Μόνο που ήταν τελευταία αγωνιστική και με το 0-0 είχαν περάσει και οι δύο ομάδες στα ημιτελικά. Τώρα παίξαμε την 1η αγωνιστική του ομίλου και χάσαμε 2-1 (2-0 από ημίχρονο, απλώς μείωσε ο Διαμαντάκος στο 66'). Είναι, άλλωστε, η μοναδική ομάδα απ' όσες αντιμετωπίσαμε αυτούς τους 10 μήνες και στα τρία στάδια της διοργάνωσης η οποία αγωνίστηκε καλύτερα από μας στο μεταξύ μας ματς.

Θέλετε κι άλλες (σατανικές) συμπτώσεις; Οι Ισπανοί -με τις πέντε κατακτήσεις Ευρωπαϊκού Νέων την τελευταία δεκαετία (!)- φτάσανε στον τελικό ακριβώς όπως και το 2007, όταν πάλι μας βρήκαν απέναντί τους! Και τότε και τώρα απέκλεισαν στα πέναλτι τη Γαλλία! Και τότε και τώρα με δύο αποκρούσεις πέναλτι του τερματοφύλακά τους (τότε του αναπληρωματικού Ασένχιο, τώρα του Αροθαμπαλάγκα).

Καιρός είναι, όμως, να σταματήσουν οι συμπτώσεις εδώ. Οι μικροί του Τσάνα μπορούν καλύτερα από τους προκατόχους τους (το υποστήριξα και τις προάλλες). Θα το αποδείξουν την Κυριακή στον τελικό κι ας βρίθει από ποιότητα και λύσεις η Ισπανία. Αφού άντεξαν -κι έπαιξαν άκρως ανταγωνιστικό ποδόσφαιρο- παρότι 75 λεπτά με παίκτη λιγότερο από τους Αγγλους, η δόξα μεθαύριο τους περιμένει. Είναι έτοιμοι για την κούπα.

Δεν υπήρχε, άλλωστε, αμφιβολία για την καλύτερη ομάδα όσο αγωνιζόμασταν πλήρεις στον ημιτελικό (κι ας έλειπε ο Μαυρίας, σημαντικότατος κρίκος στα χαφ). Ο Δανός διαιτητής με το πέναλτι και την αποβολή του Καπίνο επιχείρησε να αλλάξει τις ισορροπίες, αλλά φευ. Και με αριθμητικό μειονέκτημα πάλι μπορέσαμε να αντεπεξέλθουμε! Και το σπουδαιότερο; Παίζοντας ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, όχι με οπισθοχώρηση και ηρωικές άμυνες! Η ευρω-κορυφή θα γίνει δική τους.

Πηγή: Goal

Εθνική Νέων Ποδόσφαιρο SPORTS