Αν δεν είχε χαθεί το Μουντιάλ της Γερμανίας το 2006, τότε που η ομάδα βρισκόταν ακόμη στα σύννεφα της κατάκτησης του Euro 2004, η Εθνική Ελλάδας θα έπιανε το 100% στα μεγάλα ραντεβού.

Το 2008 ήταν στο Ευρωπαϊκό, έστω κι αν η παρουσία συνοδεύεται από τον χαρακτηρισμό «τραυματική», το 2010 επέστρεψε στα παγκόσμια κύπελλα και κατέκτησε την πρώτη της νίκη, το 2012 έφτασε στην 8άδα του Euro και τώρα άνοιξε πανιά για το Μουντιάλ της Βραζιλίας.

Αυτή η ομάδα οικοδόμησε, και συνεχίζει να το κάνει, το μέλλον της. Οι ευνοϊκές κληρώσεις και η αποφυγή μεγαθηρίων είναι αποτέλεσμα του δικού της κόπου, της δικής της δουλειάς. Η ομάδα χτίζεται με συνέπεια και σοβαρότητα από την εποχή του Οτο Ρεχάγκελ, συνεχίζει να το πράττει και με τον Φερνάντο Σάντος δικαιώνοντας την επιμονή του Σοφοκλή Πιλάβιου στο πρόσωπό του.

Η Εθνική Ελλάδας είναι ομάδα με προσωπικότητα και ταυτότητα. Μπορεί να μην τρελαίνει τα πλήθη με την μπάλα που παίζει, αλλά είναι πολύ σκληρό καρύδι. Δεν τα παρατάει, δεν παραδίνεται, δεν αφήνει το ματς όταν της στραβώσει. Το είδαμε και στο πρόσφατο Euro, το έβγαλε και στη Λετονία γυρίζοντας ξανά ένα δύσκολο παιχνίδι. Κι όσο αυτή η παρέα μπολιάζεται με αυτοπεποίθηση τόσο καλύτερα θα πηγαίνει.

Με νίκη στο αυριανό ματς κόντρα στους Λιθουανούς, το ξεκίνημα θα είναι όπως ακριβώς προέβλεπε το σενάριο στα «θέλω» του προπονητή. Και η Εθνική Ελλάδας θα έχει ήδη βάλει τις βάσεις για νέο οικοδόμημα. Στα θεμέλια που εκείνη ξέρει...

ΥΓ.: Ανθρωπος τη γνώση του οποίου εμπιστεύομαι απόλυτα μου έλεγε χθες ότι αυτή τη στιγμή -προσέξτε, αυτή τη στιγμή- η ζυγαριά γέρνει σαφέστατα υπέρ της εκλογής του Σαρρή στην ΕΠΟ και όχι του Γκαγκάτση. Και μάλιστα με βάση τους υπολογισμούς του το σκορ είναι για την ώρα 37-20. Για να δούμε...

Πηγή: Goal

Εθνική Ελλάδας Ποδόσφαιρο SPORTS