Mία ήττα σε τελικό Euro U-19 με το... τιμητικό 1-0 κόντρα στην εν λόγω τεράστια αντίπαλο ασφαλώς και δεν μπορεί να θεωρηθεί αποτυχία για τα «τρομερά μωρά» του Κώστα Τσάνα. Πόσω μάλλον να διαγράψουν μια συγκλονιστική πορεία που τους οδήγησε μέχρι τη χθεσινή αναμέτρηση. Μόνο που την πρώτη θέση στην καρδιά μας είχαν πάρει και πριν από το εναρκτήριο σφύριγμα, δεν περιμέναμε δηλαδή το αποτέλεσμά της. Οι Νέοι έτσι κι αλλιώς είναι... ωραίοι, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, ειδικά αυτή η ελληνική ποδοσφαιρική γενιά όμως μας «έφτιαχνε» ακόμη περισσότερο γιατί μας έδειξε πως ΚΑΙ γούσταρε ΚΑΙ μπορούσε να παίζει και ωραία μπάλα, ποδόσφαιρο επιθετικό και όχι παθητικό.

Σε αυτό το κομμάτι, λοιπόν, η Εθνική μας Νέων με... χάλασε λίγο, με... ξενέρωσε με τη διαφορετική νοοτροπία και αγωνιστική συμπεριφορά που έβγαλε στον χθεσινό τελικό, όπου δεν ήταν ο... εαυτός της.

Νομίζω πως ο Τσάνας και οι παίκτες του, επιλέγοντας να ακολουθήσουν ένα πλάνο και μια στρατηγική φουλ συντηρητική, μιμούμενοι τους Ανδρες του Ρεχάγκελ και του Σάντος, δηλαδή να επιχειρήσουν να κλέψουν τη νίκη-κούπα από το μεγάλο φαβορί, αδίκησαν πρώτα απ' όλα την ίδια την ομάδα τους. Κι αυτό γιατί πήγαν κόντρα στο δικό τους στυλ, που τους έκανε ξεχωριστούς, γιατί φαινόταν πως τους άρεσε να παίζουν μπάλα και όχι να περιμένουν τον αντίπαλο.

Μπορεί και να φοβήθηκαν το μεγαθήριο, ίσως η Ισπανία να μην τους άφησε μεγάλα περιθώρια, ενδεχομένως να τους βγήκε και η κούραση. Να τα δεχτώ όλα αυτά, αλλά ήταν εμφανές πως η Εθνική Νέων δεν θέλησε να ρισκάρει, δηλαδή να παίξει μπάλα. Τη γλίτωσε μία, δύο, τρεις, τέσσερις -πότε με τον Διούδη, πότε με τον Μπουγαΐδη και πότε με τον Σταφυλίδη, οι διακριθέντες μας- αλλά αναπόφευκτα κάποια στιγμή θα δεχόταν το γκολ. Το οποίο πόνεσε περισσότερο στο χρονικό σημείο που μπήκε (80'). Μοιραίο γκολ, που απέδωσε πάντως δικαιοσύνη στον τελικό.

Πηγή: Goal

Εθνική Νέων Ποδόσφαιρο SPORTS