Υποθέτουμε πως κάτι τέτοιο θα συμβεί όταν θα αρχίσουν τα νοκ άουτ παιχνίδια και στο επερχόμενο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Ουδέποτε υπήρξε repeat και σε αυτό.
Πρόθεσή μας ήταν να αναλύσουμε τις θεωρητικές πιθανότητες που έχει η εθνική ομάδα της Ισπανίας ώστε να γίνει η πρώτη, αλλά το περιβάλλον δεν μας άφησε. Μα ο διπολισμός που πέθανε, μα το προκλητικό Bloomberg που δοκίμασε δείκτη δραχμής, μα το υβρίδιο της ευρω-δραχμής, μα η κουβέντα με τον συνάδελφο Δημήτρη Καραμφυλίδη για τη σελίδα που ακολουθεί, μα η τσαντίλα μας για το ότι δεν υπάρχει μέρα εδώ και έναν μήνα που δεν θα διαβάσουμε κάπου για την οικονομική συντέλεια της Ελλάδας, ε, ήρθε και μία οικονομική ανάλυση που διαβάσαμε για το Euro 2012 και έδεσε το γλυκό. Πάλι με οικονομικά θα ασχοληθούμε.
Παρατηρήσαμε, λοιπόν, πως τα δύο τελευταία Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα και τα δύο τελευταία Παγκόσμια Κύπελλα ήταν η χαρά της φτωχής χώρας. Ελλάδα και Ισπανία πανηγύρισαν το 2004 και το 2008, Ιταλία και Ισπανία το 2006 και το 2010. Και μη μας πείτε πως το 2004 δεν ήμασταν φτωχοί. Απλά δεν μας το είχαν πει ακόμα. Εσπευσαν μάλιστα, και οι Γερμανοί, να σχολιάσουν αυτό το φαινόμενο κυριαρχίας των νότιων της Ευρώπης και να μας υπενθυμίσουν, μέσω οικονομικού αναλυτή τους, πως «εκείνα τα χρόνια οι Ελληνες, Ιταλοί και Ισπανοί δεν είχαν εξαντλήσει τα κρατικά αποθέματά τους». Εντάξει, έχουν την αγωνία τους κι αυτοί προκειμένου να δουν την εθνική ομάδα τους να κατακτά το τρόπαιο και να κοκορευτούν για τη δική τους (φαινομενικά ισχυρή) οικονομία σε σχέση με τους άλλους.
Στη θεωρία των κατακτήσεων, λοιπόν, χώρες που τραβάνε ζόρια επικρατούν στα τελευταία μεγάλα ποδοσφαιρικά τουρνουά, συνεπώς ας επενδύσουμε σε αγορά «ομολόγων» ελληνικών και ιρλανδικών για την επερχόμενη τελική φάση. Τα ισπανικά τα αφήσαμε εξαιτίας της παράδοσης περί repeat. Τραβηγμένο; Ασφαλώς. Ουδείς όμως μπορεί να αγνοήσει τη δίψα απαντήσεων που μπορεί να βγάλει σύνολο ποδοσφαιριστών που γνωρίζει ότι εκπροσωπεί χώρα που τραβάει τα πάνδεινα από άλλες. Εστω και υποσυνείδητα. Μπορείτε επίσης να φανταστείτε το τι έχει να γραφτεί και ειπωθεί σε περίπτωση που η Εθνική μας αντιμετωπίσει στην πορεία του Euro 2012 τη Γερμανία. Θυμηθείτε απλά την επομένη της αναμέτρησης Ολυμπιακός - Ντόρτμουντ 3-1 στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης».
Από οικονομικής σκοπιάς, πάντως, σε περίπτωση που η εθνική ομάδα μας κατακτήσει το Euro, την... κάτσαμε. Ετσι μας προειδοποιούν δηλαδή οι (διαβόητοι και απαραίτητοι εδώ και καιρό στην καθημερινή ζωή μας) οικονομικοί αναλυτές που έχουν στα χέρια τους στοιχεία που αποδεικνύουν ότι τα χρηματιστήρια των χωρών που κατέκτησαν Παγκόσμιο Κύπελλο ή Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα απ' το 1990 και μετά έκαναν βουτιές στο κενό στις μέρες μετά την αθλητική επιτυχία. Μεγαλύτερο παράδειγμα ο δείκτης DAX του γερμανικού χρηματιστηρίου μετά το Μουντιάλ του 1990. Απώλειες 30% κατέγραψε μετά το 1-0 επί της Αργεντινής στη Ρώμη. Ανοησίες λέμε εμείς. Οι αναλυτές δεν έλαβαν υπόψη την κατάσταση του χρηματιστηρίου μας προτού τοποθετηθούν. Τόσα χρόνια πέφτει. Λίγο ακόμα δεν θα το πειράξει...
Πηγή: Goal