Ένα κύπελλο από το παρελθόν (ΒΙΝΤΕΟ)

Ο συγκεκριμένος θεσμός έδινε τη δυνατότητα σε μικρότερες ομάδες να έχουν συμμετοχή στην Ευρώπη και μετά την κατάργησή του συγχωνεύτηκε ουσιαστικά με υο Κύπελλο UEFA.

Η Ευρωπαϊκή ομοσπονδία αποφάσισε το 1959 να θεσμοθετήσει μία νέα διοργάνωση μετά τα Κύπελλα Πρωταθλητριών και Εκθέσεων. Στο Κύπελλο Κυπελλούχων, όπως ονομάστηκε, είχαν δικαίωμα συμμετοχής οι ομάδες που στις χώρες τους είχαν κατακτήσει το Κύπελλο ή οι φιναλίστ των τελικών σε περίπτωση που ο Κυπελλούχος ήταν Πρωταθλητής και αγωνιζόταν στο Πρωταθλητριών. Στην αρχή οι περισσότερες χώρες σνόμπαραν τη διοργάνωση αφού τη θεωρούσαν κατώτερη δίνοντας προτεραιότητα στα άλλα δύο ευρωπαϊκά Κύπελλα. Όμως με τον καιρό άρχισαν να αποδέχονται το θεσμό και ονόματα όπως της Μίλαν, της Μπάγερν και της Μπαρτσελόνα έδιναν το «παρών» δίνοντας αίγλη στο θεσμό.

Η ελληνικές συμμετοχές

Η χώρα μας δεν μπορούσε να μείνει αμέτοχη στη διοργάνωση. Οι συμμετοχές των ελληνικών ομάδων σταματούσαν ως τα προημιτελικά. Τελευταία συμμετοχή που είχε εκπρόσωπός μας ήταν αυτή του Πανιωνίου που έφτασε ως τους «8» της διοργάνωσης. Οι Νεοσμυρνιώτες απέκλεισαν τη Χάκα και τον Απόλλωνα Λεμεσσού όμως δεν μπόρεσαν να νικήσουν τη Λάτσιο που έπειτα κατέκτησε το τελευταίο τρόπαιο. Ο Ολυμπιακός, ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ έχουν φτάσει ως τους προημιτελικούς κάτι που δεν κατάφερε ποτέ ο Παναθηναϊκός στις επτά παρουσίες του στο θεσμό.

Η «Ένωση» αποκλείστηκε το 1997 από την Παρί Σεν Ζερμέν αφού μετά την ισοπαλία στο Παρίσι έχασε με 3-0 στη Νέα Φιλαδέλφεια. Την επόμενη χρονιά η ΑΕΚ έφτασε ξανά στους «8» αποκλείοντας την Ντίναμπουργκ και τη Στουρμ Γκρατς, αλλά δεν τα κατάφερε κόντρα στη Λοκομοτίβ.

Οι «ερυθρόλευκοι» το 1992 έζησαν μία από τις σημαντικότερες στιγμές της ευρωπαϊκής ιστορίας τους νικώντας με γκολ του Βαϊτση την Μονακό του Βενγκέρ. Όμως στη συνέχεια δεν κατάφεραν να ξεπεράσουν το εμπόδιο της Ατλέτικο Μαδρίτης.

Η πρώτη ελληνική ομάδα που έφτασε στους «8» της διοργάνωσης ήταν ο ΠΑΟΚ τη σεζόν 1972-1973 Ο «Δικέφαλος του Βορρά» απέκλεισε τη Λέγκια και τη Λιον, αλλά σταμάτησε στη μετέπειτα φιναλίστ Μίλαν.

Συμμετοχή στο Κύπελλο Κυπελλούχων είχαν επίσης η Λάρισα τη σεζόν 1984-1985 και ο Αθηναϊκός. Η ομάδα του Βύρωνα αντιμετώπισε το 1992 την κάτοχο του τίτλου Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Οι «κόκκινοι διάβολοι» χρειάστηκε να φτάσουν στην παράταση προκειμένου να νικήσουν την ελληνική ομάδα.
Οι τελικοί σε ελληνικό έδαφος

Η χώρα μας έχει φιλοξενήσει τρεις από τους τελικούς της διοργάνωσης και ήταν και οι τρεις ξεχωριστοί. Το 1971 στο «Γ. Καραϊσκάκης» Τσέλσι και Ρεάλ Μαδρίτης χρειάστηκαν επαναληπτικό αγώνα αφού ο πρώτος είχε έρθει 1-1. Το δεύτερο παιχνίδι βρήκε τους Λονδρέζους μεγάλους νικητές (2-1) κόντρα στη «βασίλισσα» που είχε ήδη στην κατοχή της 6 Κύπελλα Πρωταθλητριών. Ο αγώνας στο φαληρικό γήπεδο ήταν ο τελευταίος για το μεγάλο αστέρι της ομάδας Φρανσίσκο Χέντο που πέρασε αλλαγή στο 75΄. Ο Ισπανός έφυγε έχοντας στη κατοχή του έξι τρόπαια της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης ρεκόρ ακατάρριπτο ως σήμερα.

Δύο χρόνια μετά το 1973, λόγω του ξαφνικού θανάτου του Ελβετού προέδρου της UEFA Γκουστάβ Βίντερκερ οι διοργανωτές αναγκάζονται να μεταφέρουν τον τελικό από την Ελβετία στη Θεσσαλονίκη. Στο «Καυταντζόγλειο» η Μίλαν νίκησε 1-0 τη Λιντς σε έναν αγώνα που σημαδεύτηκε από τα σοβαρά λάθη του Έλληνα διαιτητή Μίχα.

Ο τελευταίος τελικός που πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα ήταν το 1987. Το ελληνικό κοινό είχε την ευκαιρία να θαυμάσει από κοντά ένα ανερχόμενο αστέρι της εποχής, τον Μάρκο Φαν Μπάστεν. Ο «ιπτάμενος Ολλανδός » πέτυχε το πρώτο σημαντικό γκολ της καριέρας του και χάρισε στον Άγιαξ το τρόπαιο κόντρα στη Λοκομοτίβ, στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας.

Ρεκόρ και άλλα

Ομάδα με τα περισσότερα Κύπελλα: Μπαρτσελόνα, 4 (1979, 1982, 1989, 1997).

Χώρα με τα περισσότερα Κύπελλα: Αγγλία, 8.

Κυπελλούχοι Ευρώπης χωρίς να κατακτήσουν το Κύπελλο στη χώρα τους:
Φιορεντίνα (1961), Ρέιντζερς (1971), Άντερλεχτ (1977), Δυναμό Τυφλίδας (1981), Μπαρτσελόνα (1997).

Καμία νικήτρια δεν έχει υπερασπίσει τον τίτλο της στην επόμενη διοργάνωση.
Συνεχόμενες εμφανίσεις στο θεσμό: 5, Κάρντιφ Σίτυ (1967/68 - 1971/72) και Ρέιπας Λάχτι Φιλανδίας (1973/1974 - 1977/78).

Νίκη με τη μεγαλύτερη διαφορά τερμάτων σε τελικό: Τότεναμ - Ατλέτικο Μαδρίτης 5-1, το 1963.

Νίκη με τη μεγαλύτερη διαφορά τερμάτων σ' έναν αγώνα: Σπόρτινγκ Λισαβώνας - ΑΠΟΕΛ 16-1, το 1963.

Μεγαλύτερη διαφορά τερμάτων σε διπλά παιγνίδια: Τσέλσι - Ζενές Οσαράζ Λουξεμβούργου 21-0 (8-0 και 13-0), το 1971.

Περισσότερα γκολ σε ένα αγώνα: 17 (Σπόρτινγκ Λισαβώνας - ΑΠΟΕΛ 16-1), το 1963.

Περισσότερα γκολ από ένα παίκτη: 6 από τον Βούλγαρο Κίριλ Μιλάνωφ στον αγώνα Λέφσκι - Ρέιπας 12-2, το 1977.

Ο τελευταίος τελικός