Κάτι ανάμεσα σε "Space Jam" και "Mary Poppins"…

 Μόνο που αυτά συνέβαιναν σε ρομαντικές ταινίες και σε φανταστικά σενάρια. Ενώ στην περίπτωση του Αρμάντ «Μόντο» Ντουπλάντις τα πράγματα είναι σοβαρά και κυρίως, πέρα για πέρα αληθινά. Ο 25χρονος Σουηδό- Αμερικανός επικοντιστής καταρρίπτει με απόλυτη φυσικότητα τους νόμους της βαρύτητας και το ένα παγκόσμιο ρεκόρ, μετά το άλλο και αναρωτιόμαστε, τι άλλο θα δούμε (;), θα πάει ψηλότερα από το 6μ.27 που μόλις γκρέμισε στο Κλερμόν- Φεράν;

 Η αλήθεια είναι πως, όταν τον περασμένο Αύγουστο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού κατέρριπτε με 6μ.25 ένα ακόμη ολυμπιακό, αλλά και παγκόσμιο ρεκόρ είχαμε πειστεί πως το αιώνιο δίλημμα «μέχρι που μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος» είχε, εν μέρει απαντηθεί. Πέσαμε όμως όλοι έξω, γιατί λίγες μέρες αργότερα, στο Χορζόφ ανέβασε τον πήχη στα 6μ.26 και στις 28 Φεβρουαρίου, στο Κλερμόν- Φεράν στα 6μ.27 αφού πρώτα εξασφάλισε, μ’ ένα «απλό» άλμα στα 6μ.07, λες και επρόκειτο για προπόνηση, ένα ακόμη χρυσό μετάλλιο. Και όλα αυτά με το πρώτο του άλμα, χωρίς δηλαδή να χρειαστούν τα δύο επόμενα.

 Για όλους εμάς, τους υπόλοιπους «κοινού θνητούς» το φαινόμενο- Ντουπλάντις κρύβει κάτι το μεταφυσικό, έως εύλογα ανεξήγητο. Για τον ίδιο, όμως είναι απόλυτα φυσιολογικό να έχει τα παγκόσμια ρεκόρ στο τσεπάκι του, διαφορετικά δεν θα είχε ήδη καταρρίψει 11 προσωπικά, από το 2020 έως και σήμερα, εν ολίγοις από τότε που, με επίδοση στα 6μ.17 εκθρόνιζε τον τότε… Ντουπλάντις, Γάλλο Ρενό Λαβιλενί.

 Μέσα σε πέντε χρόνια, ο γεννημένος στις Ηνωμένες Πολιτείες υπεραθλητής, από μπαμπά Αμερικανό και μαμά Σουηδή ανέβασε τον πήχη του (απίστευτα δύσκολου) αθλήματος δέκα ολόκληρα εκατοστά. Και αν τυχόν πιστέψουμε ότι φτάνει, αυτό ήταν ο ίδιος είχε ήδη προλάβει να μας αποστομώσει όταν, μετά τα 6μ.25 του Παρισιού είχε ξεκαθαρίσει τα εξής: «Είχα και έχω δύο όνειρα: το πρώτο, να κατακτήσω χρυσό, ολυμπιακό μετάλλιο, το εκπλήρωσα. Το δεύτερο, να περάσω τα 6μ.30».

 Κοντά είναι, πλησιάζει. Πλάκα, πλάκα δεν θέλει και πολύ να το πετύχει. Όπως και επίσης μεγάλη πλάκα έχει το γεγονός ότι πριν από 101 χρόνια, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του ’24, και τότε στο Παρίσι, το παγκόσμιο ρεκόρ της εποχής στο επί κοντώ ήταν στα 3μ.95. Από το ρεκόρ του 17χρονου Αμερικανού, Λι Μπαρνς μας χωρίζουν ένας αιώνας και 2.5 μέτρα. Στο μεταξύ ο άνθρωπος πήγε στο φεγγάρι και το περπάτησε. Η Μέρι Πόπινς πέταξε με την ομπρέλα της, ο Μάικλ Τζόρνταν βοήθησε, με διαστημικά καλάθια τον Μπαγκς Μπάνι να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Και ο αχόρταγος Ντουπλάντις, όπου να’ ναι θα φτάσει και το 6μ.30…