Το μήνυμα (και) από αυτή η περιπέτεια είναι ότι η Ελλάδα που προσπαθεί, μας αρέσει πολύ, γιατί υψώνει ανάστημα, είναι ανάμεσα στις κορυφαίες δυνάμεις και παλεύει με νύχια και με δόντια. Σημασία έχει η διάρκεια και αυτή πλέον έχει κατακτηθεί (και) από το ελληνικό ποδόσφαιρο. Όπως επίσης έχει κατακτηθεί και η προοπτική του, γιατί στο ρόστερ της αυτή η εθνική ομάδα έχει νέα ταλαντούχα παιδιά που μπορούν να οικοδομήσουν τα νέα όνειρά μας.
Δεν έχω γράψει ποτέ και δεν εχώ πει αυτό το ανούσιο (κατά την άποψή μου) δημοσιογραφικό κλισέ που συνήθως χρησιμοποιούμε, αλλά γαμώτο τώρα (ναι, τώρα στην ήττα) ισχύει: ΜΑΣ ΚΑΝΑΤΕ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΕΙΣΤΕ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ! Γιατί οι Έλληνες αθλητές ΟΙΚΟΔΟΜΟΥΝ. Άλλοι είναι αυτοί που ΑΠΟΔΟΜΟΥΝ.
Στο καλοκαίρι του Euro, στο καλοκαίρι των Ολυμπιακών Αγώνων που έρχονται, ας είναι αυτό το μήνυμα προς τη νέα-παλιά ηγεσία του αθλητισμού: Κόουτς, με αγάπη, στήριξη και (τη δεδομένη) γνώση σας, χτίστε ξανά όσα κατάφεραν να γκρεμίσουν μέσα σε δύο χρόνια. Τώρα που ο αθλητισμός απέκτησε ξανά υφυπουργείο, τώρα που στην καρέκλα έκατσε ένας (αν μη τι άλλο) γνώστης του αθλητικού γίγνεσθαι, ίσως υπάρξει η τελευταία ελπίδα να μην πάει κατά διαόλου το πιο ζωντανό κομμάτι της κοινωνίας κι ένα από τα πιο ουσιώδη για την διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας: Ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ.
Ο αθλητισμός υπάρχει, γιατί υπάρχουν οι αθλητές κι όπως διαπιστώνετε τα καταφέρνουν περίφημα. Για πόσο όμως; Ομολογώ ότι κατά τη διάρκεια αυτού του χειμώνα πέρασε πολλές φορές από το μυαλό μου η σκέψη ότι μετά το Λονδίνο ο αθλητισμός στη χώρα μας θα πάψει να υφίσταται. Βιώνοντας όμως και αυτό το υπέροχο ταξίδι που αποτέλεσε μια ακόμα υπέρβαση άλλαξα γνώμη. Ο αθλητισμός σε τούτη τη χώρα δεν πρόκειται να πεθάνει ποτέ.
Με μια προϋπόθεση: ΟΤΙ ΘΑ ΣΤΗΡΙΧΘΕΙ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΓΝΩΣΗ!
Περισσότερα αύριο...
Υ.Γ: Δεν θέλω να διαβάσω τίποτα για Μέρκελ, χρέη και λοιπές πολιτκές αηδίες και ξεράσματα με τα οποία μας βομβάρδισαν οι βάρβαροι (εντός, αλλά κυρίως εκτός).
Πηγή: pamesports.gr