Τα Φαινόμενα της προηγούμενης, αλλά και της επόμενης γενιάς με έπαθλο το "Μουντιάλ του Τένις"

Απέναντι από τον «τενιστοφάγο» από το Βελιγράδι, 36χρονο Νόβακ Τζόκοβιτς θα βρίσκεται το κατά 16 χρόνια νεότερό του ταλέντο από τη Μούρθια, Κάρλος Αλκαράθ που όπως παρατήρησε πρόσφατα η άλλοτε Νο 5 του παγκόσμιου ranking, Σλοβάκα Ντανιέλα Χαντούτσοβα «επιτίθεται όπως και ο Φέντερερ, και αμύνεται όπως ο Ναδάλ».

Δηλαδή είναι ένα κράμα των δύο μεγάλων τενιστών του παρελθόντος, τη στιγμή μάλιστα που ο Τζόκοβιτς ήλπιζε πως θα είχε απελευθερωθεί, μία για πάντα από τους «αυθεντικούς» με τους οποίους πρωταγωνίστησε σε επικές αναμετρήσεις.

Η αλήθεια είναι ότι ο Αλκαράθ, που κατακτώντας το περυσινό Us Open (με αντίπαλο τον Νορβηγό Ρούνε), έγινε σε ηλικία 19ετών, 4 μηνών και 6 ημερών το νεότερο Νο 1 του παγκοσμίου τένις, σε στυλ θυμίζει περισσότερο τη δύναμη του διασημότερου συμπατριώτη του, παρά την κομψότητα και την ακρίβεια της εκτέλεσης που είχε χαρακτηρίσει τον Ελβετό.

Είναι όμως ακόμη 20 ετών, ετοιμάζεται μόλις για το 2^ο του τελικό Grand Slam, και πρώτο Ουϊμπλεντον της καριέρας του και αν δεν τα καταφέρει σήμερα θα έχει μπροστά του όλο τον χρόνο για ν’ αλλάξει, κάποια στιγμή την ιστορία του αθλήματος. Για την ώρα απολαμβάνει το momentum του, αλλά και την κορυφή του παγκοσμίου ranking με 7.675 βαθμούς, γνωρίζοντας ότι τη Δευτέρα ο σημερινός του αντίπαλος, αυτή τη στιγμή δεύτερος με 7.595 μπορεί να τον προσπεράσει ενδεχομένως μπαίνοντας στην 390^η εβδομάδα ως το νέο Νο 1.

Τα προγνωστικά είναι ελαφρώς υπέρ του Ισπανού, αφενός γιατί είναι νεότερος, αφετέρου γιατί είναι το όνειρο κάθε αθλητή να κατακτήσει το γοητευτικότερο των τουρνουά, που δικαίως ονομάζεται και «Μουντιάλ του τένις». Αρκεί όμως να είναι πλήρως καλά στην υγεία του και να μην παραδοθεί στις… κράμπες όπως συνέβη στα μέσα Ιουνίου, στα ημιτελικά του Ρολάν Γκαρός, στο Παρίσι όπου ηττήθηκε από τον μετέπειτα θριαμβευτή Τζόκοβιτς 6-3, 5-7, 6-1, 6-1. Τον Σέρβο πάντως, τον έχει ήδη νικήσει, μία φορά, πέρυσι στη Μαδρίτη, στα ημιτελικά του Masters 1000 ύστερα από επική και ατελείωτη μάχη 6-7 (5-7), 7-5, 7-6 (7/5).

Θεωρητικά, λοιπόν, στα μεταξύ τους Head to Head ξεκινούν με την απόλυτη ισοπαλία του 1-1. Θεωρητικά όμως, πάντα. Γιατί ο Τζόκοβιτς, με τα χρόνια μπορεί να έχασε τα πανίσχυρα χτυπήματα του κάποτε, αλλά έχει με το μέρος του την πείρα: μία μαγική, ανώτερη δύναμη που αποκτιέται με την τριβή και ύστερα από εκατοντάδες παιχνίδια. Ετοιμάζεται για το 34^ο τελικό Grand Slam καριέρας, είναι ο απόλυτος record man όλων των εποχών με 23 τίτλους (10 Australian Open, 3 Roland Garros, 7 Wimbledon, 3 Us Open) έχοντας χάσει άλλα 11: 4 στο Παρίσι (τρία από τον Ναδάλ, ένα από τον Βαβρίνκα), 1 στο Ουϊμπλεντον (από τον Μάρει) και 6 στη Νέα Υόρκη (δύο από τον Ναδάλ, και από μία φορά από τους Φέντερερ, Μάρει, Βαβρίνκα, Μέντβεντεβ). Ε

ίναι κυρίως ο νικητής των δύο τελευταίων Ουϊμπλεντον, ενώ φέτος ξεκίνησε τη σεζόν με θρίαμβο, τόσο στη Μελβούρνη, όσο πριν ένα μήνα, στο Παρίσι. Ο Αλκαράθ μπορεί να γίνει σύντομα, πολύ σύντομα ο νέος Τζόκοβιτς, ο νέος Ναδάλ, ο νέος Φέντερερ ή και ο νέος Μποργκ. Σύντομα, όχι όμως ακόμη: γιατί οι αριθμοί του Σέρβου «τρομάζουν» και μας προειδοποιούν, αν μην τι άλλο, σε καμία περίπτωση να μην τον υποτιμήσουμε…