Φυσικά, μέχρι να γίνουν οι εφέσεις υπάρχει πολύς δρόμος ακόμα, όμως ας πούμε μερικά πράγματα παραπάνω και πέρα από το καθαρά δικαστικό κομμάτι.

Η ποινή, λοιπόν, μοιάζει να ικανοποιεί το δημόσιο αίσθημα, αφού είναι δεδομένο ότι ο σάλος που προκλήθηκε το 2004, αλλά και για κάποια χρόνια μέχρι το 2004, είχε ενοχλήσει πολύ κόσμο. Και δεν αναφερόμαστε τόσο στο εξωτερικό, όσο μέσα στην Ελλάδα.

Φυσικά, και δεν μιλάμε για χρήση ουσιών από τους ολυμπιονίκες, αφού καταδικάστηκαν απλά για ένα μαϊμού τροχαίο, όμως από εκεί και πέρα είναι δεδομένο ότι χάσανε πολλούς πόντους στα μάτια των Ελλήνων φιλάθλων όλα αυτά τα χρόνια.

Δεν είναι τυχαίο ότι πολλές φορές και το ίδιο το δικαστήριο στην διάρκεια της δίκης στάθηκε στην εικόνα που έχει δημιουργηθεί για τον Τζέκο, τον Κεντέρη και την Θάνου κι όχι σ’ αυτά καθαυτά τα στοιχεία. Κι αυτή η εικόνα είναι σίγουρα στραπατσαρισμένη.

Το επίσης τρομερό είναι ότι έπρεπε να περάσουν επτά ολόκληρα χρόνια μέχρι η δικαιοσύνη να αποφανθεί για ένα τροχαίο! Αυτό είναι απίστευτο. Επίσης, χοντρά μπλεγμένοι βρίσκονται πια όχι μόνο οι αυτόπτες μάρτυρες, αλλά και οι γιατροί του ΚΑΤ για τις γνωματεύσεις τους.

Όπως ήδη είπαμε, στις εφέσεις μπορούν να αλλάξουν πολλά πράγματα. Και η πλευρά των αθλητών και του προπονητή ήδη έδειξε τον εκνευρισμό της πριν από λίγο.

Η ουσία, όμως, είναι πως η δημόσια εικόνα όχι μόνο των συγκεκριμένων ατόμων, όσο και του ελληνικού αθλητισμού βλάφτηκε απ’ όλα αυτά.

Οι πρώτες μέρες των ολυμπιακών αγώνων 2004, της υποτίθεται μεγάλης γιορτής, σκιάστηκαν από την υπόθεση με το τροχαίο της 12ης Αυγούστου και λίγα 24ωρα μετά από το κρούσμα του Λεωνίδα Σαμπάνη.

Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι οι μισοί ολυμπιακοί αγώνες της Αθήνας «φύγανε» δίχως ουδείς να ασχοληθεί με τα αποτελέσματα και τη διοργάνωση, παρά μόνο με αυτά τα θέματα που θίγουμε σήμερα.

Όλο αυτό το γαϊτανάκι με τα ραντεβού, τα τροχαία, τις μοτοσικλέτες, το ΚΑΤ, τις δηλώσεις, την αθωωτική απόφαση της πειθαρχικής επιτροπής του ΣΕΓΑΣ, το CAS κλπ. ήταν η αρχή του τέλους για τον ελληνικό αθλητισμό έτσι όπως τον γνωρίσαμε για περίπου 15 χρόνια από τις αρχές της δεκαετίας του ‘90.

Μπορεί στην περίπτωση Κεντέρη, Θάνου να μην έχουμε κάποιο κρούσμα, αλλά μόνο κάποιους χαμένους ελέγχους κι ένα ατύχημα έστω και ψεύτικο, όμως όσα ακολούθησαν από το 2004 και μετά με τόσα και τόσα σκάνδαλα που ήρθαν στο φως, έδειξαν ότι από την 12η Αυγούστου 2004 ξεκίνησε, κι επίσημα, η αντίστροφη μέτρηση.

Μέχρι το 2004 ήταν τα μετάλλια αυτά που κέρδιζαν τη δημοσιότητα. Από τότε μέχρι και τώρα ήταν τα σκάνδαλα και τα δικαστήρια σε ένα πολύ μεγάλο φάσμα του ελληνικού αθλητισμού. Και φτάσαμε στο σήμερα. Στο σημείο μηδέν, που επιδεινώνεται κι από την οικονομική κρίση.

Ο Τζέκος, ο Κεντέρης και η Θάνου είδαν τις καριέρες τους να παίρνουν την κατηφόρα και να λοιδορούνται επί χρόνια από τα διεθνή ΜΜΕ. Πολλές φορές με απίστευτο μένος. Κι αυτή η εικόνα δύσκολα θα αλλάξει.

Σήμερα όλοι οι ξένοι που λέγανε για τον ελληνικό αθλητισμό και για τους δυο σπρίντερ θα φωνάζουν «δικαιωθήκαμε». Δεν θα σταθούν τόσο στην ουσία της υπόθεσης και στα στοιχεία, όσο στην είδηση περί καταδίκης με πολλούς μήνες φυλάκισης.

Και ακόμα κι αν έρθει κάποια αθώωση από τις εφέσεις δεν θα αρκεί να σβήσει όλη αυτή τη φωτιά που έχει ανάψει επί χρόνια…

Στίβος LIFE Ελλάδα