Η πρώτη απόπειρα της Lamborghini να αναπτύξει ένα τετραθέσιο μοντέλο ξεχώριζε για την τόλμη και την εκκεντρικότητά της. Όμως, η επικράτηση της δεύτερης, άφησε τη Μarzal εκτός νυμφώνος, όπως αναφέρει το 4troxoi.gr. 

To 1967 η Lamborghini διέθετε δύο εξαιρετικά μοντέλα στην πολύ εκλεκτική και ολιγάριθμη αγορά των supercars, την «400 GT» και τη «Μiura». Όμως ο ιδιοκτήτης της είχε κατά νου να ενισχύσει τη γκάμα της με ένα ακόμη, αυτή τη φορά τετραθέσιο, προκειμένου να διευρύνει έτσι το μερίδιο των υποψήφιων αγοραστών των αυτοκινήτων της. Όταν πήρε τις οριστικές του αποφάσεις απευθύνθηκε στο γραφείο του Νούτσιο Μπερτόνε, επικεφαλής βιομηχανικού σχεδιασμού του οποίου ήταν ο Μαρσέλο Γκαντίνι. Μετά από αρκετές συζητήσεις μαζί τους, αυτό που ζήτησε επισταμένα από τους δύο συνεργάτες ήταν να του υλοποιήσουν «μια Lamborghini με χώρο για τέσσερις ενήλικες, που να ξεφεύγει από τη λογική του 2+2». Τότε, γεννήθηκε το project «ΤΡ 200 Μarzal».

Οι Γκαντίνι και Μπερτόνε ξεκίνησαν τη δουλειά, αρχίζοντας από την επιμήκυνση του πλαισίου της «Μiura», στην οποία και στηρίχθηκαν. Κατόπιν, έκοψαν στην κυριολεξία τον κινητήρα της στη μέση, με αποτέλεσμα από τη διαδικασία αυτή να προκύψει ένα δίλιτρο 6κύλινδρο σε σειρά μηχανικό σύνολο των 175 ίππων, το οποίο και τοποθέτησαν στο πίσω μέρος του αμαξώματος. Η αλήθεια είναι πως η επιλογή τους αυτή δεν βοήθησε και πολύ το αυτοκίνητο στον τομέα της οδικής συμπεριφοράς, λόγω του μεγάλου βάρους του πίσω, όπως φάνηκε όταν έφθασε αργότερα η ώρα των δοκιμών. Όμως, ίσως αυτό να ήταν ένα βιαστικό συμπέρασμα, συνυφασμένο με τη φάση της προ-παραγωγής.

Από σχεδιαστικής πλευράς το αμάξωμα της Μarzal ανήκει στην «εξαγωνική» περίοδο του Μπερτόνε, για την ακρίβεια είναι το πιο αντιπροσωπευτικό της δείγμα. Τα χρόνια εκείνα το γραφείο του Νούτσιο σχεδίαζε οχήματα που παρέπεμπαν όσο αυτό ήταν δυνατό σε εξάγωνο, έχοντας την άποψη ότι αυτό το σχήμα εξέφραζε περισσότερο από τα άλλα το βιομηχανικό μοντερνισμό της εποχής. Η τετραθέσια Lamborghini ξεχώριζε επίσης και για την ανάπτυξη των θυρών της, που άνοιγαν προς τα επάνω όπως τα φτερά του γλάρου όταν πετάει.

Το πιο εκκεντρικό όμως σε εκείνη ήταν η εκτατεμένη χρήση γυαλιού, όχι μόνο στην οροφή, αλλά και στις επιφάνειες των θυρών, που έκανε τις δύο πλευρές του αυτοκινήτου διάφανες και άφηνε τους επιβάτες του εκτεθειμένους στα βλέμματα των περαστικών. Αυτό μάλλον δεν άρεσε στον Φερούτσιο Λαμποργκίνι, αν προσθέσουμε και το γεγονός ότι η συνεργασία με την βελγική εταιρεία Glaverbel για την κατασκευή αυτού του τόσο εξεζητημένου γυαλιού αποδείχθηκε ιδιαίτερα δαπανηρή. Ακριβό επίσης ήταν και το εσωτερικό του αυτοκινήτου, καθώς το σαλόνι του ήταν καμωμένο από ασημόλευκα δέρματα, αυτό όμως είναι αναμενόμενο όταν μιλάμε για μια Lamborghini.

H «Marzal» παρουσιάστηκε επίσημα στη διεθνή έκθεση αυτοκινήτου της Γενεύης το 1967, εντυπωσιάζοντας με τις ιδιορρυθμίες της τους επισκέπτες και ταυτόχρονα γεννώντας ερωτήματα του τύπου «πόση στρεπτική ακαμψία μπορεί να έχει το γυαλί;». Λίγες εβδομάδες αργότερα έκανε την πρώτη της δημόσια εμφάνιση, στα προεόρτια του GP του Monaco, όταν το πριγκιπικό ζεύγος Ρενιέ και Γκρέις Κέλι έκανε με αυτή τον εθιμοτυπικό του γύρο στην πίστα, πριν την έναρξη του αγώνα. Σίγουρα, ήταν ένα αυτοκίνητο που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί αποτελεσματικά σε επιδείξεις κερδίζοντας δημοσιότητα, όμως δεν ήταν αυτό που ήθελε ο Φερούτσιο.

Έτσι, δεν υπήρξε ποτέ ένα δεύτερο αντίτυπο της «Μarzal», που επρόκειτο να κατασκευάζεται κατόπιν παραγγελίας. Σαφώς λοιπόν μπορεί να χαρακτηριστεί περισσότερο ως «one-off» μοντέλο, παρά ως concept car. Ωστόσο, δεν πήγε καθόλου χαμένη, αφού έδωσε πολλές από τις βασικές γραμμές της στη μεταγενέστερη «Εspada», την πρώτη τετραθέσια Lamborghini παραγωγής. Δεκαετίες αργότερα πραγματοποίησε τη δεύτερη δημόσια εμφάνισή της, συμμετέχοντας το 1996 στο «Concours Italiano» του Monterey στην Καλιφόρνια. Στις ημέρες μας, παραμένει σε εξαιρετική κατάσταση και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα εκθέματα.

LAMBORGHINI MARZAL Aμάξωμα: δίθυρο 4θέσιο coupe Body design: Marcelo Gandini Κινητήρας: 6κύλινδρος σε σειρά 30o Κυβισμός: 1.997 κ.εκ. Διάμετρος x διαδρομή: 82 mm x 62 mm Σχέση συμπίεσης: 9.2:1 Καρμπιρατέρ: 3 διπλά Weber 40 DCOE Μέγιστη ισχύς: 175 ίπποι στις 6.800 σ.α.λ. Μέγιστη ροπή: 13,5 χλγμ. στις 4.600 σ.α.λ. Κιβώτιο ταχυτήτων: χειροκίνητο 5 σχέσεων Μετάδοση κίνησης: στους πίσω τροχούς Ανώτατη ταχύτητα: 225 χλμ/ώρα Μήκος: 4.450 χλστ. Πλάτος: 1.709 χλστ. Ύψος: 1.110 χλστ. Μεταξόνιο: 2.620 χλστ. Μετατρόχιο εμπρός: 1.480 χλστ. Μετατρόχιο πίσω: 1.480 χλστ. Φρένα: Girling Ελαστικά: Pirelli Cinturato Belted HS 205-14 Zάντες: 6.5 x 14 Bertone Campagnolo Χωρητικότητα ρεζερβουάρ: 75 λίτρα Βάρος: 1.310 κιλά.