Aγαπώ πολύ το μοναχικά αγωνίσματα.

Π.χ. τον στίβο… κι από τον στίβο αγαπώ πιο πολύ τα εντελώς μοναχικά: Αλματα… ρίψεις… σε μια κούρσα μπορεί (που συμβαίνει συχνά) ο άλλος αθλητής… όμως π.χ. στο ύψος είσαι εσύ και ο πήχυς… Γι’ αυτό και μ’ αρέσει το τέννις, το μποξ , ή άρση βαρών κ.λ.π.

Μ’ αρέσουν γενικώς στη ζωή οι μοναχικοί λύκοι.

Για να σας δωσω να καταλάβετε αν είναι να επιλέξω να δω στην τηλεόραση μεταξύ διαδικασίας των πέναλτυ σε έναν σπουδαίο τελικό ή τον τέλικο στα στηπλ μιας σπουδαίας διοργάνωσης χωρίς δεύρτερη σκέψη θα διαλέξω τα στηπλ….

Δεν επιμένω ότι έχω δίκιο….λέω απλώς ότι εμένα μ’ αρέσει.

Είναι λυπηρό που κουβεντιάζουμε περισσότερο για τον Ολυμπιακό που είναι (με την αξία του) 4 βαθμούς από τον …χαχαχαχαχα αναγεννημένο Παναθηναϊκό… κι όχι με το άλμα του Χονδροκούκη, που του΄δωσε το χρυσο μετάλλιο στην Κωνσταντινούπολη.

Διαβάστε όλο το σχόλιο στο gazzetta.gr

Αθλητισμός Στίβος Ψυχαγωγία Ποδόσφαιρο SPORTS Ημίχρονο