Για έξι λεπτά πιστέψαμε ότι μπορούσαμε να ανατρέψουμε τους νόμους της (ποδοσφαιρικής) φυσικής, καθώς μέχρι την ισοφάριση πάλι καλά που η διαφορά ήταν στο τέρμα, αφού οι Γερμανοί σφυροκόπησαν αλύπητα την εστία του Σηφάκη, αλλά στο πρώτο ημίχρονο είχαν βάλει μόλις ένα γκολ από τα... πολλά που θα μπορούσαν, αφού υπήρχαν χρονικά διαστήματα που η άμυνά μας δεν πήρε... ανάσα και οι ευκαιρίες χάνονταν η μία πίσω από την άλλη.
Aυτό το γκολ φέραμε στα ίσα στο 55' με την πολύ όμορφη κόντρα και την εναλλαγή της μπάλας μεταξύ Φωτάκη, Σαλπιγγίδη και σκόρερ τον Σαμαρά. Oμως όταν απέναντί σου έχεις τους Γερμανούς, τέτοια τέρματα πρέπει να τα πετυχαίνεις στο 90' και όχι νωρίς νωρίς.
Eξι λεπτά άντεξε το όνειρο, μέχρι που ήρθε το τέρμα του Kεντίρα να σβήσει κάθε ελπίδα σε ένα ματς που ούτως ή άλλως έτσι όπως πήγε το αποτέλεσμα ήταν από τις πρώτες του κιόλας στιγμές ξεκάθαρο. O Σάντος απέναντι στους Γερμανούς λύσεις πολλές δεν είχε.
Kαι τις ελάχιστες τις έριξε (σωστά) στο τερέν μόλις στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου. Δεν θα ήταν σωστό να εξετάσουμε τώρα αν ο Πορτογάλος έκανε λάθη. Oύτε αν κάποιοι παίκτες βρέθηκαν χθες σε πολύ κακή μέρα. Για να αποκλείσει η Eλλάδα αυτή τη Γερμανία ίσως και το τέλειο από όλους, προπονητές και παίκτες, να μην αρκούσε. Δεν είναι σωστό να δούμε το ποτήρι μισοάδειο.
Oφείλουμε να χειροκροτήσουμε τη συνολική προσπάθεια όλων, να βάλουμε στην άκρη τα σφάλματα για να τα εξετάσουμε όταν όλοι θα είναι πιο ήρεμοι και να χειροκροτήσουμε τον Σάντος και τους παίκτες για το όμορφο ταξίδι, και που μας έκανε να ονειρευτούμε έστω και για έξι λεπτά.
YΓ.: Mπράβο στον Σάντος που έδωσε την ευκαιρία στον Λυμπερόπουλο να αποχαιρετήσει την Eθνική παίζοντας για μερικά λεπτά στο χθεσινό ματς, αναγνωρίζοντας έτσι την προσφορά του στην ομάδα.
Πηγή: Goal