Ολυμπιακός: Ο Γιάννης Αλαμπασύνης, που δέχτηκε την επίθεση στο "Παπαστράτειο" την ώρα του αγώνα πόλο γυναικών ανάμεσα στον Ολυμπιακό και την Γλυφάδα, μίλησε στο "Φως" και περιέγραψε ό,τι του συνέβη, λέγοντας ότι η ζωή του όλη είναι οι Ερυθρόλευκοι και αυτό το περιστατικό δεν πρόκειται να τον πτοήσει.
Διαβάστε αποσπάσματα της συνέντευξής του:
Σου έχει ξανατύχει τέτοιο πράγμα;
Όχι, ποτέ. Και πάω σε όλα τα γήπεδα όπου παίζει ο Ολυμπιακός, όχι μόνο σε «Καραϊσκάκης», ΣΕΦ, «Παπαστράτειο», Ρέντη, αλλά και εκτός έδρας με πάνε οι γονείς μου, όπου μπορούνε. Η ζωή μου όλη είναι ο Ολυμπιακός. Είναι η διέξοδος στα προβλήματά μου. Οι γονείς μου το γνωρίζουν αυτό, τους το έχω ξεκαθαρίσει. Πρώτα η ζωή μου και μετά ο Ολυμπιακός. Αυτή είναι η ιεραρχία. Και η οικογένειά μου βέβαια.
Έχεις αδέρφια;
Όχι, δυστυχώς.
Πώς το έπαθες αυτό το πρόβλημα με τα πόδια σου;
Είναι εκ γενετής. Γεννήθηκα με στραβά κόκαλα, τα πόδια μου και το σώμα μου ήταν στραβό. Περπάταγα στραβά. Τον Φεβρουάριο του 2013 έκανα χειρουργείο 9 ώρες σττο δεξί πόδι, μου άλλαξαν τα κόκκαλα. Τον Απρίλιο έκανα χειρουργείο στο αριαστερό πόδι 5 ώρες. Έπρεπε να μείνω 6 μήνες ακίνητος με λάμες και με γύψους. Βγήκα από το σπίτι μόνο για τον Ολυμπιακό. Με πήγαν οι γονείς μου δύο φορές στο «Καραϊσκάκης» με το καρότσι. Και 3 φορές στο ΣΕΦ στους τελικούς με τον Παναθηναϊκό. Με μετέφερε ο πατέρας μου στον ώμο του, με γύψους ήμουν, για να κατεβούμε τις σκάλες!
Τι έγινε στο «Παπαστράτειο»;
Η αγάπη μου για όλα τα τμήματα με έκανε να πέσω στην άτυχη στιγμή. Επειδή το πόλο ήταν στο τρίτο οκτάλεπτο, είπα στον πατέρα μου να φύγουμε και να πάμε στον Ρέντη να προλάβω και το χάντμπολ του Ολυμπιακού. Ξαφνικά άνοιξε μπροστά μας η πόρτα και μπούκαραν με μαδέρια, με καπνογόνα, φώναζαν «π...... γιοι Ολυμπιακοί θα σας γ.....».
Φόραγες φανέλα Ολυμπιακού;
Ε ναι, μέσα στο σπίτι μας δεν θα φοράω την φανέλα της αγαπημένης μου ομάδας; Φώναζε ο πατέρας μου «μην πειράζετε το παιδί, μην πειράζετε το παιδί», χτύπησαν τον πατέρα μου, χτύπησαν και εμένα. Μου έριξαν δυο ροπαλιές και μία ροπαλιά στον πατέρα μου. Βγήκαμε έξω να πάμε στο αμάξι. Όταν βγήκαν αυτοί έξω, σπάσανε πολλά αμάξια. Ευτυχώς όχι το δικό μας, γιατί είχαμε βάλει μπροστά τη μηχανή να φύγουμε.
Θα ξαναπάς;
Εννοείται! Ήδη την άλλη μέρα πήγαμε στο Μοσχάτο για τον αγώνα των γυναικών στο μπάσκετ του Ολυμπιακού. Δεν με πτοεί αυτό που έγινε. Εγώ είμαι πιστός στρατιώτης. Έχω περάει τόσα στη ζωή μου που δεν φοβάμαι πια τίποτα. Όσο με βαστάνε τα πόδια μου, έστω και έτσι όπως είμαι, θα πηγαίνω στον Ολυμπιακό. Το έχω ξεκαθαρίσει στους γονείς μου, με πάνε,και δεν μιλάνε.