Λίγο θέαμα πολύ τακτική

Ο Μουρίνιο επέλεξε να αφήσει την κατοχή της μπάλας στην αντίπαλο και θωράκισε την άμυνα με τέτοιον τρόπο ώστε να μηδενίσει τους κινδύνους προς την εστία. Πέτυχε και τα δύο. Στο πρώτο ημίχρονο η κατοχή ήταν 72% – 28% υπέρ της Μπαρτσελόνα, αλλά με καμία ουσιαστική απειλή στο τέρμα του Κασίγιας. Σίγουρα δεν υπάρχουν πολλές ομάδες που μπορούν να ανταπεξέλθουν σε τόσο απαιτητική αμυντική λειτουργία, έχοντας αντίπαλο την Μπαρτσελόνα. Χρειάζεται σχέδιο και τρόπος για να το πετύχει κάποιος.

Ο νέος πρώτος προπονητής της Μπαρτσελόνα, Βιλανόβα, δεν έχει και πολλούς λόγους να αλλάξει τον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας του. Οι πολλές πάσες, οι γρήγορες κινήσεις παικτών στο χώρο, η έλλειψη καθαρού σέντερ φορ, οι συνεχόμενη πίεση στην μπάλα είναι πλέον σήμα κατατεθέν αυτής της ομάδας. Αυτό που έχει σημασία να επισημάνουμε είναι η μείωση του πλάτους στο παιχνίδι και η μεγαλύτερη απόσταση του Μέσι από την περιοχή.

Οι δύο αυτές πινελιές του προπονητή έχουν σκοπό την μεγαλύτερη εκμετάλλευση του χώρου μεταξύ τερματοφύλακα και κεντρικών αμυντικών υπέρ των κρυφών κυνηγών που μπαίνουν στην περιοχή από τον άξονα. Προσπαθεί να μεγαλώσει τις αποστάσεις πίσω από την άμυνα , ώστε να υπάρχουν κενοί χώροι που θα βγάζουν τους παίκτες του μπροστά στον αντίπαλο τερματοφύλακα. Η ποιότητα των παικτών είναι τέτοια που οι πάσες ανάμεσα σε πολλούς αντιπάλους είναι εφικτές άρα και το τακτικό πλάνο μπορεί να εξυπηρετηθεί χωρίς προβλήματα.

 

Το σύστημα ήταν το 4-6-0.

 

 

Άμυνα στο κέντρο του γηπέδου και συνεχή πίεση στην μπάλα.

 

 

Ένα αμυντικό χαφ, που προωθεί το παιχνίδι, αλλά σπάνια προωθείται ο ίδιος.

 

 

Δύο οργανωτές παιχνιδιού. Ο Τσάβι με τον Ινιέστα κινούνται συνεχώς στην μεσαία γραμμή και ανάλογα με την τοποθέτηση του Μέσι είτε κινούνται στα πλάγια, είτε κάνουν κίνηση κρυφού επιθετικού και τοποθετούνται σε διαγώνια προς αυτόν θέση. Έτσι κάθε σωστός συνδυασμός μεταξύ τους έχει τελική πάσα το τετ-α-τετ.

 

 

Οι επιλογές του Μέσι στην επίθεση όταν τραβιέται έξω από την περιοχή. Ο Μπούσκετς καλύπτει τον χώρο πίσω από τον Μέσι στις επιθέσεις της Μπαρτσελόνα

Οι τρεις επιθετικοί δεν κινούνται διαγώνια αλλά με επίκεντρο τον Μέσι παίζουν μέσα δεξιά και μέσα αριστερά σε κοντινές αποστάσεις. Αυτό το κάνουν για να δώσουν την δυνατότητα του γρήγορου «ένα-δύο» κοντά στην περιοχή, να έχουν ανοιχτό τον διάδρομο στον πλάγιο αμυντικό όταν ανεβαίνουν στην επίθεση, να πιέσουν άμεσα αν χαθεί η μπάλα, να τραβήξουν αμυντικούς για να υπάρξει ξεμαρκάριστος συμπαίκτης τους.

 

 

Ο Ινιέστα δημιουργούσε υπερφόρτωση της αριστερής πλευράς γιατί ο Βιλανόβα «διάβασε» άμεση τον χώρο που είχε αφήσει από εκεί η σύγκλιση του Καγιεχόν στον άξονα και οι τριάδα Αντριάνο-Πέντρο-Ινιέστα πίεσε την άμυνα της Ρεάλ.

 

 

Οι πλάγιοι μπακ συμμετείχαν στην επιθετική ανάπτυξη της ομάδας με πλαγιοκοπήσεις.

 

 

Στο δεύτερο ημίχρονο η Μπαρτσελόνα διαφοροποίησε τις επιθέσεις της. Πίεσε περισσότερο από τα πλάγια και άνοιξε το πλάτος παιχνιδιού για να γίνουν περισσότερες προσπάθειες «ένας με έναν». Στο πρώτο ημίχρονο βρέθηκαν εγκλωβισμένοι Μέσι και Ινιέστα με αποτέλεσμα να μην μπορέσουν να απειλήσουν.

 

Η Μπαρτσελόνα απέκτησε το προβάδισμα για τον πρώτο τίτλο της χρονιάς στην Ισπανία αλλά η εμφάνισή της έχει περιθώρια βελτίωσης. Το επιθυμητό είναι σίγουρα νωρίς να το δούμε. Πήραμε μία πρώτη γεύση από την φετινή Μπαρτσελόνα και αναμένουμε με ενδιαφέρον την συνέχεια.

Η Ρεάλ έδειξε τις προθέσεις της

Οι διαφορετικές αμυντικές εικόνες που είδαμε από την Ρεάλ στα δύο ημίχρονα είναι κάτι που δεν μένει ασχολίαστο. Επιθετικά ήταν κακή σε όλο τον αγώνα και τα δύο τέρματα είναι περισσότερα απ’ αυτά που άξιζε στο παιχνίδι.

• Η διάταξη στο ξεκίνημα του αγώνα ήταν 4-3-3.
• Ο Καγεχιόν, επιλέχθηκε αντί του Ντι Μαρία, όχι για να παίξει πλάγια που είναι η θέση του, αλλά για να συγκλίνει στον άξονα και να δημιουργήσει τριπλέτα αμυντικών χαφ έξω από την περιοχή. Ακολούθησε τον Ινιέστα στον χώρο που επιτηρούσε και έδινε βοήθειες στις αλληλοκαλύψεις. Ήταν το τρικ του Μουρίνιο για να κλείσει χώρους στην άμυνα και να απελευθερώσει τον Οζίλ για να κάνει παιχνίδι.
• Στο δεύτερο ημίχρονο, μετά την ισοφάριση που δέχτηκε η ομάδα του, άλλαξε το σύστημα σε 4-2-3-1 και μεγάλωσε τις αποστάσεις μεταξύ των γραμμών. Αποδείχθηκε μοιραίο γιατί δεν μπόρεσαν να επιτεθούν και να απειλήσουν οι παίκτες του και ταυτόχρονα έγινε ευάλωτη η άμυνα με αποτέλεσμα να δεχτεί άλλα δύο τέρματα.
• Όλοι οι παίκτες ήταν σε πολύ κοντινές αποστάσεις για να αποτρέψουν το passing game, δεν άφηναν κενούς χώρους στον άξονα σε αντίθεση με τα πλάγια.
• Κινητήριος μοχλός άμυνας και επίθεσης ήταν ο Αλόνσο. Οι δικές του τοποθετήσεις ήταν η αφετηρία της αμυντικής λειτουργίας, με δικές του πάσες ξεκινούσαν οι επιθετικές προσπάθειες των συμπαικτών του.
• Ο Μουρίνιο προσπάθησε να δημιουργήσει προσωπικά μαρκαρίσματα στον άξονα με τον Καγιεχόν να ακολουθεί τον Ινιέστα, τον Αλόνσο να παρακολουθεί τον Μέσι και τον Κεντίρα να επιτηρεί τον Τσάβι. Στο πρώτο ημίχρονο πέτυχε να τους περιορίσει σε μεγάλο βαθμό. Στο δεύτερο χάθηκε η αμυντική συνοχή με αποτέλεσμα την κυριαρχία της Μπαρτσελόνα.
• Στην επίθεση η τρεις που απάρτιζαν την γραμμή κρούσης ήταν ουσιαστικά εκτός παιχνιδιού. Ο Οζίλ τήρησε τις αμυντικές οδηγίες για πίεση στην μπάλα και κάλυψη του άξονα αλλά επιθετικά δεν μπόρεσε να συνεργαστεί με τον Μπενζεμά και τον Ρονάλντο. Είχε απαιτητικό ρόλο στο παιχνίδι της ομάδας του αλλά η έλλειψη σωστών επιλογών στοίχισε στην επιθετική συμπεριφορά της Ρεάλ.

Ο Μουρίνιο έδειξε ότι πρώτα θα ασχοληθεί με την κατάκτηση τίτλων και μετά θα ενδιαφερθεί για το θέαμα. Η λογική του είναι παγιωμένη ως προπονητής και δεν περιμένουμε να αλλάξει τώρα. Κάθε φορά που αντιμετωπίζει την Μπαρτσελόνα είναι και ένα μάθημα τακτικής. Θα περιμένουμε το επόμενο.