Αν πρόκειται όμως για την ασφάλειά του, την τελική επιλογή για το ποιο αυτοκίνητο θα οδηγήσει θα την πάρουν οι γονείς του: χωρίς δεύτερη κουβέντα. Εκείνος στραβομουτσούνιασε, διασταύρωσε με πείσμα τα χέρια του στο στήθος, τελικά όμως λύγισε και υποσχέθηκε να περιμένει κάποια χρονάκια ακόμη.

 Την επομένη, λοιπόν του θριάμβου του στο διασημότερο γρασίδι του παγκοσμίου τένις, ο Αλκαράθ κοινοποίησε στους δικούς του την απόφασή του για το αυτοκίνητο των ονείρων του: ένα πανίσχυρο, διάσημης γερμανικής εταιρίας της οποίας ο Ισπανός τενίστας είναι και επίσημος πρεσβευτής της.

 Οι γονείς του διαφώνησαν κάθετα κι επειδή ζουν, όλοι μαζί, μαζί επίσης με τα τρία του αδέλφια στην πολύ ήρεμη κοινωνία της Βιλένα, μίας κωμόπολης 35.000 ανθρώπων, ανάμεσα σε Μούρθια, Αλικάντε και Βαλένθια του πρότειναν, για αρχή, ένα μοντέλο περισσότερο «οικογενειακό», μικρό και κυρίως αργό. Δεν έχει καταλήξει ακόμη, αλλά το βέβαιο είναι ότι δεν πρόκειται να τους χαλάσει το χατίρι.

 Παλαιότερα, για τους εκάστοτε θριαμβευτές του Ουϊμπλεντον τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά. Δεν αποφάσιζαν οι γονείς για το παιδί τους, αλλά εκείνος για όλους: δηλαδή, και για το ποιο αυτοκίνητο θα οδηγούσε εκείνος, και ποιο οι δικοί του.

 Ο Σουηδός Μπιόρν Μποργκ, για παράδειγμα, θριαμβευτής 5 συνεχόμενων Ουϊμπλεντον από το ’76 έως το ’80 κυκλοφορούσε με Φερράρι 308 Gts, με V8 κινητήρα, 240 αλόγων και τελική ταχύτητα τα 255χλμ.

 Ο Αμερικανός Τζον ΜακΈνρο, που «καθαίρεσε» το Μποργκ θριαμβεύοντας το ’81, το ’83 και το ’84 είχε επίσης Φερράρι, αλλά την 400i, V12, 340 αλόγων. Ο συμπατριώτης του Τζίμι Κόννορς, νικητής το ’74 και το ’82 είχε μία Μαζεράτι Biturbo.

 Ο Γερμανός Μπόρις Μπέκερ, νικητής το ’85, το ’86 και το ’90 οδηγούσε ένα θηρίο των δρόμων, μία Μερτσέντες Sls Amg, 631 αλόγων με τελική ταχύτητα τα 330χλμ.

 Ο Αμερικανός Αντρέ Αγκάσι, νικητής το ’92 είχε επίσης ένα θηρίο, ένα Vector της Σεβρολέτ με τελική 350χλμ, επειδή όμως ήταν ανυπόμονος και δεν κρατιόταν να το πάει μία βόλτα, είχε την φαεινή ιδέα να το οδηγήσει ακριβώς έξω από την αντιπροσωπεία με αποτέλεσμα να το τρακάρει, να το καταστρέψει και να πληρώσει ως αποζημίωση 455 χιλιάδες δολάρια.

 Ο συμπατριώτης του Πιτ Σάμπρας, θριαμβευτής 7 φορές, το ’93, ’94, ’95, ’97, ’98, ’99 και 2000 είχε προτίμηση στην Πόρσε και την Μερτσέντες, μετά όμως «βολεύτηκε» με ένα ασφαλέστερο Range Rover.

 Τρεις, αντίθετα πανίσχυρες Μερτσέντες και επίσης ένα Range Rover είναι τα αχώριστα αυτοκίνητα του Ελβετού, Ρότζερ Φέντερερ ρέκορντμαν του Ουϊμπλεντον με 8 θριάμβους, πέντε συνεχόμενους από το 2003 έως το ’07, συν τις νίκες του 2009, του ’12 και του ’17.

 Ο Ισπανός Ράφα Ναδάλ, νικητής το 2008 και το 2010 συνήθως κυκλοφορεί με μία Φερράρι 458 Italia, έχει όμως επίσης τρέλα, τόσο με μία Άστον Μάρτιν, όσο μ’ ένα μικρό, ηλεκτρικό της Kia.

 Φαν της Άστον Μάρτιν είναι και ο Σκοτσέζος Άντι Μάρει, νικητής το 2013 και το ’16, έχει επίσης και μία Φερράρι F430, μία Τζάγκουαρ, ο μεγάλος του έρωτας όμως παραμένει ένα απλό Polo, που ήταν και το πρώτο αυτοκίνητο που αγόρασε όταν πήρε το δίπλωμα.

 Το ταξίδι στο… γκαράζ των τενιστών ολοκληρώνεται με τον Νόβακ Τζόκοβιτς νικητή 7 Ουϊμπλεντον, το 2011, ’14, ’15, ’18, ’19, ’21 και ’22, που έχει στο σπίτι του μία αξιοζήλευτη συλλογή υψηλών μοντέλων. Από την Bentley Continental, σε μία Πόρσε κι από την Άστον Μάρτιν, σε μία Τέσλα, αλλά κι ένα Πεζό. Μοναδικός «ριγμένος» ο Αλκαράθ: δεν πειράζει. Μικρός είναι ακόμη. Γιατί έτσι και πάει κόντρα στη μαμά Βιρτζίνια, τον βλέπω να τον κυνηγάει μες στο σπίτι, με μία ρακέτα…    

SuperCars Τένις