Όχι δεν αναφερόμαστε στο τρέξιμό του αλλά σε ότι προηγείται και ακολουθεί. Πολλά χρόνια, ιδιαίτερα στη χώρα μας, αναπτύχθηκε το στερεότυπο του σοβαρού αθλητή. Είτε για ποδόσφαιρο ή μπάσκετ είτε για ατομικά σπορ, η κυρίαρχη άποψη ήταν, νίκησε αλλά μην πανηγυρίσεις έξαλλα. Πανηγύρισε αλλά με μέτρο. Μέτρο είναι να μην κάνεις εξαλλοσύνες. Αλήθεια όμως, ποιος είναι αυτός που θα ορίσει το μέτρο; Ποιός είναι αυτός που θα θέσει τα στάνταρ ενός πανηγυρισμού;

Εννοείται ότι δεν υπολογίζουμε τις αναφορές του Ζακ Ρογκ το 2008 ο οποίος προσπάθησε να νουθετήσει τον Τζαμαϊκανό θεωρώντας ότι ξεπέρασε τα όρια με το μικρό πάρτι που έστησε στο παρκέ. Δεν τον υπολογίζουμε διότι φυσικά και δεν έχει καμια σχέση με τον αθλητισμό, ούτε με το αθλητικό κίνημα παρά μόνο... πελατειακή σχέση με τις χώρες που αγοράζουν το δικαίωμα διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων.

Από κοντά και ο πρόεδρος της  IAAF ένας ωραίος τύπος που όσες φορές επισκέφτηκε την Αθήνα οι μπουφέδες στέναζαν.

Αλλά μην αναφερόμαστε μόνο σε ξένους. Πόσες φορές δεν έχουμε συζητήσει αν κάποιος ξεπέρασε τα όρια; Χόρευαν οι παίκτες του Παναθηναϊκού στο ποδόσφαιρο; Έλλειψη σεβασμού στον αντίπαλο. Έβγαλε την γλώσσα του ο Σπανούλης μετά από τρίποντο; Ντροπή του.

Ο κορυφαίος σπρίντερ του πλανήτη...

Ο Μπολτ μας παραδίδει ένα σπουδαίο μάθημα. Είναι ο κορυφαίος σπρίντερ του πλανήτη, ίσως ο μεγαλύτερος αθλητής και μπορεί στην παρουσίαση πριν τον τελικό να κάνει τον Ντι Τζέι, μετά να πιάνει διάλογο με την μασκότ των αγώνων, στο μεσοδιάστημα να ρίχνει και τις κωλοτούμπες του ή να χτενίζει τους συναθλητές του. Όλα αυτά αφού πρώτα έχει τερματίσει πρώτος με ρεκόρ.

Ο αθλητισμός, όπως και η σάτυρα, δεν πρέπει να έχουν όρια. Ο Μπολτ, ο κάθε Μπολτ να πανηγυρίσει όπως θέλει αρκεί να μην προσβάλει αντιπάλους ή φιλάθλους. Αν θέλει να βουτήξει στο εμπόδιο με τα νερά στα στιπλ, να το κάνει. Αν θέλει στήσει μία σούβλα και να σουβλίσει αρνί, δικαίωμα του. Δικαίωμα που το έχει κατακτήσει δουλεύοντας τόσο σκληρά, στερούμενος τα πάντα και προσφέροντας σπουδαίο θέαμα. Μέσα στο θέαμα είναι και ο πανηγυρισμός. Είναι η στιγμή του αθλητή κι εμείς είμαστε αυτοί που πρέπει να δείχνουμε το σεβασμό στον ήρωα της βραδυάς. Το Ολυμπιακό πνεύμα δεν θίγεται από μία τούμπα αλλά από σειρά κωλοτούμπες.

Το παιδί είναι...παιδί

Θα επιτρέψετε και μία προσωπική αναφορά: έχοντας κάνει δύο συνεντεύξεις ημίωρες με τον Μπολτ μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι αυτό το παιδί είναι...παιδί. Αυτό που βλέπουμε στους αγώνες, είναι η καθημερινότητά του. Η πλάκα, το αστείο, η απάντηση σε οποιαδήποτε ερώτηση και...μπάσκετ. Πείτε του για Κέβιν Γκαρνέτ και δεν θα σας αφήσει να φύγετε αφού θα θέλει να αναλύσει γιατί ο φόργουορντ των Σέλτικς είναι ο κορυφαίος ψηλός της ιστορίας. Μην ακούτε που φέτος τον κυνηγάει ο Κόμπε και πρέπει να είναι ευγενής. Ο Μπολτ είχε δηλώσει στον γράφοντα: «ήταν μία από τις συγκλονιστικότερες στιγμές της ζωής μου όταν έσφιξα το χέρι του Γκαρνέτ. Είχα βάλει τα κλάματα το βράδυ που κατέκτησε το πρωτάθλημα με τους Σέλτικς».

Πηγή: contra.gr

Μπολτ Στίβος Ολυμπιακοί Αγώνες