Οι 24 "άθλοι" του Τζόκοβιτς, η ισοφάριση ενός ρεκόρ 50 χρόνων και η ξεχωριστή αφιέρωση στο "Black Mamba"

Κι επειδή το 24, για τον Νόβακ Τζόκοβιτς αντιπροσωπεύει ένας ιδιαίτερος αριθμός αφιέρωσε το 5^ο του Us Open στη μνήμη του Αμερικανού μπασκετμπολίστα Κόμπε Μπράιαντ, του «ξεχωριστού, όπως είπε φίλο του και υποστηρικτή του στα δύσκολα», που είχε χάσει τη ζωή του το ’20 ύστερα από πτώση του ελικοπτέρου στο οποίο επέβαινε με την κόρη του.

Προς τιμήν, λοιπόν του Black -όπως ήταν γνωστό το παρατσούκλι του θρύλου των Λέικερς- Mamba, μόλις «αρχειοθέτησε» με τρία μηδέν σετ (6-3, 7-6 (7/5), 6-3), τον Ρώσο Ντανίιλ Μέντβεντεβ, ο Τζόκοβιτς φόρεσε μία φανέλα με το Νο 24 στο πίσω μέρος και τη φωτογραφία των χαμογελαστών φίλων, του ιδίου και του Κόμπε στο μπροστινό δείχνοντάς την επανειλημμένως στους χιλιάδες που παραβρέθηκαν στο «Άρθουρ Ας»  για να πανηγυρίσουν έναν ακόμη άθλο, το 24^ο μίας ανεπανάληπτης καριέρας, ενός από τους μεγαλύτερους και πλέον σταθερούς τενίστες της Ιστορίας.

«Δεν περίμενα ποτέ πως θα κατάφερνα ποτέ να ισοφαρίσω ένα τόσο σπουδαίο ρεκόρ, μίας τενίστριας θρύλου, αλλά δεν σας κρύβω ότι το ήλπιζα και το ευχόμουν εδώ και χρόνια. Τη συγκεκριμένη φανέλα την κουβαλάω μαζί μου καιρό, αλλά μόνο σήμερα είχα την τιμή να τη φορέσω και να τιμήσω τη μνήμη του», πρόσθεσε ο Τζόκοβιτς ο οποίος, πράγματι θα είχε ήδη φτάσει, πιθανότατα και ξεπεράσει τα 24 Grand Slam εάν την τελευταία 3ετία δεν είχε αποκλειστεί, από Μελβούρνη και Νέα Υόρκη λόγω της άρνησής του να εμβολιαστεί κατά του Covid.

 

Τιμωρηθεί με αποκλεισμό, πάλι από τη Νέα Υόρκη, γιατί είχε πετάξει εσκεμμένα ένα μπαλάκι στο πρόσωπο ενός άμοιρου ball- boy. Και ηττηθεί, είτε στον τελικό του Us Open ’21, από τον χθεσινό του αντίπαλο Μέντβεντεβ (μάλιστα, επίσης μ’ ένα αφοπλιστικό τρία μηδέν σετ, 4-6, 4-6, 4-6), είτε τον Ιούλιο στο Ουϊμπλεντον από τον Ισπανό Αλκαράθ, τον 2ο παίκτη, μαζί με τον Ρώσο που στέρησε από τον Τζόκοβιτς τη δυνατότητα να γίνει και ο μοναδικός, άνδρας τενίστας που θα κατακτούσε το Grand Slam, δηλαδή και τα 4 τουρνουά Majors (Μελβούρνη, Παρίσι, Ουϊμπλεντον και Νέα Υόρκη), μες στην ίδια χρονιά. Υπάρχει βέβαια και το άτυπο έπαθλο του ακόμη δυσκολότερου Golden Grand Slam, που είναι σε μία σεζόν τα 4 Majors, συν το χρυσό, ολυμπιακό μετάλλιο, επίτευγμα που κατάφερε μόνο ένας άνθρωπος στην Ιστορία, ανδρών ή γυναικών: η Στέφι Γκραφ, το μακρινό 1988 πανηγυρίζοντας εκείνη τη χρονιά, μαζί με Μελβούρνη, Παρίσι, Ουϊμπλεντον και Νέα Υόρκη και το χρυσό στη Σεούλ.

Ανεξάρτητα από το εάν ή το πότε θα καταφέρει ποτέ να ισοφαρίσει τη μεγάλη Γερμανίδα τενίστρια, για την ώρα ο Τζόκοβιτς, με 10 Australian Open, 3 Ρολάν Γκαρός, 7 Ουϊμπλεντον και 4 Us Open ισοφάρισε τα 24 της 81χρονης, σήμερα Αυστραλής, Μάργκαρετ Κορτ που μεταξύ του 1960 και το 1973 είχε θριαμβεύσει 11 φορές στη Μελβούρνη, 5 στο Παρίσι, 3 στο Ουϊμπλεντον και 5 στη Νέα Υόρκη. Διαφορετικό, εννοείται τένις τότε, πιο αργό, τεχνικό και με βαρύτερες, ξύλινες ρακέτες, δεν παύει όμως να ήταν το ίδιο ένα μεγάλο ρεκόρ που δεν είχαν καταφέρει καν να πλησιάσουν «ιερά τέρατα» του αθλήματος, από τη Μπίλι Τζιν Κινγκ στη Ναβρατίλοβα, κι από τη Σερένα Ουϊλιαμς, στους Φέντερερ ή Ναδάλ.

Για την ώρα επίσης, ο 36χρονος Σέρβος που παρεμπιπτόντως επέστρεψε για 390^η εβδομάδα στο Νο 1 του παγκόσμιου ranking εκθρονίζοντας τον Αλκαράθ, θα έχει τη μεγάλη ευκαιρία, τον Ιανουάριο του ’24 και στο επόμενο Australian Open να γίνει ο μοναδικός τενίστας που θα προσπαθήσει να κατακτήσει και το 25^ο του Grand Slam. Ρεκόρ αδιανόητο, το οποίο θα είχε ήδη φτάσει εάν δεν έχανε και σε 12 ακόμη τελικούς: 4 φορές στο Παρίσι (τις 3 από τον Ναδάλ, τη μία από τον Βαβρίνκα), 2 στο Ουϊμπλεντον (μία από τον Μάρει, μία από τον Αλκαράθ), τις 6 στη Νέα Υόρκη, δύο από τον Ναδάλ, από μία από τους Μάρει, Φέντερερ, Βαβρίνκα και Μέντβεντεβ…