Οι «ανθρακωρύχοι» παρουσιάζουν ένα ξεκάθαρο τακτικό πλάνο που βασίζεται σε ένα σωστά δομημένο, ορθολογικό 4-4-2, όμως χαρακτηρίζονται από προβλεψιμότητα και έλλειψη τεχνιτών – αν και σε επίπεδο συγκρίσεων με τον Ατρόμητο οι ενδεκαδάτοι παίκτες της Νιουκάστλ υπερτερούν κατά κράτος.

4-4-2 με δύο φορ περιοχής

Η Νιουκάστλ βασίζεται κυρίως σε μία ορθολογική εφαρμογή ενός «βρετανικού» 4-4-2: ο Πάρντιου δεν θα μπορούσε να αποκλίνει πολύ αυτής της προσέγγισης εξαιτίας της παρουσίας δύο εξαιρετικών Σενεγαλέζων φορ περιοχής – Ντεμπά Μπα (1,89) και Παπίς Σισέ (1,83).

Αμφότεροι οι επιθετικοί απομακρύνονται σπανίως από το «κουτί» αφού δεν διαθέτουν την απαιτούμενη ταχύτητα για να κινηθούν σε ελεύθερους χώρους χωρίς την μπάλα, όμως διαθέτουν δύναμη, εξαιρετικές ικανότητες στο σκοράρισμα (τόσο με τα πόδια όσο και με το κεφάλι) και στις τοποθετήσεις εντός της περιοχής. Είναι ολοφάνερο ότι ο τακτικός σχεδιασμός έχει ως κυρίαρχο στόχο την όσο δυνατόν συχνότερη τροφοδότηση των δύο επιθετικών εντός της αντίπαλης περιοχής.

Η ανάπτυξη γίνεται κυρίως από τα πλάγια με προσωπικές ενέργεις των ακραίων χαφ με τους πλάγιους αμυντικούς να μην συμμετέχουν τόσο ενεργά στην επιθετική διαδικασία. Είναι σαφές ότι ο κύριος ρόλος των μπακ είναι σωστή τροφοδότηση των πλάγιων χαφ και η αμυντική συνέπεια. Ο Γκουτιέρεζ επωμίζεται τον ρόλο να… αγκαλιάσει την γραμμή και να επιχειρήσει ουκ ολίγες σέντρες, την ώρα που Ομπερτάν ή Μπεν Αρφά αγωνίζονται κυρίως με κινήσεις που παραπέμπουν σε πλάγιους επιθετικούς συγκλίνοντας προς την αντίπαλη εστία.

Σχόλιο: Το δίδυμο Σαντόν-Γκουτιέρεζ στα αριστερά είναι αρκετά πιο επιθετικό από το αντίστοιχο στα δεξιά με τους Σίμπσον – Ομπερτάν (ή Μπεν Αρφά)

Οι δύο κεντρικοί χαφ (Τιοτέ, Καμπάιγ) αγωνίζονται ως καθαρόαιμοι κόφτες καλύπτοντας πολλά χιλιόμετρα στον χώρο του κέντρου. Η συμμετοχή τους στην φάση της επίθεσης δεν είναι μεγάλη και αμφότεροι αναλώνονται περισσότερο σε παράλληλες κινήσεις στην μεσαία γραμμή – με εξαιρέσεις τα ενίοτε μακρινά σουτ του Καμπάιγ.

Μειωμένο pressing και δύο «6αρια»

Η ανασταλτική λειτουργία της Νιουκάστλ βασίζεται:

  • στην συνοχή των μεσοαμυντικών γραμμών
  • το μειωμένο pressing που ευνοεί την παραπάνω εφαρμογή
  • την «σκληράδα» των δύο αμυντικών μέσων και
  • τις σωστές τοποθετήσεις της αμυντικής τετράδας που αποφεύγει τα μεγάλα ρίσκα

Οι «καρακάξες» είναι μία ομάδα που δεν αρέσκεται στα μεγάλα τακτικά/αγωνιστικά ρίσκα – κάτι που είναι λογικό αν κρίνει κανείς την ποιότητα των αντιπάλων της στην προσπάθεια προς την κατάληψη των κορυφαίων θέσεων στην Premier League. Αυτό δεν σημαίνει ότι η Νιουκάστλ επιδίδεται σε αμυντικό ποδόσφαιρο (κάθε άλλο), αφού η παρουσία δύο καθαρόαιμων επιθετικών και δύο επιθετικογενών πλάγιων χαφ οδηγεί σε επιθετικές προσεγγίσες.

Η αξία των «ενδεκαδάτων» της Νιουκάστλ στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο με βάση το έγκυρο transfermarkt.de

Συμπέρασμα

Η γενικότερη τακτική προσέγγιση της Νιουκάστλ θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ορθολογική και ισορροπημένη με την διατήρηση της συνοχής των μεσοαμυντικών γραμμών και την τροφοδότηση των δύο επιθετικών εντός της αντίπαλης περιοχής να αποτελούν τους κυριότερους στόχους. Σαφώς η ποιοτική ανωτερότητα των παικτών της αγγλικής ομάδας θα παίξει σημαντικό ρόλο στις αναμετρήσεις με τον Ατρόμητο και λογικά η ομάδα θα επιδοθεί σε επιθετικό ποδόσφαιρο απέναντι σε έναν αντίπαλο που θα παίξει αμυντικά.

Η αμυντική συνέπεια των χαφ του Ατρομήτου, η δυνατότητα των πλάγιων χαφ να ντουμπλάρουν τα αντίπαλα εξτρεμ και η εκμετάλλευση της αριθμητικής υπεροπλίας στον άξονα που προσφέρει το 4-3-3 έναντι του 4-4-2 θα παίξουν σημαντικό ρόλο σε ένα ζευγάρι που έχει ξεκάθαρο φαβορί…

ΠΗΓΗ: Overlap.gr

Ανάλυση Ατρόμητος Ποδόσφαιρο SPORTS