Γκαντεμιά, Η (θηλυκό, το συναντάμε και ως «καντεμιά»): γρουσουζιά, κακοτυχία, γκίνια, ατυχία. Ή απλούστερα, αυτό που έπαθε ο Σαρλ Λεκλέρκ σήμερα στο Μπαχρέιν, στέλνοντας στον κάλαθο τον τετράτροχων αχρήστων την πρώτη νίκη της καριέρας του.

Ο 21χρονος Μονεγάσκος έκανε πράγματα και θαύματα στην πίστα, «σαρώνοντας» τους πάντες στο αγωνιστικό του διάβα όλο το τριήμερο στο Μπαχρέιν και παρά το γεγονός πως από poleman βρέθηκε 3ος όταν έσβησαν τα κόκκινα φώτα (κάκιστη η εκκίνησή του), έβαλε το κεφάλι κάτω, διέλυσε τα χρονόμετρα και πέρασε εκ νέου πρώτος στον 5ο γύρο. Έπειτα χάθηκε στο βάθος, αύξησε τη διαφορά του από τον δεύτερο Φέτελ στα 10 δεύτερα και πήγαινε φουλ για την πρώτη νίκη της καριέρας του.

Λίγους γύρους πριν το τέλος, όμως, η Θεά Τύχη του γύρισε επιδεικτικά την πλάτη: ο κινητήρας της Φεράρι του άρχισε να παραδίδει λίγο-λίγο το μηχανοκίνητο πνεύμα του, με αποτέλεσμα να γυρίζει 4.5 δεύτερα πιο αργά από τον ανταγωνισμό και τους Χάμιλτον-Μπότας να τον περνάνε, φτάνοντας στο εντελώς ανέλπιστο 1-2 για την «αγνώριστη» Μερσέντες!

Ο Λεκλέρκ συμπλήρωσε, τουλάχιστον, το βάθρο, καθώς μέσα στην ατυχία του ήταν τυχερός στο τέλος: ο Ρικιάρντο εγκατέλειψε, το Αυτοκίνητο Ασφαλείας μπήκε στην πίστα και έτσι ο Φερστάπεν που είχε κολλήσει πίσω του δεν μπόρεσε να τον προσπεράσει. Έτσι, ο Ολλανδός τερμάτισε 4ος, δείχνοντας πως η Ρεντ Μπουλ είναι για την ώρα μακριά από τα δύο κορυφαία μονοθέσια.

5ος ήταν ο Φέτελ, ο οποίος... δεν περνάει πολύ καλά (και) φέτος. Αρχικά ο Λεκλέρκ ήταν εμφανώς πολύ ταχύτερός του, ενώ στο μέσο του grand prix ο Χάμιλτον τον πέρασε στα «ίσια» και ανέβηκε- σ' εκείνο το σημείο- δεύτερος και στη συνέχεια έκανε τετ α κε, έσπασε η μπροστά αεροτομή του και έπεσε 9ος, με αποτέλεσμα να μειώσει, έστω, τις απώλειες.

Νόρις (αδιανόητος αγώνας με την ΜακΛάρεν από τον μικρό!), Ράικονεν (α ρε Κίμι...), Γκασλί, Αλμπόν και Πέρεζ συμπλήρωσαν τη βαθμολογούμενη δεκάδα, με τον αγώνα να τερματίζεται πίσω από το SC.

Γκαντεμιά Φεράρι, λοιπόν, και- κάπως έτσι- ο Χάμιλτον πλησίασε στον 1 πόντο τον πρωτοπόρο της βαθμολογίας Μπότας, βυθίζοντας σε (δικαιολογημένη) θλίψη την Σκουντερία.

Όχι άδικα: ο Λιούις είναι ένας εκπληκτικός πιλότος, ένας πανάξιος παγκόσμιος πρωταθλητής, όμως εδώ και μια διετία γεννάνε ακόμα και τα στείρα κοκόρια του...

Πηγή: sdna.gr

Formula 1