Για την Εθνική πόλο γυναικών που είναι το καμάρι του ελληνικού αθλητισμού τα τελευταία χρόνια, παρά τη φτώχεια. Ένας άνεργος προπονητής. Παίκτριες απλήρωτες. Μια ομοσπονδία που ψάχνει το ευρώ με το ντουφέκι. Δραματική κατάσταση…

Κι όμως, αυτή η φτώχεια η οικονομική έχει δημιουργήσει τον μεγαλύτερο πλούτο για τον ελληνικό αθλητισμό. Η ανοδική πορεία της Εθνικής πόλο γυναικών έφτασε στο αποκορύφωμά της με το χρυσό στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Σαγκάης πέρυσι. Τα κορίτσια του Μορφέση, όμως, είναι αποφασισμένα να μείνουν εκεί για καιρό. Να κρατηθούν στην κορυφή. Να επιβεβαιώσουν ξανά και ξανά την αξία τους.

Η αποψινή επιτυχία με την πρόκριση στον τελικό του Ευρωπαϊκού δεν αποτελεί έκπληξη. Αυτή η Εθνική πόλο άρχισε την εκτόξευσή της το 2004 και μέχρι σήμερα βρίσκεται σε τοπ επίπεδα. Σε αντίθεση με όλο σχεδόν τον υπόλοιπο ελληνικό αθλητισμό, που έχει πάρει την κατιούσα.

Περιμένουμε να δούμε την Εθνική και στο Λονδίνο. Να πάει στους Ολυμπιακούς Αγώνες και να κάνει μια ακόμα διάκριση κι εκεί.

Με λίγα λόγια, η Εθνική πόλο γυναικών βγάζει ασπροπρόσωπο τον ελληνικό αθλητισμό σε μια εποχή μαυρίλας και πτώσης ηθικού. Και καταφέρνει όχι μόνο να μην πνιγεί μέσα στην γενική κακουχία, αλλά να βγαίνει και στον αφρό. Διπλή, λοιπόν, η συνεισφορά αυτών των κοριτσιών, αλλά και του προπονηταρά Μορφέση.
 

Εθνική Ελλάδας Πόλο HOT DOG Γυναίκες