Πήγε, είδε, νίκησε- ξανά: ο Λιούις Χάμιλτον έκανε περίπατο και στο Άμπου Ντάμπι, πήρε την 11η φετινή του νίκη και έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο το ονειρώδες 2019 γι' αυτόν. Δεύτερος ο υπέροχος Φερστάπεν, συμπλήρωσε το βάθρο ο Λεκλέρκ.
Υποτίθεται ότι φέτος τα πράγματα θα ήταν ζόρικα γι' αυτόν. Υποτίθεται ότι η Φεράρι- αλλά και η Ρεντ Μπουλ- θα του έβαζαν πάρα πολύ δύσκολα. Υποτίθεται πως για να κατακτήσει τον 6ου παγκόσμιο τίτλο θα έπρεπε να «ματώσει» αγωνιστικά. Υποτίθεται, όμως.
Γιατί στην πραγματικότητα ο Λιούις Χάμιλτον έκανε ΚΑΙ φέτος πλάκα στον ανταγωνισμό: όχι μόνο κλείδωσε και μαθηματικά το πρωτάθλημα αρκετά πριν τελειώσει η σεζόν, αλλά φρόντισε και στον τελευταίο αγώνα της σεζόν να κάνει επίδειξη δύναμης, υπενθυμίζοντας σε όλους ποιος είναι το αφεντικό.
Ο Βρετανός εκκίνησε από την pole, ξεκίνησε καλά, το πιτ του στον 27ο πήγε κατ' ευχήν και δεν απειλήθηκε σε κανένα σημείο του grand prix, βλέποντας πρώτος την καρό σημαία του (αδιάφορου) αγώνα.
Πίσω από τον παγκόσμιο πρωταθλητή τερμάτισε ο Μαξ Φερστάπεν, με τον Ολλανδό να τρυπάει και πάλι το 2019 τον μηχανοκίνητο ουρανό της Ρεντ Μπουλ. Η ικανότητά του- ανεξαρτήτως του αν τον συμπαθεί κανείς ή όχι- σε κάνει ν' αναρωτιέσαι για το πού μπορεί να φτάσει μ' ένα κορυφαίο μονοθέσιο...
Ο Σαρλ Λεκλέρκ έσωσε, εν μέρει, την τιμή της Φεράρι (που και πάλι απο στρατηγική μια από χόρτα) ανεβαίνοντας στο βάθρο, με τους Μπότας- εκπληκτικός αγώνας ξεκινώντας από την τελευταία θέση-, Άλμπον, Πέρεζ, Νόρις, Κβίατ και Σάινθ να συμπληρώνουν τη βαθμολογούμενη δεκάδα.
Κάπως έτσι, και το 2019 πέρασε στο βιβλίο της ιστορίας.
Είναι μια χρονιά που θα θυμόμαστε; Όχι.
Ή, μάλλον, ίσως και ναι: ο Χάμιλτον πήγε στα 6 παγκόσμια πρωταθληματα, πλησίασε κι άλλο τις 91 νίκες του Σουμάχερ και καραδοκεί για το νο1 όλων των εποχών- τουλάχιστον σύμφωνα με τα νούμερα.
Όχι κι άσχημα για έναν «υπερτιμημένο»- έτσι δεν είναι;
Πηγή: sdna.gr