο Μπότας, την στιγμή που ο Φερστάπεν ανέβηκε στο πρώτο του βάθρο μετά τη νίκη του στο Μεξικό πέρυσι.

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή:

Σβήνουν τα κόκκινα φώτα, ξεκινάει ο… χαμός

Με το που έσβησαν τα κόκκινα φώτα οι δύο Φεράρι (3-4) έφυγαν καλύτερα, όμως ο poleman Χάμιλτον κράτησε τελικά την πρώτη θέση. Δεν έγινε το ίδιο, όμως, με τον δεύτερο Μπότας, ο οποίος είδε τον Φέτελ να τον περνάει στο τέλος της γραμμής εκκίνησης- τερματισμού.

Τα… ωραία, ωστόσο, έγιναν πιο πίσω: ο Γκροζιάν έκανε μια ιστορική ποικιλία με την Χάας του, επέστρεψε στην πίστα με τετ α  κε και ο Χούλκενμπεργκ (επίσης κακός χειρισμός) έπεσε πάνω του, με αποτέλεσμα να εγκαταλείψουν και οι δύο, αλλά και ο Γκασλί που έπεσε πάνω τους.

Το αποτέλεσμα, φυσικά, ήταν να βγει το Αυτοκίνητο Ασφαλείας για 5 ολόκληρους γύρους.

Μόλις έφυγε, φάνηκε ποιος (θα) ήταν σήμερα το αφεντικό…

Στον δικό του, ασημένιο κόσμο

Στα πρώτα grand prix της χρονιάς δεν ήταν ο κυρίαρχος εαυτός του. Η Φεράρι- και πρωτίστως ο Φέτελ- του χαλούσε επανειλημμένα την τετράτροχη ζαχαρένια, φαντάζοντας ως το (έστω και οριακά) φαβορί της χρονιάς.

Στην Βαρκελώνη, όμως, ο Λιούις Χάμιλτον έδειξε την εντυπωσιακή δυναμική της Μερσέντες σε όλο της το, τρομακτικό είναι η αλήθεια, μεγαλείο: όντας ταχύτερος κατά 1 ολόκληρο δευτερόλεπτο από τον δεύτερο Φέτελ, ο Βρετανός άνοιξε τη διαφορά του πάνω από 5 δευτερόλεπτα, κάνοντας βόλτα στο πάρκο.

Στις πιο πίσω θέσεις, ο Αλόνσο παρά το γεγονός πως έμεινε εκτός δεκάδας αρχικά, κέρδισε- σε μια πίστα που λατρεύει- δύο θέσεις και φιγουράριζε σταθερά στους βαθμούς.

Και άπαντες περίμεναν τα πιτ.

Ώρα για πιτ, ώρα για μέση γόμα

Στον 18ο γύρο ο Φέτελ ήταν ο πρώτος που μπήκε στα πιτ για να φορέσει τη μέση γόμα και τον ακολούθησαν οι Μπότας (20ος), Χάμιλτον (26ος), Ρικιάρντο (34ος) και Μαξ (35ος)- όλοι τους με την ίδια επιλογή ελαστικού.

Μετά την πρώτη στάση, ο Χάμιλτον παρέμεινε εύκολα μπροστά, ο Φέτελ «άρπαξε» οριακά τον Μπότας και πέρασε δεύτερος, με τους Φερστάπεν και Ρικιάρντο ν’ ακολουθούν, καθώς ο Ράικονεν είδε τη Φεράρι του να χάνει απότομα την ισχύ της και να εγκαταλείπει, την στιγμή που είχε- υποτυπώδεις, έστω- ελπίδες για το βάθρο.

 

Στις πιο πίσω θέσεις ο Μάγκνουνσεν αθόρυβα είχε ανέβει και πάλι στην 6η θέση, ο Σάινθ έκανε ακόμα ένα καλό αγώνα στην 7η και ο Αλόνσο, στην έδρα του, έδινε… σόου.

Τα πάντα στο μέσο του αγώνα έδειχναν πως απλά περιμένουμε να πάμε μέχρι το φινάλε.

Ωστόσο, κανείς δεν είχε υπολογίσει τη Φεράρι…

Ένα «ακατανόητο» πιτ

Με το grand prix να συναγωνίζεται, από άποψη ενδιαφέροντος για τη νίκη, το Μορφέα σε όλα τα επίπεδα, ήρθε ο 42ος γύρος για να μπερδέψει εντελώς τα πράγματα: ο Φέτελ, που κρατούσε εύκολα τη 2η θέση, μπήκε- μετά από μόλις 24 περάσματα με τη μέση γόμα!- στον 42ο γύρο στο μποξ της Σκουντερία κι έβαλε εκ νέου τη μέση, προκειμένου να πάει μέχρι τέλους.

Αυτή η «περίεργη» επιλογή της Φεράρι είχε ως αποτέλεσμα να πέσει στην 4η θέση, πίσω από τον Φερστάπεν. Ο Ολλανδός είδε ν’ αποκολλάται ένα κομμάτι από την μπροστινή του αεροτομή, όμως δεν επηρέασε αισθητά την απόδοσή του και ανέβασε τη διαφορά στα 2.5 δευτερόλεπτα από τον Γερμανό.

Μπροστά ο Χάμιτλον ήταν 15+ δεύτερα από τον team- mate του, την στιγμή που οι εγκαταλείψεις έστηναν το δικό τους πάρτι (Φαντούρν και Οκόν ήρθαν να προστεθούν στις προηγούμενες 4).

Το μέγα- και μόνο- ερώτημα για το τελευταίο κομμάτι ήταν το εξής: θα έβρεχε ή όχι;

Οι ψιχάλες στη θέση τους, όπως και ο Χάμιλτον

Παρά το γεγονός πως στην αρχή του αγώνα οι μετεωρολόγοι έδιναν 80% πιθανότητα βροχής, εν τέλει δεν έπεσε ούτε μια σταγόνα, προς τέρψη της υπνηλίας.

Ο Χάμιλτον πήρε, λοιπόν, πανεύκολα τη δεύτερη συνεχόμενη νίκη του, έφτασε τις 64 και πήγε στο +17 από τον μεγάλο του αντίπαλο στη μάχη του πρωταθλήματος.

Δεύτερος τερμάτισε ο Βάλτερι Μπότας για το 1-2 της Μερσέντες, με τον Φερστάπεν να συμπληρώνει το βάθρο και να παίρνει ένα καλό αποτέλεσμα που απελπισμένα, σχεδόν, χρειαζόταν.

Ο Φέτελ ήταν τέταρτος μετά την «γκάφα» της ομάδας του με τα δύο πιτ, με τους Ρικιάρντο, Μάγκνουνσεν, Σάινθ, Αλόνσο (και πάλι στους βαθμούς ο Ισπανός θρύλος), Πέρεζ και Λεκλέρκ να συμπληρώνουν τη βαθμολογούμενη δεκάδα.

Ο Λιούις είναι, πλέον, ξεκάθαρα εδώ. Μετά από ένα χλιαρό ξεκίνημα στην χρονιά, ο παγκόσμιος πρωταθλητής πήρε ακόμα μία καρό σημαία και φαντάζει το φαβορί και για το φετινό στέμμα- κι ας είναι πολύ νωρίς ακόμα στη σεζόν.

Θα μπορέσει ο Φέτελ να του κόψει τη φόρα;

Θεωρητικά, έχει καλές ελπίδες.

Αρκεί η Σκουντερία να σταματήσει κάποια στιγμή να πληγώνει τον ίδιο της τον εαυτό.

Πηγή sdna.gr

Formula 1