Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος.

Να μην μπορεί να ταυτιστεί με όσα λέει ο εκλέκτορας της εθνικής Ισπανίας. Τι κοινό μπορούμε να έχουμε άραγε με τον άνθρωπο που έχει οδηγήσει τους "φούριας ρόχας" από την μια κορυφή στην άλλη;

Η γλώσσα του ποδοσφαίρου είναι κοινή, ας μη βιαζόμαστε στις κρίσεις μας. Αρκεί μόνο να σκεφτούμε τη βαρύνουσα σημασία που έχει η μπάλα ως κοινωνική έκφραση, στη δημιουργία αντιλήψεων, στάσεων και πεποιθήσεων γύρω από την καθημερινότητα που μας περιβάλλει.

Μια μικρή σταχυολόγηση της έξοχης, κατά τ' άλλα, συνέντευξης θα μας πείσει. Λέει λοιπόν ο τεχνικός των Ιβήρων: "Πέρα από την οικονομική κατάσταση της χώρας μας, έχουμε να αντιμετωπίσουμε και μια ειδική συνθήκη έτσι όπως διαμορφώνεται με την ύπαρξη Βάσκων και Καταλανών στην ομάδα. Η πολιτική κατάσταση επιδεινώνεται εδώ και καιρό. Το ποδόσφαιρο παίζει σημαντικό ρόλο στην κοινωνία. Ετσι οι παίκτες οφείλουν να έχουν κοινωνική υπευθυνότητα, μια ηθική διάσταση αυτού που κάνουν στο γήπεδο. Η Ισπανία ήταν για πολλά χρόνια αρκετά ''ατομίστρια'' στις αθλητικές δραστηριότητες, κι όμως με τη συγκεκριμένη ομάδα έμαθε την αξία της συνεργασίας".

Δεν είναι προφανείς οι συμπτώσεις με τα... δικά μας; Ναι, σαφώς εμείς, με εξαίρεση του θαύμα του Euro της Πορτογαλίας, δεν είχαμε (και δεν θα μπορούσαμε να έχουμε) ανάλογες επιτυχίες με αυτές των Ισπανών. Επιπλέον δεν αντιμετωπίζουμε το δεδομένο ζήτημα αυτονομίας, όμως κατά τα λοιπά τα πράγματα έχουν ως εξής:

Η Εθνική ποδοσφαίρου όπως και αυτή του μπάσκετ, πέρα από τις όποιες επιτυχίες τους που είναι συνεχείς και αδιάλειπτες, δείχνουν το δρόμο της συνεργασίας επί τη βάσει ενός κοινού στόχου. Βγάζουν προς τα έξω μια εικόνα κοινής εμπειρίας που υπερβαίνει τα φουσκωμένα «εγώ» των πρωταγωνιστών-παικτών.

Και συνεχίζει ο Δελ Μπόσκε: "Η οικονομική κατάσταση της χώρας είναι μια καταστροφή. Δεν αντέχω τις αναλύσεις των οικονομολόγων που η μια συγκρούεται με την άλλη. Δεν βγάζεις άκρη. Στο ποδόσφαιρο, ακόμα και αν έχεις αντίθετη άποψη, μπορείς να την τεκμηριώσεις και να αποδείξεις το αληθές των απόψεών σου".

Και καταλήγει σε ένα συμπέρασμα που πολλούς "περίεργους" ακτιβιστές των άκρων θα τους κάνει να βγουν από τα ρούχα τους: "Εμείς εκπροσωπούμε με αυτό που κάνουμε τη χώρα μας. Προσπαθούμε να δείξουμε στον έξω κόσμο μια διαφορετική εικόνα της Ισπανίας. Δυστυχώς τη σημαία μας την έχουν οικειοποιηθεί διάφορες ομάδες δίχως να τους ανήκει".

Μάλλον θα πρέπει να σκεφτούμε τα δικά μας: υπάρχουν καλύτεροι εκπρόσωποι από τους παίκτες του Φερνάντο Σάντος; Τη στιγμή που η λέξη "Ελλάδα" οδηγεί συνειρμικά τους Ευρωπαίους (αλλά και τους Αμερικανούς) σε μια χώρα ανεξέλεγκτου χάους, η εθνική ομάδα δείχνει πως τα πράγματα δεν είναι μαύρα. Παραμένουν γαλάζια, όπως πρέπει να είναι...

Πηγή: Goal

Εθνική Ελλάδας Ποδόσφαιρο Μουντιάλ SPORTS