Ferrari: Τον Ιανουάριο του 1970 η Ferrari ολοκλήρωσε την κατασκευή των 25 μονάδων που απαιτούσε η πιστοποίηση του αγωνιστικού «512 S», με το οποίο θα συμμετείχε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αντοχής Σπορ Αυτοκινήτων.
Ένα από τα σασί που της απέμειναν -καθώς δε μετατράπηκαν όλα σε αγωνιστικά, ούτε και πουλήθηκαν όλα τα υπόλοιπα σε ιδιώτες- δόθηκε στην Carozzeria Pininfarina, προκειμένου εκείνη να παρουσιάσει ένα δικής της έμπνευσης concept car το Μάρτιο, στη διεθνή έκθεση αυτοκινήτου της Γενεύης. Οι στιλίστες της εποχής εκτιμούσαν ιδιαίτερα τα αγωνιστικά της Ferrari και της Αlfa Romeo με τον κινητήρα στο κέντρο, καθώς στα πατώματά τους μπορούσαν να διαμορφώσουν με σχεδόν πλήρη σχεδιαστική ελευθερία μια σειρά από εντυπωσιακά -και συχνά εκκεντρικά- αμαξώματα. Η «Modulo» ήταν η πιο χαρακτηριστική έκφραση του είδους, κινούμενη από πλευράς εξωτερικής εμφάνισης στα συχνά δυσδιάκριτα όρια, μεταξύ του βιομηχανικού design και της ελεύθερης σχεδιαστικής σπουδής.
Κύριος συντελεστής της ήταν ο Paolo Martin, που δούλεψε στο κέντρο έρευνας και σχεδιασμού του studio Pininfarina από το 1968 μέχρι το 1973, προτού αναχωρήσει για την Ghia και μετέπειτα ανεξαρτητοποιηθεί. Εξαιρετικά χαμηλή σε ύψος, είχε ως κυρίαρχο στοιχείο της το «canopy style», όπως ονομαζόταν η υιοθέτηση καλύπτρας ή θόλου που συμπεριλάμβανε σε ένα ενιαίο κομμάτι το παρμπρίζ, την οροφή και τις πόρτες.
Ένα ακόμη διακριτικό της γνώρισμα, από τα περισσότερο σημαντικά, ήταν πως και οι τέσσερις τροχοί της καλύπτονταν κατά ένα μέρος από το πρωτοποριακό στη σύλληψή του αμάξωμα. Επίσης, στο κάλυμμα του κινητήρα της υπήρχαν 24 μεγάλες οπές, μέσα από τις οποίες μπορούσες να παρατηρήσεις όσο καλά ήθελες τον 5λιτρο V12 των 550 ίππων με το επιβλητικό παρουσιαστικό.
Το studio Pininfarina διατήρησε στην κατοχή του το αυτοκίνητο και το παρουσίασε σε πολυάριθμες εκδηλώσεις, επιτρέποντας στις επόμενες γενιές σπουδαστών να εκτιμήσουν την εξαιρετική του σχεδίαση. Στην 75η επέτειο από την ίδρυση του οίκου που αποτελεί σημείο αναφοράς στο βιομηχανικό design, η «Modulo» ήταν και πάλι στο προσκήνιο. Πλάι της ήταν η σύγχρονη εκδοχή του «Birdcage» της Μaserati, ωστόσο όποιος ήθελε να αποτίσει φόρο τιμής στα πεπραγμένα της εταιρείας, δεν είχε παρά να αφοσιωθεί στην παρατήρηση αυτής της τόσο παράξενης κατασκευής, που κάποτε προοριζόταν για αγωνιστικό.