Η ομάδα πάει συνειδητοποιημένη, με χαμηλούς τόνους, αλλά αποφασισμένη να «πουλήσει ακριβά το τομάρι της» και να «κάνει κηδείες», σε όποιον αντίπαλο την αψηφίσει.
Ο θρίαμβος του 2004 είναι παρελθόν, η τραγωδία του 2008 επίσης. Η αλαζονεία που υπήρχε παραμονές του ταξιδιού στην Αυστρία, και είχε στοιχίσει, δεν υφίσταται. Άπαντες γνωρίζουν μέχρι που φτάνουν οι δυνατότητες μας και ποια είναι τα τρωτά, αλλά και τα δυνατά μας στοιχεία. Σε πρώτη ευκαιρία σπεύδουν να οχυρωθούν πίσω από το ότι «είναι μεγάλη επιτυχία έτσι κι αλλιώς η τρίτη διαδοχική μας παρουσία σε τελική φάση», όμως είναι αποφασισμένοι να κυνηγήσουν τον ρεαλιστικό στόχο: την πρόκριση στην επόμενη φάση, πίσω από την Ρωσία, που άπαντες αναγνωρίζουν ότι είναι μια-δυο σκάλες, πιο πάνω από τις υπόλοιπες τρεις ομάδες του ομίλου.
«Με ταπεινότητα και γνώθι σ εαυτόν» είπε ο Νίκος Λυμπερόπουλος, εκφράζοντας τα συναισθήματα όλης της ομάδας. «Ρεαλιστικός στόχος η πρόκριση» τόνισε ο Γιώργος Σαμαράς. Με αυτό το δίπτυχο, οι διεθνείς ξεκινούν σε λίγες ώρες την δύσκολη προσπάθεια τους.
Δεν ξέρω εάν θα πετύχουμε όπως το 2004, να κάνουμε τους πάντες να παραμιλούν. Ο Σάντος (με την ευκαιρία, ο Πορτογάλος έχει μεγάλη πίεση και αγωνία, και ας μην το δείχνει στις δηλώσεις του, διότι πιστεύει σε αυτή την ομάδα και θέλει να προχωρήσει) έχει σίγουρα κτίσει ένα σύνολο, που όταν χάνει, θα είναι μετά κόπων και βασάνων. Μπροστά μπορεί να μην πετάμε φωτιές, αλλά πίσω, θα πρέπει να έρθουν τα πάνω κάτω, για να εκτεθούμε. Σίγουρα λοιπόν δεν θα επαναλάβουμε τις τραγικές εμφανίσεις του 2008. Άλλωστε τώρα δεν μας ζηλεύει και κανείς (το 2004 είναι αναφορά στα βιβλία της ιστορίας των EURO), επομένως δεν θα είμαστε και στο στόχαστρο, εχθρών και φίλων με το παραμικρό.
Αυτό, που έχει ξαναβρεί, μετά από καιρό η εθνική, είναι το οικογενειακό κλίμα. Οι διεθνείς είναι και πάλι δεμένοι, και αποφασισμένοι, όχι να δώσουν απαντήσεις σε τρίτους, αλλά να το ευχαριστηθούν για εκείνους και μόνο. Και από αυτό το δέσιμο, μόνο κάτι καλό μπορεί να προκύψει.
Πηγή: pamesports.gr