Με την ευχή αυτή η εκδήλωση να πραγματοποιείται κάθε χρόνο και σύντομα να διεξαχθεί και στο νέο γήπεδο, λέμε ένα χρόνια πολλά από καρδιάς στους μάγκες και συνεχίζουμε με την πεζή καθημερινότητα και το βόλεϊ που επιτέλους κατάφερε να κερδίσει.

Ναι καλά διαβάσατε οι άνδρες κατάφεραν να πετύχουν την πρώτη νίκη τους, επικρατώντας μέσα στο... καυτό Ζηρίνειο της υπερομάδας Κηφισιάς με 3-0. Όχι σε καμία περίπτωση δεν σκοπεύω να ειρωνευτώ την ομάδα του Κώστα Αρσενιάδη, για την οποία άλλωστε έχω γράψει τα καλύτερα, αλλά από την άλλη ρε παιδιά μετά τις έξι πρώτες αγωνιστικές, οι παίκτες της ομάδας την είχαν κάνει να φαίνεται Τρεντίνο έχοντας διαφορά 9 βαθμούς.

Και όμως η τόσο μεγάλη διαφορά δεν φάνηκε στο τάραφλεξ, μόνο και μόνο επειδή οι «πράσινοι» έκαναν το αυτονόητο. Έπαιξαν δηλαδή βόλεϊ, ένα άθλημα που στις έξι πρώτες αγωνιστικές είχαν ξεχάσει πως παίζεται, με συνέπεια να έρθει αυτό το ντροπιαστικό 0-6. Φυσικά και δεν πρόκειται να βγούμε στο δρόμο για να πανηγυρίσουμε την πρώτη μας νίκη και ειδικά κόντρα στην Κηφισιά. Φυσικά και δεν θα πούμε πως πλέον σωθήκαμε, αλλά από την άλλη δεν γίνεται να μην αναφερθούμε για ακόμα μία φορά στους λόγους που μας έφεραν έως εδώ.

Από την πρώτη στιγμή τόνιζα πως με δεδομένο το τραγικό επίπεδο που υπάρχει στο φετινό πρωτάθλημα, το υλικό που έχει η ομάδα φτάνει άνετα όχι για να σωθεί, αλλά και για να φτάσει στην εξάδα. Αυτό το στήριζα μιλώντας και για τα ρόστερ των υπολοίπων ομάδων, που βρίσκονται πολύ πιο ψηλά από τον Παναθηναϊκό. Αυτή η διαφορά όμως δεν φαινόταν καθόλου στον αγωνιστικό χώρο και οι ήττες ερχόταν η μία μετά την άλλη και έπρεπε να παίξει η ομάδα με την πλάτη στον τοίχο για να καταφέρει να πάρει το τρίποντο.

Ένα τρίποντο που το πήρε χωρίς τον Χριστοφορίδη, χωρίς τον Γκόρτσιανουκ και φυσικά χωρίς τους νέους ξένους. Εννοείται πως δεν έχω το παραμικρό πρόβλημα με τους παίκτες που θα αποκτηθούν, απλά τονίζω για ακόμα μία φορά πως δεν χρειάζεται ενίσχυση για να έρθει ο στόχος της παραμονής. Τι ακριβώς χρειάζεται ας το βρουν μέσα στην ομάδα. Όμως πραγματικά δεν γίνεται να χάνεις με κατεβασμένα χέρια από τον Άρη στο Μετς (οι “κίτρινοι” ηττήθηκαν μέχρι και από τον αποδεκατισμένο Απόλλωνα Καλαμαριάς) και να πας να κερδίζεις την ιδιαίτερα φορμαρισμένη Κηφισιά στο Ζηρίνειο...

Θα πείτε έπαιξε ρόλο η αλλαγή προπονητή. Συμφωνώ απόλυτα πως ο Δημήτρης Καζάζης βοήθησε απίστευτα ειδικά στο ψυχολογικό κομμάτι και του αξίζουν πολλά μπράβο. Αν όμως σταθούμε μόνο στην αλλαγή προπονητή, τότε θα είναι σαν να καταλογίζουμε όλη την ευθύνη στον Νίκο Μπουτσουρή. Φυσικά και έχει ευθύνη, που ωστόσο είναι μοιρασμένη τόσο σε εκείνον, όσο και στους παίκτες. Αν οι “πράσινοι” επιτέλους ανεβάσουν την απόδοσή τους και παίξουν όπως μπορούν θα έρθουν και άλλες νίκες και μάλιστα τόσο μεγάλες, όσο αρχικά δεν περιμέναμε. Τα πράγματα συνεχίζουν να είναι στο χέρι τους και την κατάσταση μπορούν να την αναστρέψουν αυτοί και κανείς άλλος. Όπως επίσης είναι οι μόνοι που θα φέρουν πίσω τον κόσμο στο γήπεδο. Το βόλεϊ το ξέρουν, δεν γίνεται να το ξέχασαν απλά πλέον ήρθε η ώρα να το ξαναδείξουν και τότε όλοι θα είμαστε δίπλα τους.

ΥΓ: Το θέμα με την ενίσχυση θέλει ιδιαίτερη προσοχή, καθώς αν είναι να ανεβάσουμε στα ύψη το μπάτζετ μόνο και μόνο για να σωθούμε, ας πάρουμε τουλάχιστον νεαρούς παίκτες που θα μας φανούν χρήσιμοι για πολλά χρόνια.

ΥΓ1: Την 8η αγωνιστική υπάρχει το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Δεν περίμενα το διπλό επί της Κηφισιάς για να το γράψω, ωστόσο πραγματικά πιστεύω πως μπορεί να έρθει η νίκη στο ματς αυτό. Οι διαφορές μεταξύ των ομάδων είναι εξαιρετικά μικρές και με σκληρή δουλειά και τον κόσμο στις εξέδρες όλα μπορούν να συμβούν.

ΥΓ2: Μιας και είπαμε κόσμο. Μάγκες αύριο Δευτέρα γεμίστε το Μετς και βοηθήστε τα κορίτσια να πάρουν τη νίκη επί της ΑΕΚ. Το έχουν ανάγκη και κυρίως το αξίζουν ένα γεμάτο γήπεδο.

Πηγή: leoforos.gr
 

Ερασιτέχνης Βόλεϊ Παναθηναϊκός