Μην παλαβώσουν κάποιοι «τσολιάδες» και από «ήρωες» χαρακτηρίσουν τους ποδοσφαιριστές της ομάδας... «εθνικούς μειοδότες»!
Η Ελλάδα έχασε 4-2 από ένα πολύ καλύτερο -εξαιρετικό- σύνολο, δομημένο για τίτλο στο Euro. Μπορεί το φινάλε και το «άνοιγμα» του σκορ να έβγαλε πίκρα, όμως το συναίσθημα των Ελλήνων στο 1-1 υπήρξε μοναδικό. Ισως εφάμιλλο των μεγάλων γκολ το 2004.
Χθες στο Γκντανσκ επιβεβαιώθηκε στον ύψιστο βαθμό η αμπαλοσύνη όσων έλεγαν και έγραφαν εντός συνόρων ότι ο Καραγκούνης «παίζει με μέσο για να συμπληρώσει τις 120 συμμετοχές». Ο αρχηγός έλειψε πολύ, πάρα πολύ. Η κλάση και η γνώση του στο κράτημα της μπάλας, στην προσφορά ηρεμίας, στα κερδισμένα φάουλ. Πολλά απουσίασαν μαζί με τον Γιώργο.
Ο Φερνάντο Σάντος πρόσφερε στον Νίνη την ευκαιρία να γίνει «αντι-Καραγκούνης». Ο Σωτήρης δεν τα κατάφερε. Η Εθνική υπέφερε στο πρώτο ημίχρονο. Το 1-0 με το θαυμάσιο γκολ του Λαμ δεν ήταν πίνακας αλήθειας. Η Γερμανία υπήρξε κλάσεις ανώτερη. Ανάπτυξη βγαλμένη από κομπιούτερ, σοβαρότητα, υπομονή, αυτοπεποίθηση. Επιβεβαιώθηκε η ανησυχία όλων μας για τις επιλογές του Λεβ και κυρίως για την παρουσία του ΤΕΡΑΣΤΙΟΥ Κλόζε.
Η Εθνική Ελλάδας με τις καλές κινήσεις του Σάντος μπήκε στο ματς με το θαυμάσιο σε δημιουργία γκολ του Σαμαρά, αλλά η... σοκαριστική αποτελεσματικότητα των Γερμανών (επιστέγασμα των στοιχείων που προανέφερα) πολύ γρήγορα έβαλε σφραγίδα αγωνιστικής δικαιοσύνης στο παιχνίδι.
Θα το ξαναπώ, θα το γράψω, θα το φωνάξω: ευχαριστώ αυτή την ομάδα -παίκτες και προπονητή- για όσα μας πρόσφερε ΚΑΙ σε τούτο το Εuro. ΕΤΣΙ αγαπάμε, γιατί σε εσάς χρωστάμε!
Πηγή: Goal