Μόνο που τα ερωτήματα που μπήκαν από την αρχή τα ήξεραν οι Ελληνες διεθνείς. Μάρκαραν σωστά, πρέσαραν σωστά και προηγήθηκαν με τον εξαιρετικό Μπουγαΐδη, κάνοντας τα Αγγλάκια να ψάχνουν για λίγη ώρα τον δρόμο τους! Τον βρήκαν όταν ο διαιτητής, εντελώς λανθασμένα, έδωσε ένα αυστηρό πέναλτι που συνδυάστηκε με αποβολή του Καπίνο και ξαφνικά μείναμε με δέκα και με την πλάτη στον τοίχο.

Εκεί ο Διούδης που μπήκε κρύος αποφάσισε να γίνει το πρόσωπο της μέρας, αποκρούοντας το πέναλτι και κρατώντας στο 45'+3' το 1-0, δίνοντας φτερά στους υπόλοιπους. Η κούραση του δεύτερου μέρους φυσιολογικά οδήγησε σε οπισθοχώρηση και όταν ήρθε το 1-1, όλοι σκεφτήκαμε το μοιραίο. Έμοιαζε σχεδόν αδύνατο να κρατήσει η ομάδα με δέκα παίκτες σε συνεχή πίεση, αλλά το ποδόσφαιρο συνεχίζει να ξαφνιάζει, ενίοτε ευχάριστα! Οι δικοί μας, όσο περνούσε η ώρα και οι Αγγλοι δεν έβρισκαν τρόπο να νικήσουν τον Διούδη, άρχισαν να πιστεύουν στη νίκη, που ήρθε με ένα έξυπνο γκολ του Λυκογιάννη.

Ο συγκλονιστικός Σταφυλίδης καθοδηγούσε την  άμυνα, ο Κατίδης έτρεχε παντού και έδινε ανάσες με την μπάλα στα πόδια και γενικά η ομάδα έκανε ό,τι περνούσε από τα πόδια της για να μη φανεί το σημαντικό κενό του Μαυρία. Ο κολλητός του, ο Στέφανος Καπίνο, του είχε υποσχεθεί πως η ομάδα θα πάει τελικό ώστε ο ίδιος να παίξει, αλλά η μοίρα παίζει πολλές φορές τα δικά της παιχνίδια και τώρα θα λείπει αυτός!

Όμως τα παιδιά του Κώστα Τσάνα, που έκαναν ένα πολύ μυαλωμένο εκτός από ψυχωμένο ματς, δικαιούνται τα εύσημα, γιατί απέναντί τους είχαν μία ομάδα με πολύ ταλέντο. Ο Μπάρκλεϊ της Εβερτον, για παράδειγμα, σίγουρα μελλοντικά θα μας απασχολήσει σε υψηλό επίπεδο. Φυσικά δεν υπάρχουν μόνο τα θετικά από μία τέτοια εμφάνιση. Μία...  μουτζούρα στο πολύ καλό γραπτό (και δεν θα διορθωθεί ποτέ, αν κάποιος δεν τραβήξει κάποια αυτάκια) είναι οι θεατρινισμοί σε κάποια μαρκαρίσματα.

Ο σχολιαστής του βρετανικού Eurosport, με την εικόνα να πηγαίνει σε σχεδόν 90 χώρες, καυτηρίασε αρκετές φορές αυτή την τακτική των δικών μας παικτών, που μόνο καλό δεν έκανε στη φήμη τους. Και είναι κρίμα, γιατί αυτά τα παιδιά έχουν όλα τα προσόντα να κάνουν μεγάλη καριέρα και να στελεχώσουν τα επόμενα χρόνια την Εθνική Ανδρών. Και αυτός θα πρέπει να είναι ο κύριος στόχος τους, το να κάνουν καριέρα και όχι απλά να πάρουν ένα μετάλλιο και να θεωρούνται αιώνια ταλέντα!

Πηγή: Sportday

Εθνική Νέων Ποδόσφαιρο SPORTS