Το μικρότερο σε αξία τρόπαιο που μπορούν να κατακτήσουν μέσα στην χρονιά, είναι μία δοκιμή ενόψει της περιόδου που ξεκίνησε, με πολλές απαιτήσεις και συνεχείς αγώνες, με σκοπό την κυριαρχία εντός και εκτός συνόρων.

Αμφότερες εισπράττουν τα οφέλη αυτής της αναμέτρησης με επιβεβαίωση του πλάνου της χρονιάς, την ανάλυση των αδυναμιών, την βελτίωση κομματιών του παιχνιδιού τους, την προσαρμογή νέων παικτών στις συνθήκες ενός El Classico, την σωστή εκτέλεση νέων κινήσεων των παικτών τους κ.λπ. Ένας αγώνας Ρεάλ – Μπαρτσελόνα είναι μάθημα για τους άμεσα συμμετέχοντες αλλά και τους παρατηρητές του. Οι τακτικές των προπονητών και οι κινήσεις τους μπαίνουν στα εγχειρίδια ποδοσφαίρου αφού αποτελούν μέρος του ποιοτικότερου και ανταγωνιστικότερο αγώνα σε όλη την Ευρώπη. Με λίγα λόγια δημιουργεί εξέλιξη στο ποδόσφαιρο.

Η Ρεάλ ήθελε μέσα στην έδρα της να δείξει ότι δεν στερείται πάθους και αυτό αποτέλεσε τον αρχικό βασικό παράγοντα για την επικράτησή της. Αιφνιδίασε την Μπαρτσελόνα με κλείσιμο όλων των χώρων εφαρμογής του passing game, πίεσε πάνω στην μπάλα, έκλεισε τις αποστάσεις των γραμμών σε πολύ μικρό βάθος και είχε ένα σέντερ φορ που έκανε αυτό που του ζητήθηκε: κυνήγησε την πρώτη μπάλα ασκώντας μεγάλη πίεση στους κεντρικούς αμυντικούς. Αποτέλεσμα ήταν η αδυναμία της Μπαρτσελόνα να μεταφέρει την μπάλα σωστά στην επίθεση και να μένει εκτεθειμένη η άμυνα σε γρήγορες επιθέσεις.

Η Μπαρτσελόνα αιφνιδιάστηκε στο πρώτο 25ο λεπτό του παιχνιδιού, που δυστυχώς γι’ αυτήν αποδείχθηκε και το κρισιμότερο της αναμέτρησης, δεν υπήρξε η απαραίτητη συγκέντρωση που επιβάλλει ένας τέτοιος αγώνας, προσπάθησε ανεπιτυχώς να εφαρμόσει το γνωστό της παιχνίδι και έδειξε σαν ομάδα ότι έχει τρωτά σημεία που μπορεί ένας αντίπαλος, στο δικό της επίπεδο, να τα εκμεταλλευτεί προς όφελος του.

Οι διαφορές της Ρεάλ στην ρεβάνς

Η κίνηση του Ιγκουαΐν προς τα πίσω «τραβούσε» τον Μασεράνο στο κέντρο και δημιουργούσε κενούς χώρους για τον Ρονάλντο

Ο Μουρίνιο επέλεξε να ξεκινήσει η ομάδα του πολύ δυνατά το παιχνίδι και οι εντολές του βρήκαν άμεση εφαρμογή. Οι παίκτες του ήταν προετοιμασμένοι για να πρεσάρουν τους αντιπάλους τους σε όλο το μήκος και το πλάτος του γηπέδου με σκοπό να επιβάλλουν τον ρυθμό του παιχνιδιού αυτοί, να κόψουν τις συνεχείς εναλλαγές μπάλας των αντιπάλων και να πετύχουν ένα γρήγορο τέρμα που θα τους ανέβαζε την ψυχολογία μέσα στο παιχνίδι.

  • Σχηματισμός 4-2-3-1.
  • Τοποθέτηση των παικτών σε όλο το πλάτος του γηπέδου.
  • Η χρησιμοποίηση του Οζίλ στην φυσική του θέση έδωσε την δυνατότητα με κάθετο παιχνίδι και ορθολογική ανάπτυξη.
  • Ο Ιγκουαΐν ήταν η αιτία της σωστής λειτουργία του πλάνου. Πίεσε πολύ ψηλά όταν η μπάλα παιζόταν κοντά στην περιοχή της Μπαρτσελόνα, αλλά ήταν και ο παίκτης που με την οπισθοχώρηση στο κέντρο και την αμυντική του προσήλωση αποτελούσε τον επιπλέον παίκτη στον άξονα για να καλύπτονται επαρκώς οι χώροι που ήταν εν δυνάμει οι πηγές απειλητικών καταστάσεων για την εστία του Κασίγιας.
  • Υπερφόρτωση του άξονα για να εμποδιστεί η κυκλοφορία της μπάλας.
  • Η αμυντική λειτουργία εφαρμοζόταν με την προϋπόθεση ότι έμεναν κενοί οι χώροι στα πλάγια , κάτι που αποτελούσε το ρίσκο του προπονητή.
  • Η καλή απόδοση των δύο κεντρικών χαφ έδωσε στο πλάνο της Ρεάλ την δυνατότητα να εφαρμοστεί άψογα η αλληλοκάλυψη στους πλάγιους αμυντικούς και η γρήγορη μεταφορά της μπάλας από την άμυνα στην επίθεση. Αυτό αποτέλεσε την «αχίλλειο πτέρνα» της Μπαρτσελόνα γιατί δεν είχε λύσεις στις πάσες πίσω από την πλάτη της άμυνας.
  • Ο ρυθμός του παιχνιδιού ήταν γρήγορος, ειδικά στο Α’ ημίχρονο, κάτι που επεδίωξε η Ρεάλ από τα πρώτα λεπτά του παιχνιδιού. Μετά το 30ο λεπτό σταδιακά έπεφτε καθώς η αντίδραση της Μπαρτσελόνα προήλθε περισσότερο από ατομικές ενέργειες.
  • Οι πλάγιοι αμυντικοί εφάρμοζαν το overlap με πιο επιθετικό τον Μαρσέλο. Δινόταν έτσι η ευκαιρία να κινηθεί διαγώνια προς την περιοχή και να γίνεται δεύτερο σέντερ φορ.
  • Το μαρκάρισμα του Μέσι ήταν συλλογική υπόθεση, πως μπορεί να γίνει διαφορετικά, με τέσσερις παίκτες να πέφτουν επάνω του μόλις γινόταν κάτοχος της μπάλας. Λειτούργησαν με την ίδια φιλοσοφία του πρώτου αγώνα.

Ο ρυθμός που επέβαλλε η Ρεάλ και το πάθος των παικτών της ήταν δύο κυρίαρχα στοιχεία του παιχνιδιού. Έγειραν την πλάστιγγα υπέρ της κερδίζοντας τις περισσότερες προσωπικές μονομαχίες, είχε την κατοχή της μπάλας μέχρι το σημείο που πέτυχε και το δεύτερο τέρμα, δεν απειλήθηκε όταν πίεσε πολύ ψηλά αφήνοντας χώρους πίσω και ουσιαστικά οριοθέτησε το παιχνίδι στα μέτρα της από την αρχή. Σημαντικό είναι επίσης ότι όποτε χρειάστηκε, ο τερματοφύλακας της ήταν αποτελεσματικός στις επεμβάσεις του μεταφέροντας την σιγουριά του στους συμπαίκτες του.

Ο αιφνιδιασμός της Μπαρτσελόνα

Η Ρεάλ πίεζε στον άξονα με πολλούς παίκτες αφήνοντας τον χώρο πλάγια χωρίς μαρκάρισμα

Η εμφάνιση της Μπαρτσελόνα ήταν απ’ αυτές που θα ξεχάσουμε γρήγορα. Η αργή αντίδρασή της μέσα στο παιχνίδι, οι κακές τοποθετήσεις των παικτών της στην άμυνα, η έλλειψη καθαρού μυαλού να ανταπεξέλθουν στην πίεση των αντιπάλων τους, η κακή εκμετάλλευση χώρων όταν επιτίθονταν, προσδιορίζουν την εμφάνιση της ομάδας. Ο προπονητής Βιλανόβα έπεσε στα βαθειά δείχνοντας ότι χρειάζεται να ξαναδεί τις μεθόδους του αλλά και την προετοιμασία πριν τον αγώνα. Το χαμένο τρόπαιο δεν είναι θέμα συζήτησης. Η συνοχή των γραμμών και το διάβασμα του παιχνιδιού που μας είχε συνηθίσει αυτή η ομάδα είναι κάτι που θα απασχολήσει στις επόμενες προπονήσεις.

  • Σχηματισμός 4-6-0. Η κόκκινη κάρτα στον Αντριάνο ουδόλως φάνηκε μέσα στο παιχνίδι και αυτό ήταν ένα ζητούμενο. Να δούμε πως θα ανταπεξέρχεται η ομάδα με παίκτη λιγότερο. Τακτικά δεν άλλαξε τίποτα πέρα από τις περισσότερες τοποθετήσεις του Μέσι έξω από την περιοχή στερώντας του μία επιλογή πάσας.
  • Άμυνα ψηλά , στο κέντρο του γηπέδου, χωρίς την απαιτούμενη ισορροπία. Το πρώτο τέρμα οφείλεται στην κάκιστη τοποθέτηση του Μασεράνο στην άμυνα.
  • Το κέντρο , παρότι είχε μεγαλύτερο ποσοστό κατοχής στον αγώνα, δεν είχε χώρους σωστής κυκλοφορίας της μπάλας, οι συνδυασμοί δεν είχαν την απαιτούμενη ταχύτητα. Το pass and move, δεν πέτυχε σ’ αυτήν την αναμέτρηση.
  • Οι πλάγιοι αμυντικοί ανέβηκαν στην επίθεση αλλά δεν τροφοδοτήθηκαν όπως θα έπρεπε.
  • Οι αποστάσεις των γραμμών δεν είχαν συνοχή και επέτρεψαν στην Ρεάλ να βρίσκει κενούς χώρους με γρήγορες εναλλαγές της μπάλας.
  • Ο Ινιέστα με τον Τσάβι έμειναν σε «ρηχά νερά». Όταν ο εγκέφαλος της ομάδας και ο κρυφός εκτελεστής της εγκλωβίστηκαν από τα πολλά μαρκαρίσματα μοιραία η εφαρμογή του πλάνου θα είναι προβληματική. Το βασικό τους μειονέκτημα ήταν η αναποτελεσματικότητα δημιουργίας κενών χώρων και μηδενική προσφορά σε key pass προς του συμπαίκτες τους. Φυσικά είναι τέτοια η ποιότητα και των δύο που στο επόμενο παιχνίδι τους θα είναι πολύ καλύτεροι.

Η Μπαρτσελόνα βρέθηκε νωρίς πίσω στο σκορ και σε συνδυασμό με την κυριαρχία της Ρεάλ στο κέντρο και την αποβολή στην διάρκεια του Α’ ημιχρόνου βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο. Έκανε τις φάσεις που τις αναλογούσαν αλλά τελικά η εμφάνιση της κρίνεται κατώτερη του αναμενομένου.

Στην επόμενη αναμέτρηση των δύο ομάδων είμαστε σίγουροι ότι κάτι καινούριο θα δούμε και θα σχολιάσουμε…

Τα στατιστικά του αγώνα από το fcbarcelona.com
 

ΠΗΓΗ: Overlap.gr