Ανεξαρτήτως τι πιστεύει ο καθένας κι από ποια αφετηρία ξεκινάνε οι όποιες σκέψεις του, η αλήθεια είναι πως η ΕΟΕ δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά. Ουσιαστικά, η ολυμπιακή επιτροπή ήταν υποχρεωμένη να αποκλείσει την αθλήτρια. Δεν γινόταν να κάνει αλλιώς. Το ίδιο ήταν υποχρεωμένος να καταδικάσει και ο ΣΕΓΑΣ.

Όπως κι αν χαρακτηρίσει κάποιος το συγκεκριμένο tweet, ήταν το λιγότερο προκλητικό. Και ήταν δεδομένο πως θα προκαλούσε τρομερές αντιδράσεις.

Η ΕΟΕ, λοιπόν, δεν γινόταν να στείλει με την ελληνική ολυμπιακή αποστολή ένα μέλος που λέει τέτοια πράγματα. Δεν είχε άλλη επιλογή, δηλαδή. Το ίδιο θα έκανε και η ΔΟΕ, η ΟΥΕΦΑ, η ΦΙΦΑ, ο οποιοσδήποτε αθλητικός φορέας. Μην ξεχνάμε ότι τα σλόγκαν πια των ομοσπονδιών επικεντρώνονται σχεδόν αποκλειστικά στον ρατσισμό. Υπάρχει τρομερή ευαισθησία μ' αυτό το θέμα.

Από την άλλη πλευρά είναι δεδομένο πως και η αθλήτρια αν θεωρεί ότι θίγεται από την απόφαση αποκλεισμού και πως καταδικάστηκε επειδή είπε την άποψή της ή επειδή έκανε ατυχές χιούμορ, ενώ έχει ζητήσει και συγγνώμη, έχει το δικαίωμα να προσφύγει στην δικαιοσύνη. Εγχώρια ή διεθνή, αθλητική ή ποινική. Και να αξιώσει ακόμα και αποζημίωση για διαφυγόντα κέρδη. Το αν γίνεται να δικαιωθεί, βέβαια, είναι μια άλλη ιστορία.