Δεν ήταν το φαβορί- οι Φεράρι προέρχονταν από νίκη την προηγούμενη εβδομάδα και έδειχναν ταχύτερες όλο το τριήμερο, ενώ εκκινούσαν και από το 1-2, πράγμα που τους έδινε μια σχετική ασφάλεια.
Ωστόσο, ο Λιούις Χάμιλτον με «απαιτητικό» προσπέρασμα στην αρχή επί του Φέτελ κι ένα στον Ράικονεν στο τέλος και, προφανέστατα, την «αρωγή» του Μπότας που φρόντισε να καθυστερήσει σε βαθμό κακουργήματος τον Κίμι μετά τα πιτ, κατάφερε να πάρει μια τεράστια νίκη μέσα στο σπίτι της Σκουντερία.
Πίσω από τον παγκόσμιο πρωταθλητή τερμάτισε ο συγκινητικός Iceman της Κόκκινης, με τον Μπότας να συμπληρώνει το βάθρο μετά την ποινή που δέχτηκε στο τέλος ο Φερστάπεν και τον Φέτελ- που έπεσε προτελευταίος στην αρχή λόγω επαφής με τον Λιούις- να περιορίζει την ζημιά με την 4η θέση.
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή:
Σβήνουν τα κόκκινα φώτα, «ανάβει» η μάχη
Με το που έσβησαν τα κόκκινα φώτα και δόθηκε η εκκίνηση στην Μόντσα, ο poleman Κίμι κατάφερε με τρομερό μπλοκάρισμα να κρατηθεί μπροστά, την στιγμή που Φέτελ και Χάμιλτον άρχισαν να «τρώγονται» σαν τα τετράτροχα κοκόρια.
Στο μέσο του πρώτου γύρου, μάλιστα, ο Χάμιλτον «απαίτησε» προσπέρασμα, ο Φέτελ προσπάθησε να περάσει μπροστά, όμως ακουμπήσανε με αποτέλεσμα ο Γερμανός να σπάσει την πτέρυγά του και να πέσει προτελευταίος. Οι κριτές- ορθώς- έκριναν πως ήταν αγωνιστικό συμβάν και η μηχανοκίνητη ζωή συνεχίστηκε.
Ο Σεμπ, βέβαια, χρειάστηκε να μπει στα πιτ…
Αδιανόητη μάχη Χάμιλτον- Κίμι, μπροστά τα… τιμημένα γηρατειά!
Με το Αυτοκίνητο Ασφαλείας να μπαίνει στην πίστα στον 1ο μόλις γύρο οι διαφορές σταθεροποιήθηκαν, όμως 3 περάσματα μετά έφυγε και ο Χάμιλτον πέρασε εντυπωσιακά τον Ράικονεν στην ευθεία εκκίνησης- τερματισμού.
Ο Φινλανδός, ωστόσο, με ένα εξωπραγματικό προσπέρασμα από την εξωτερική πέρασε εκ νέου μπροστά, βάζοντας φωτιά στους Τιφόζι στις εξέδρες. Η διαφορά ανάμεσα στους δύο κυμαινόταν μεταξύ 8 δεκάτων και 1.2 δευτερολέπτων.
Πίσω από τους δυο τους Φερστάπεν και Μπότας έδιναν τη μάχη για το βάθρο, την στιγμή που ο Φέτελ ξεκινούσε τη μάχη για ν’ ανακτήσει όσο το δυνατόν περισσότερες θέσεις.
Και, κλασικά και εικονογραφημένα, ο Φερνάντο Αλόνσο εγκατέλειπε με την ΜακΛάρεν του για… ανεξήγητους λόγους.
Και η ζωή συνεχιζόταν.
Ώρα για πιτ, ώρα για λαγό από το καπέλο από την Μερσέντες
Στον 20ο γύρο ο Κίμι Ράικονεν μπήκε για πιτ, με την Μερσέντες ν’ αποφασίζει να κρατήσει έξω γι’ αρκετά ακόμα τον Χάμιλτον.
Στην αρχή αυτή η στρατηγική- δεδομένου πως ο Κίμι μάζευε τη διαφορά λόγω φρέσκων ελαστικών- έμοιαζε με… αυτοκτονία, όμως οι παγκόσμιοι πρωταθλητές είχαν άλλο κατά νου: να κρατήσουν μέσα τον Μπότας προκειμένου να παίξει άμυνα στον Ράικονεν και να μπορέσει να τον ξαναπιάσει στο τέλος ο Λιούις.
Όπερ και εγένετο: ο Φινλανδός των «Ασημένιων Βελών» κρατήθηκε μπροστά από τον συμπατριώτη του για 7 γύρους σχεδόν, φθείροντάς του τα ελαστικά σε τεράστιο βαθμό και επιτρέποντας, ταυτόχρονα, στον team-mate του να τον πλησιάσει κάτω από το δευτερόλεπτο.
Και, κάπου εκεί, ξεκίνησε το τρίτο κομμάτι του αγώνα, στο οποίο έγινε ο πραγματικός χαμός.
Κλείνοντας με στυλ το «σπίτι» της Σκουντερία
Με τον Κίμι να παλεύει με τα ελαστικά του και να χάνει στα σημεία, ο Χάμιλτον μυρίστηκε… λάδι (κατά το «μυρίστηκε αίμα») και επιτέθηκε, περνώντας τον Φινλανδό λίγα περάσματα πριν το τέλος και, από κει και πέρα, χάθηκε στον ορίζοντα.
Πίσω του ο 39χρονος Ράικονεν- που στην κρίσιμη μάχη με τον Λιούις επέδειξε τιτάνια ψυχραιμία και δεν ακούμπησε, δείχνοντας για νιοστή φορά το ποιόν του…- πήρε τη 2η θέση, με τον Μπότας να τερματίζει 4ος,αλλά να ανεβαίνει στο… βάθρο.
Ο λόγος; Ο 3ος Φερστάπεν δέχτηκε ποινή 5 δευτερολέπτων για τη «μάχη» του στην ευθεία εκκίνησης- τερματισμού με τον Μπότας (ελαφρώς τραβηγμένη μεν, όχι «παράλογη» δε) και έπεσε 2 θέσεις, προς τέρψη και του Φέτελ που… τσίμπησε την 4η θέση και περιόρισε, όσο γινόταν, τη βαθμολογική ζημιά.
Γκροζιάν (τρομερός αγώνας από τον πιλότο της Χάας), Οκόν, Πέρεζ, Σάινθ και Στρολ συμπλήρωσαν τη βαθμολογούμενη δεκάδα ενός εντυπωσιακού και ταχύτατου αγώνα, ο οποίος «αποκάλυψε» δύο μεγάλες αλήθειες.
Πρώτον, η Φεράρι έχει κάνει τρομερή δουλειά στο μονοθέσιό της και, πλέον, μπορεί να κοιτάξει στα μάτια την- ανίκητη εδώ και 4.5 χρόνια- Μερσέντες.
Και δεύτερον, πως υστερεί αισθητά σε επίπεδο αποφάσεων- στρατηγικής- εξωαγωνιστικού σχεδιασμού.
Όχι άδικα, λοιπόν, ο Χάμιλτον οδεύει για τον 5ο του προσωπικό τίτλο…
Πηγή: sdna.gr